Жұмыссыздық. Бұл құбылыс қанаты қатпаған жасқа да, тіс қаққан маманға да тән. Неге?
Енді оқу бітірген жас маман иелері үшін ең бірінші алынбас белес – тәжірибе. Қайда барсаң да қызмет өтілін сұрайтыны жасырын емес. Сонда, еш жерге жұмысқа алмаса оған тәжірибе қайдан келеді? Осы күні көсемсіп отырғандардың бәрі аяғы аспаннан салбырап бәрін біліп түсе салды ма екен? Өз басымнан өткен соң айтамын. Қазір де өзгеріп жатқаны шамалы сияқты.
Осыдан 1-2 ай бұрын биыл оқу бітірген інім келді. Жұмыс істемекші. Құп көрдік. Ал енді жұмыс тапсашы. Мамандығы – биотехнология. Қазір сұранысқа ие, мамандар тапшы деген соң сонда түсіргенбіз бәріміз үгіттеп. Енді міне. Ашқан есігінің бәрі «опытың бар ма?» дейтін көрінеді. Ең құрыса стажер қылып алса ғой дедік сол кезде. Стажер дегеннен шығады. Қазір стажировка деп айлап, жылдап салпаңдатып жүгіртетіндер де жоқ емес. Әрине, әр мекеме өзіне қажетті қызметкерді алғысы келеді. Сынап тексергені дұрыс. Жүгіртсін. Алайда, ақшасын төлесе жөн ғой. Бұл туралы заңда анық етіп көрсетілген. www.youtube.com/watch?v=DcfSlUqO1hg
Халықты әлеуметтік қорғау министрлігіндегілер де осы тұрғыда көп заңсыздықтар кететінін айтып отыр.
Бірақ, бізде не айтылмай жатыр дейсің…