Алып қашып кете жаздаған
«Айқын» газетінің 30 желтоқсанында шыққан нөміріндегі бір қызық оқиғаны көзім шалды. Авторы Айжан деген бір қыз екен. (мүмкін жай ғана ник шығар)
Сонымен былай делінген:
Жаңа жыл отбасылық мереке болғандықтан, сағат 12-ге дейін үйде келер жылды қарсы алып, одан кейін достарыммен кездесуге шыққанмын. Жоспар бойынша, барлығымыз Медеуге барамыз деп шештік. Содан елдің бәрі жиналсын деп күтіп тұрған кезімізде, сөз салып жүрген жігітім телефон шалды.
"Қазір кездесейік, саған бір сыйлығым бар" деді. Сыйлық алғанды кім жек көрсін, достарымның барлығын тағы да бір сағат тостырып қойдым. Бір кезде қасында екі досы бар, жігітім келді. Далада өте суық болғандықтан, оның көлігіне отырдым. Сол кезде досы рульге отырып, машинаны айдап барады.
Ал, ағайын, Dabai.kz жобасына келіп қалдық! Алғашқы жазбам ретінде блогымда «байқаусыз» аты-жөні аталып кеткен ағамызға тоқтала кетсем деймін. Таак, туған жылы 1976, туған жері… тууф, не айтып кеттім, Ерлан Қаринді барлықтарыңыз білерсіз деген ойдамын. Иә, ресми лауазымы — бас партиядағы жауапты хатшы, дегенмен тұла бойы қазақ деп тұрған, нағыз ұлтжанды (ұлтшыл) азамат екенін қайталап айту керек емес шығар. Сол көкеміз Жаңа жылдан кейін «жастардың атынан биылға қандай ұсыныстарың бар, қаржы жағынан көмектесіп көрейін» дегені бар ма? Әрине, көптен көкейде жүрген блогшылар басқосуы туралы айта бастап едім, бірден қолдай кетті. Бұл жерде Ерлан Қариннің қазақы блогосфераның тынысын байқап, біраз блогты (қандай екені құпия :-)) мұқият оқып жүргенін ескертейік.
