Сәлем құрметті интернет қолданушылары. Мен сіздермен өз блогым туралы бөліссем деп ем. Блог негізінен компьютер басқарудан және joomla қозғалысы туралы, сосын аздап өз қалам туралы мағлұмат берсем деген оймен ашылған еді. Қарап, бағалап, өз пікірлеріңізді білдірсеңіздер. Не артық, не жетіспейді және қандай тақырыптар қосу қажет деп ойлайсыздар? Сіздердің ой-пікірлеріңізді күтемін. Мынау менің блогым
Әдемі айтыстардың бір үлгісі осы айтыс шығар деп ойлаймын. Бұл — ескі мен жаңаның, кешегі мен бүгінгінің, әке мен баланың арасындағы айтыс. Керектен керек дүниәлеріңізді қарай отырып, осы аудио айтысты тыңдай отырсаңыздар артық етпес деп ойлаймын…
Жозе́ф Мори́с Раве́ль (фр. Joseph Maurice Ravel, 07. 03. 1875 — 28. 12. 1937) — француз импрессионист-композиторы, дирижер, ХХ ғасыр музыкасына жаңалық енгізген реформаторлардың бірі.
Мұратбектің үйленуі де қызық еді. Қызық болғанда кәдімгідей үйленді. Дәл тойдан бір күн бұрын ажырасып кете жаздағандары қызық еді. «Мальчишник» деп достарымен саунада бас қосқан. Сауна десе көбінің ойы жаман жаққа кететін болды ғой бұл күні. Бірақ, бұлар өзара әңгімелесіп, сыралатып, арасында бассейнге түсіп тамаша демалғантын. Содан уақыттары бітер шақта бассейнге бір сүңгіп шыққан Мұратбек пар бөлмесінің сәкісіне кептіріп алмақ ниетпен жайып қойып, ақ жамылғысына оранып отырды. Қызды-қыздымен онысын ұмытып кетіп, шалбарын жалаңбұтына іле салғанын өзі де байқамай қалды. Үйге келіп келіншегінің жанына жата бергені сол еді.
— Сенің дамбалың қайда?-дегенде барып ұмытып кеткені есіне түсті. Түсіндіріп айтқанды тыңдайтын Айзада жоқ. «Кетем, ажырасам» деп долданып жатыр. Әйтеуір ертесіне ашу тарқағандай болып еді.
Содан бері 3-4 жыл өтіп кетіпті. Мұратбек әкіматтың жер бөлімінде жақсы қызметте. Заман бір орнында тұрмайды екен. Агент деген бәле шықты. Мұратбек агент арқылы араласудың хас шеберіне айналды. Бала-шағаның жайын сұрауды ұмытып төсегінде шалқасынан жатып алып әркімдермен сағаттап сөйлесе беруші еді. Содан, көршілес қалада тұратын бір қызбен танысты бір күні. Ол қыз бұның отбасылы екенін білгенімен араласуын тоқтатпады. Екеуінің әңгімесі «екеудің әңгімесіне» жиі тірелетін болып кеткендей еді. Бұр күні қыз бұған «Сенің қалаңда мынандай мейрамханада тойда отырмын» деп жады.» «Бір кісімен кездесуім керек» деген бұған келіншегі «Жаным-ау, кездесуге барар болсаң әкімат көйлегіңді киіп алсаңшы»деп қалжыңдады. Шырттай болып киініп алған Мұратбек мейрамхананың алдына барған кезде алдынан өз әйелі шықты…
Блин, махаббат деген не өзі? Кітаптар мен кинолардағыдай сезім жоқ шығар, сол баяғы қиялдарым ба? Міне, агенттен хаттар легі тағы да ағыла бастады. Біреуінің түрі әдемі, біреуінің сөзі… Ех, не деген керемет бәрі. Бірақ мен іздеген бұлар емес еді… Сонда кім ұнайды өзі, ол да емес, ол да емес… Кінә, менде болар…
Семеді гүлдер, өседі гүлдер,
Келеді күндер, көшеді күндер.
Өмірде қымбат асылдар – күндер,
Өмірде қилы ғасырлар – күндер.
Өмірге керек бақыттар – күндер,
Өткізген сәтті уақыттар – күндер.
Өмірдің мәңгі қосағы – күндер.
Өмірді мәңгі тосады күндер.
Күндер…
Күндер...
М.Мақатаев, 1973 ж.
Күнді күн алмастырып, өмір өзен еш тоқтаусыз, дамылсыз алға қарай сырғып ағып жатыр, ағыыып жатыр. Жағада мен отырмын ойланып. Неменеге ғана ойланып отырмын?.. Өзгенің қанжығасына байлаулы кете берген өзіме тиесілі несібеме жармасып, алысып-жұлыспай, күресіп-шалыспай, шарпыспай несіне ғана отырмын?
Міне, таң атсыншы келесі, сонда бастаймын… Осы апта аяқталсын, келесі дүйсенбіден қалдырмай барлық істі қолға аламын әлі. Жоқ, айдың соңы тақап қалыпты, неде болса келесі айдың бірінен бастап басқаша өмір сүретін болам…
Бірақ, қайдам өз өмірімді өзгертемін деп оқталғаныммен, әлі атыла қоймай-ақ жүрмін-ау… Сол баяғы бұрынғы орнымдамын… Туған ай — туралған ет…