Күнделікті өмірдің жүріс-тұрысында аяқ астында пайда болған көрініс өз кезегін алады. Соның ішінде жақсысы да бар, жаманы да бар. Ұсақ-түйегі лезде көңілден кетсе -кейбіреулері жылдар бойы мазалайды. 2010 жылдар тұсында, жаз айында, жылдар бойы мені мазалайтын көрініске тап болдым.
Жұмыстан қайтқанда МСБ-2** ауруханалар ғимараттарының сыртымен айналып өтіп, автобус аялдамасына жетіп, әрі қарай автобуспен жолымды жалғайтынмын.
Автобус аялдамасына төте жолмен де жетуге болады. Ауруханалар ғимараттарының аулалары арқылы жүрсем болғаны. Бірақ ырымдап жүрмеуге тырысатынмын.
Ауруханалар ғимараттары үш жерден кіріп-шығатын қақпалары бар темір дуалмен қоршалған.
Темір дуал қоршаудың бойымен келе жатсам, жаңбыр суы дәл одан шыққан қақпаның тұсында көлшіп жиналыпты. Әрі қарай жол жалғаудың мүмкіншілігі жоқ болғандықтан, ауруханалар ауласын кесіп өтіп, автобус аялдамасына шықпақшы болдым.
Ауруханалар ғимараттарының араларымен келемін. «Өкпе аурулары» келесі ғимарат «қатерлі ісік… аруларды емдейтін..»,- деп іштей ойымды аяқтап үлгерген жоқпын алдымда кенеттен пайда болған көріністен тұрып қалдым.