Ыстамбұлда 9 күн мұсылманша өмір сүру


Түркия туризмінде жаңалық, Стамбул қаласында шетелдік туристерге осындай бір жоба басталыпты. Жоба авторы Blood Foundation атты азаматтық ұйымның өкілі Бен Боулер, жобаны «Бір ай мұсылманша өмір сүру» деп атаған
Әрі қарай

Спартакиада жеңімпазы болдық



Өткен сенбі күні Ақтөбе қаласында Мәдениет және БАҚ қызметкерлері арасында тәуелсіздіктің 20 жылдығына арналған мерекеге байланысты облыстық туризм және спорт басқармасының ұйымдастыруымен спорттық шара өз мәресіне жетті.
Әрі қарай

Телефонмен сұхбат!

Мәәәә, айтсам сенбейтін шығарсыңдар. Өзімде сене алар емеспін. Түс көріп отырған секілдімін. Қобалжуымды баса алар емеспін. Қолым дірілдеп кетті. Мен ең бірінші телефон арқылы сұхбат жасадым. Кіммен деп ойлайсыңдар? Крис Пирсон! Біздің Бақыт Сәрсекбаевті жеңген жігіт(Лос Анжелес Матадорлары) Иә дәл өзі!!! Бәлең мен Бақытты шын жеңдім дейді.
Сұхбатқа келер болсақ, мен оның сөздерін толық түсіне алмадым. Негр ғой, жылдам сөйлейді. оның үстіне аздап қобалжу болды. Тіпті, өзім дайындаған сұрақтарымды ұмытып қала жаздадым. Көп сөзып керегі не, бүгін өзімді керемет сезініп отырмын. Құдай қаласа сұхбат Нұр Астана газетінің алдағы нөміріне шығып қалар. Уххх, қобалжу… Енді отырып қазақша қағазға түсіру ғана қалды

Пы.Сы. Админнің көмегімен мында аудто нұсқасын салып қойдық

Сосын сөйлескенде жіберген қателерім үшін кешірім өтінемін. келесіде керемет қылып шығаруға сөз беремін.
Әрі қарай

Лифтідегі креатив

Қазір адамдар жарнамалардан жалығып, оларды қарамайтындай дәрежеге жетті. Жарнама агенттері мұндай жағдайда жаңа креативтер, тың ойлар ойлап табуда. Солардың бірі үйлер, офис ғимараттарындағы лифтілерді жарнама алаңы ретінде қолдану. Орташа есеппен бір үйде 500 адам тұрады немесе жұмыс істейді екен. Сол 500 адам лифтіге мінетін болғандықтан, күніне бір рет болса да міндетті түрде ол жердегі жарнаманы қарайды екен. Бұл ТВдегі жарнамадан да әсерлі дейді мамандар.

Лифтілердегі жарнамаларды қарап көрейік:



Шаш күтіміне арналған тауарлар — JWT, Бразилия

Әрі қарай

Романтикаға шөлдеген жастар...


15-сәуір "Ұлттық ғашықтар күні" етіп атап өтейік деп ұсыныс тасталғанын жақсы білесіздер. Негізінде 14-ақпан күнінен айтарлықтай айырмашылығы жоқ. Тек сол "әулие" дегеннен құтылудың амалын жасаған сияқты. Бірақ күн жылыған кезде тіптен жақсы болды. Осы күнге орай Алматыда (басқа қалалар жағын білмедім) «аспан фонариктерін» ұшыру үрдісін ұйымдастырған еді. Шара жайлы көп ақпарат берілген жоқ. Алайда Интернеттің күші сол, ұйымдастырылған жер — «Тұңғыш президент паркі» ығы-жығы адамға толы болды. Ғашығы бар, емесі бар, отбасымен келіп фонариктер ұшыруға қызыққан жұрттан аяқ алып жүргісіз.Осыдан-ақ елдердің романтикаға шөлдеп қалғанын аңғаруға болады. Шыдамсыз жұрт аталған 22:00-дің орнына сағат 21:00-ден бастап жібере бастаған сияқты. Көппен бірге бір уақытта жібергенде тіптен әдемі болар ма еді?
Әрі қарай

"Масаның" ызыңы...

«Күркіреп күндей өтті ғой соғыс...». Соғыс жайлы іс-шаралардың осы секілді атауларын 9 мамырға қарай әр жерден естіп, оқып қаламыз. "Құйрықты жұлдыздай жарқ етті" Сайлауды айтамын. Дамыған елдердің қатарына кіреміз дейміз дамбалымыздың тесігіне қарамай… Әрине, бұл жердегілер (өзімде) осындай жылаңқы әңгімеден шаршады. Әркім мұрнының астынан бір міңгірлейді, билік оны құлағына да қыстырмайды. Біз қазақ қашаннан әбден езгіленгенде ғана бұрқ ете қалатын халықпыз ғой. Кім білсін алдағы күніміз не боларын…

Дегенмен мында көз сала салыңыздаршы.
Қайыршылық қай елді алып қарасаңыз да бар шығар. Бірақ, дәл біздің елдегідей ме екен?!
Әрі қарай

Қайыршы мен бала


Сенбі күні кемпірім екеуміз көшеде келе жаттық. Тротуардың бір шетінде қарт қайыршы отыр. Алдымызда 4-5 жасар ұлы бар ана кетіп барады. Бір мезетте, әлгі бала қайыршыға 10 метрдей қалғанда, ол отырған жолдың жиегімен жүрді. Жан-жағына қарамайды, тіке жүріп барады. Жүріп барды да....қайыршының ыдысын аяғымен іліп кетті. Тиын-тебен жан-жаққа шашылды. Сол кезде біз де баланың тұсына жетіп қалғанбыз. Мен баланың бетіне жалт қарадым. Қапелімде аузыма сөз түспей қалды. Баланың бет-әлпетінен жайбарақаттықты көрдім. Тіпті, пофигистік көзқарас. Әдейі көрмеген болып, мақсатты түрде тиындарды шашып кеткен сияқты. Маған солай көрінді. Алда кетіп бара жатқан анасы артына бұрылды да, баласына жәй ғана «не істедің?» дегендей орысша бірдеңе айтты. Баласы «а?» деді. Іс осымен бітті. Анасы баласын жетектеп әрі кетті. Мен аң-таң болып қалдым.
Әрі қарай

Караоке бізге қашан жетеді?

left
Кәрістерді 1 жылдай зерттеуім бойынша, олардың басты көңіл көтеру орталығы болып – караоке саналады. Бір компания жиналады да, караокеге барады, ішеді, ән айтып, билейді, яғни стресс шығарады. Біздің елде мұндай үрдіс әлі толық жетілмеген, алайда қазіргі уақытта караокеге барғыштардың саны артып келеді, оның ішінде әрине қыздар қауымы. Ал жігіттер қысылып, көп бара бермейді. Менің байқауымша караокеге алғаш барғандар көбі ұялып барады. Бастапқыда ән айтпаймын, жәй бақылап отырамын деп ойлайды. Алайда берілген катаолгтағы көптеген өлеңдердің соблазнына беріліп, өзі микрофонды алып, қалай айтып кеткенін байқамай да қалады.

Әрі қарай