сөзі арабшада "қыз" деген мағына береді. арабтар құрманы Тамр деп атайды.
алдыңызда құрманы пальмадан теріп алғандағы түрі. нағыз құрма осындай болады. біз үйренген тәтті дәмі жоқ. айваны жегенде ауыздың іші құрғап кеткендей (ВЯЖЕТ ВО РТУ), мұны да жесең сондай. жаңа ғана Кувейттен алып келді досым.

Эквадорлық «Masosh» былғары илеу компаниясы лого керек болып, жергілікті жынД дизайнер Гильермо Велверда келіпТ.
Келісілген күні алқаш амиго келесі жұмысты тапсырыпТ:

Abu Dhabi: General Shaikh Mohammad Bin Zayed Al Nahyan, Abu Dhabi Crown Prince and Deputy Supreme Commander of the UAE Armed Forces, received President Noor Sultan Nizar Bayev of Kazakhstan, who is on a special visit in the country, on Wednesday.

Shaikh Mohammad greeted Bayev and lauded the deep rooted friendly relationship between the two countries.

On his part Bayev expressed his pleasure at visiting the UAE, and commended the great development that has taken place in the country.

gulfnews.com/news/gulf/uae/general/shaikh-mohammad-receives-kazakhstan-president-1.924048

Жақында барлық Gmail қолданушылары жаңа интерфейске көшіріледі. Қазір де өз беттеріңізбен жаңасына көшулеріңізге болады.

kexe orimjige barip uyza axtirwga berdim, endi huday halasa 10 kun ixinde, yaginy osi ayding 15 kunderi horgastan almatiga jolga xihpahximin .aryne sapar mahsat oz onerim twrali jane, honis awdarw jagi osi eki mahsat ustinde boladi

Осы жамағаттас муахахалаларды көріп, жоқтан тиын жасауға да болады екен демеске тазигім қалмады. Уикидің муахаба бетінде Қаддафидің туған қаласы Сирттың маңында деп жатыр :)

Викибілім: Википедиядағы қазақша мақала саны 100 000-нан асты
satibaldi: Жақында ҚазУыкыпэдыяның жазбалары — 16 млн. болад!!!

Адам туа сала өз тасынан өзі тартқыштап, табиғат-мақан:«мені түсінівал нақ!» деп мылтық кезеніп тұрмаса да, ақысы кеткендей қолына түскеннің барлығын зерттеп, ақыры аспандағы пақандарға жеткенше ізденіп өтетін мақұлық. Солардың бірі — Кар. Жоқ, солардың бірі — Тит. Епті, бәрібір ыңғайсыз естілетін сияқты, ендеше:«Солардың бірі — Тит Лукреций Кар».
«Абай атамыз тұрғанда Карға не жорық?» деп жемегейсіздер, нақтар кілең, Абайды — Абай ауданының тұрғындары зерттесін керек болып бара жатса.

Номад сайты осылай деп бақыртып тұрып сауалнама жариялапты. Қажеті қанша соның? Бітти балалардың Арнольд Швартснегр мен Джеки Чан раз на раз шыкса кім жығады деген сияқты сандырақ қой. Ең алдымен кімнің кім екенін дұрыстап зерттеп алмай ма? Мағжанның сүйегін, Қасым ханның күл салғышқа айналған басын әлі күнге қайтара алмай отырғанымыз жоқ па? Оның үстіне «великий казахтарының» ішінде Абайды, Мағжанды, Шоқанды атамған. Олар қазаққа жатпай ма әлде? Еще аттарында әбден орысшалаған екен, жоқ орыстар «Ш»мен «Ж» ны біз сияқты айта алады ғой. Мында «Джанибек хан» мен «Мустафа Чокаев-ты» әрманин кып жіберген гой — нақ…

Меніңше, құдай бар

Мен бала күнімде естуші едім, біздің қазақ сартты көрсе, күлуші еді «енеңді ұрайын, кең қолтық, шүлдіреген тәжік, Арқадан үй төбесіне саламын деп, қамыс артқан, бұтадан қорыққан, көз көргенде «әке-үке» десіп, шығып кетсе, қызын боқтасқан, «сарт-сұрт деген осы» деп. Ноғайды көрсе, оны да боқтап күлуші еді: «түйеден қорыққан ноғай, атқа мінсе — шаршап, жаяу жүрсе — демін алады, ноғай дегенше, ноқай десеңші, түкке ыңғайы келмейді, солдат ноғай, қашқын ноғай, башалшік ноғай» деп. Орысқа да күлуші еді: «ауылды көрсе шапқан, жаман сасыр бас орыс» деп.

Орыс ойына келгенін қылады деген… не айтса соған нанады, «ұзын құлақты тауып бер депті» деп.

Сонда мен ойлаушы едім: ей, құдай-ай, бізден басқа халықтың бәрі антұрған, жаман келеді екен, ең тәуір халық біз екенбіз деп, әлгі айтылмыш сөздерді бір үлкен қызық көріп, қуанып күлуші едім.

Енді қарап тұрсам, сарттың екпеген егіні жоқ, шығармаған жемісі жоқ, саудагерінің жүрмеген жері жоқ, қылмаған шеберлігі жоқ. Өзіменен өзі әуре болып, біріменен бірі ешбір шаһары жауласпайды! Орысқа қарамай тұрғанда қазақтың өлісінің ахиреттігін, тірісінің киімін сол жеткізіп тұрды. Әке балаға қимайтұғын малыңды кірелеп сол айдап кетіп тұрды ғой. Орысқа қараған соң да, орыстың өнерлерін бізден олар көп үйреніп кетті. Үлкен байлар да, үлкен молдалар да, ептілік, қырмызылық, сыпайылық — бәрі соларда. Ноғайға қарасам, солдаттыққа да шыдайды, кедейлікке де шыдайды, қазаға да шыдайды, молда, медресе сақтап, дін күтуге де шыдайды. Еңбек қылып, мал табудың да жөнін солар біледі, салтанат, әсем де соларда. Оның малдыларына, құзғын тамағымыз үшін, біріміз жалшы, біріміз қош алушымыз. Біздің ең байымызды: «сәнің шақшы аяғың білән пышыратырға қойған идән түгіл, шық, сасық казақ», — деп үйінен қуып шығарады. Оның бәрі — бірін-бірі қуып қор болмай, шаруа қуып, өнер тауып, мал тауып, зор болғандық әсері. Орысқа айтар сөз де жоқ, біз құлы, күңі құрлы да жоқпыз. Бағанағы мақтан, бағанағы қуанған, күлген сөздеріміз қайда?