Мен ұсынатын 3 кітап

Эстафетаны Ақзереден қабыл алдым. Бірақ ұялып отырғаным. Оған себеп — оқыған кітап болсын немесе оның ішіндегі повесть, әңгіме болсын, авторларын есімде сақтап алмаған екенмін. Сондықтан да оқыған кітаптарымды саусақпен санағанның өз артық боп кете ме деп ұялам да :)) Жә, жарайды. Негізі айтпағым ол емес еді…

Сонымен, ұсынатын кітаптарым:



Әрі қарай

Көзi ашықтың соқыр сенiмi

(8.84 Kb, 230x294)

Көзi ашықтың соқыр сенiмi немесе ҚАЗАҚСТАН САЯСАТЫНДАҒЫ ОН БЕС АҢЫЗҒА АЙТАР УӘЖIМIЗ БАР

Бүгiнгi жұрт қызық осы. Мәселенiң мәнiсiне тереңдеп баруға жалқау миды жұмсағысы келмейдi, сiрә. Билiк жақтың әдейiлеп таратқан сөзiне имандай сенiп қалатыны бар. Елiмiзде сауатсыз адам жоқ-ау, бәрiнiң көзi ашық. Бiрақ, сөйте тұра, соқыр сенiмнiң шырмауынан шыға алмайды.
Көпшiлiк арасында мықты бiр қисынға балап, айтылып қалатын, бiрiн-бiрi iлiп әкететiн сөздердiң төркiнiн түсiнiп көрелiкшi.
Әрі қарай

Әбіләкімнен қалыспайын деп...

Блогымдағы алдыңғы жазбалардың бірінде «қызық әлі айтыла жатар» деп ескерткен едім. Блогқұрылтайдан келгеннен кейін, бір-екі күн жер-жерден сурет аңдумен жүргенде, күнтізбе сенбі-жексенбіні көрсетіп қойыпты. Ол күндері өз басым компьютер мен ғаламтордан қол үзіп кететіндіктен, мынау жазбам аяқсыз қалған болатын. Бастаған дүниенің аяқтайын деген оймен дәл қазір асығыс пернетақта қамшылаудамын. Шындығында, Керекинфода Әбіләкімнің «Керектің тұрғындарына шолу» деген жазбасынан кейін туындаған ойлар ғой:
Әрі қарай

Мен ұсынатын 3 кітап

Әр кітаптың өз тағдыры бар.
Мавр Теренциан

Германия-Қазақстан ойынын көріп, жүйкем жүн болып отыр еді, блогшылар (ілмектерді қараңыз) бір бастама көтеріпті. Алғашқы болып жазба жазу құрметі маған бұйырғасын, ережесін бір жолмен түсіндіре кетейін.

Тақырыпқа қарап, тақырыптың не жайлы тақырып болатынын түсінген шығарсыздар. Менің үш кітап ұсынған постымнан кейін, мен кезек берген блогшы өзінің үш кітабын «рекомендейді». Сосын кезегін келесі адамға бағыттайды. Сөйтіп, осындай аса күрделі және қиын процесс арқылы эстафета жүргізіледі.
Әрі қарай

Блог құрылтай бітіп қалды ма?

Білмеймін. Жұрт жазып жатыр, жазып жатыр. Ал мен компты ашып, ішіндегі Blogcamp деген папканы көрген сайын млмл (© altygradus) боламын.



Жұрт қатарлы неге маған бұл құрылтай әдемі болып көрінбейтініне таңмын. Келгендердің барлығы шынымен де көзге абажадай болып көрінген кемшіліктерді байқамағаны ма деймін. Әлде шынымен де жұрт айтқандай бәрі тамаша өтті ме… Общым, мен әлі түсінген жоқпын.
Әрі қарай

Із қалдыру. Өзіңнен кейін.

(31.44 Kb, 500x352)

Қар жауған. Кенеттен бұрқырады. Дайындықсыз едік. Боран ұйытқыды. Аппақ қылған. Төңіректі түгелдей. Жұмыстан қайтқам. Қолымда пакеттер. Нан-пан. Сойқан суық. Біреу тұр. Бейтаныс жан. Жалғыз-жарым. Есіктегісі – код. Жабық, демек. Сыртта ызғар. Есікті тепкілейді. Адамы жоқ. Қырсығы сол. Үйге кірдім. Жып-жылы. Тамаққа кірістім. Картопты аршыдым. Пиязды турадым. Етті еріттім. Тұз жоқ. Алу керек. Дүкенге беттедім.
Әрі қарай

Дәруіш мәдениетінің қорғасын қорынан. «Ақ үшбұрыш»

Виттор Қастеев ( Vittor Qasteyev, 1959, Мазари Шәймерден – 2033, осы жерде өлем дейді) – дәруіш импрессионизмінің көрнекті өкілі.
Басында живопиське бой ұрған Виттор, кейін группаласы Мүлкіаманды ұрып, 1984 жылы Мәскеудегі УЧРЕЖДЕНИЕ 71А еңбекпен түзету колонниясынан қатты өзгеріп келеді. Жұбайы сол кездерді былай еске алады: «Лібә, қатты өзгеріп келді».
Мәскеудегі сапарынан соң бір жылдан кейін, осы «Ақ үшбұрыш» атты туындысын дүниеге әкелді:
Әрі қарай

Неке куәлігінің зайыптары

Неке куәлігін кеше алдым. Тойым қазанда болып еді ғой.

Жалпы негізгі қалыптасқан дәстүр былай ғой: Некеге тұрушылар тойдан бір ай бұрын неке сарайына барады. Алдын ала жазылып, тойдың күнін тіркетіп кетеді. Сосын той күні қыдырып жүріп, неке сарайына бас сұғады.

Ал біздің ауылда неке сарайы жоқ. Қалаға тіркелейін десем, қаладан 300 км алыстамыз. Қаладан ауылға жеткенше 4-5 сағат уақыт кетеді. Сондықтан некені тек формалды, тойдан кейін тіркетуге бел будық. Тойдан кейін ауылдағы әкімшіліктің әділет бөлімшесіне/кабинетіне барып тіркелдік. Тіркелдік те Алматыға кетіп қалдық. Бір айдан кейін хабарласты. Бірақ, бізде еңбек демалысы бітіп, жұмысқа кірісіп кеткенбіз. Бара алмадық. Ортаға ағайын-туманы салып, нотариалды келісім арқылы алмақ болғанбыз. Бірақ оларға әділетті қызметкерлер бермепті.

Енді өзіміз барамыз деп жиналып жүргенде 1 ай уақыт өтіп кетті. Куәлікті аз күннің ішінде алуға келмесе, ол күшін жояды екен. Сөйтіп зайып алым шығып жүргенде, жұмыстас қат… әйел нотариуста танысы бар екенін айтты. Ол прәпіскісіз Алматыдан алып беруге көмектесе алады екен. Сөйтіп онымен жолығып, 2 апта өткенде әрең дегенде шаруаны реттеп, парасын беріп құжаттарымды рәсімдеуге жібердім. 4 наурызда дайын болады деді.

4 наурызда кемпірімді ілестіріп алып, Жетісу ауданының АХАЖ бөліміне барып алдым. Әбілдің, бұл күнге де қол жеткізетін күн бар екен ғой деп ойладым, көк куәлікті қолға ұстап тұрып. Міне, енді мен де заңды некедемін.

ПыСы. Жұмыстан үйленгендерге ақшалай материалдық жәрдем беріледі. :)
Әрі қарай