Қабдығали Гимельштейн. Алаяқ

«Малғұн», — деп қалшылдап далаға атып шықты да, еш жазығы жоқ керегені бір қойды, жерде жатқан газды судың қалбырын бір тепті.

Саусағы дірілдеп, темекі тұтатты, құшарлана сорды.

Ашу қысқан күйі ішкі аулада қараусыз жатқан әлдебір кинотехниканың қорабына отыра кетті.

«Ыс-с-с-сука», — деді сызданып.
Әрі қарай

Саған барып өзіңе ғашык екенімді айтар едім,әттең.


Өмірде сүйгеніңді айталмаудан, махаббатыңнын жауапсыз болғананан асқан қайғы барма екен сірә?Құрбыларым ол қара торы ғана пысық жігіт, қай жері ұнайды? -деп сұрайды.Сезімнің құдіретті де сол емеспе, мүмкін олар мен сүйген жүрекпен көрсе ұнататын шығар.Оның мөлдірген коздерімен бір қарағаны мені үлкен бақытқа болейтіндей, кеше ол менің жанымнан күлімсіреп, сәлем деп өте шықты.Ал мен болсам абдырап, аяқ-қолым дірілдеп,қып-қызыл болып тәтті мұңға батып қала бердім.Мен сені дәл бұлай сағынбас ем, жүрегіме егер де жүрсе әмірім.Саған барып өзіңе ғашык екенімді айтар едім,әттең қызбын намысымды махаббатымнан биік көретін.
Әрі қарай