-Кешіріңіз, Ержанов көшесі қай жақта екенін айтпас па екенсіз?
-Е, оның несіне кешірім сұрайсың. Білмейтін көшеңді сұрағаныңа сен айыпты емессің ғой. Адам кешірімді аңдаусызда өрескел қылық көрсетіп алса сұрайды. Айталық сен мені көшеде байқамай қағып кеттің…
-Кешіріңіз, ағай, мен асығып тұр едім…
-Бұл жолы да орынсыз кешірім сұрап тұрсың. Сен асығып бара жатқаның үшін менің алдымда кінәлі емессің ғой. Егер сен мені өзіңнің бір танысың екен деп қалсаң. Жаныма жетіп келіп қал-жағдайымды сұрап әңгіме айта бастасаң. Мен сол кезде саған «Мені біреумен шатастырып тұрсың»- десем, сен ыңғайсызданып қалып кешірім сұрайсың. Міне, бұл жағдайда кешірімің орынды болар еді.
-Ағай, орынсыз кешірім сұрағаным үшін кешіріңіз.
-Шырағым-ау, сен өзі бір түрлі қызық екенсің. Адам кешірім сұрағаны үшін жазықты болмайды ғой. Кешіріңіз дегенім үшін кешіріңіз дегенің қалай? Мәселен, сен мені балағаттасаң, жазықсыз тілдесең. Соңынан өзіңнің қателігіңді түсінсең кешірім сұрауыңа болады.
-Ағай!
-Ау.
-Сіз қырт екенсіз.
-Немене?
-Қырт екенсіз деймін. Онда да жәй қырт емес, көк қырттың өзі екенсіз!
-Әй, шырағым, сен неге маған тіл тигізесің-ей!
-Ағай, кешіріңіз. Енді дұрыс болды ғой деймін, ә?
Авторы: Мартбек Тоқмырза

Неизвестность — самая мучительная из всех пыток.

Альфред Мюссе

Шыны керек, бұл фильмді көрмес бұрын, алдымен өзіңіздің ғұрмәтлі уа ғизәтлі көңіл-күйіңіздің не қалап тұрғанын анықтап алу керек. Егер Сізді голливудтық “ережелер” жалықтырса, онда “Белгісіз” ұнамағаны былай тұрсын, фильмның миыңыздың қатпар-қатпарында шаң басып жатқан атам заманғы “әкең” менен “шешеңдерді” қайта еске салып жіберу ықтималдылығы жоғарылап кетеді. Ал енді, осы блогтың авторы сияқты анау күннен бері экшн қарамай, “Қарақуға” қол соғып, “Темір тәсілге” тырқ-тырқ күліп жүрсеңіз, онда “Белгісіз” баяғыда қараған “Борн” мен “Бонд” сериясының көзіндей болып, айызыңызды қандыруы мүмкін.

Кешеден бері еліміздің хостерлерінің қылығына әбден зығырданым қайнап отыр. Мүмкін менің жазғалы отырған тақырыбымды сіздер әлдеқашан талқылап тастаған боларсыздар. Бірақ архивті қарап отыратын уақытым болмай тұр. Сондықтан тез айта салғым келді. Осы біздің қазақстандық хостерлердің ішінде 24/7 әдісімен жасайтындары бар ма? Әлде барлығы да түнде ұйықтап, күндіз түскі ас ішетіндер ме? Тіркелу кезінде менен электронкадан басқа еш нәрсе сұрамайтындары бар ма? «Оларға менің РНН-ым не үшін керек болды екен?» деп әлі басым қатып отыр.

Шет елдік пірәпесірлермен келісім-шарттарды бітіріп, міністрлікке жіберіп болдық-ау әйтеуір… «Жоғарғы оқу орнынан кейінгі білім беру» ақпараттық буклетінің жыры да бүгін бітті. Типографияның есігін тоздырып едім… Безендіруге сурет жетпей, ақыры өзімнің 1-2 фотомды беріп құтылдым. Несі бар екен, осында оқығаным өтірік емес)))
Механика-математикалық факультетті тексеру қорытындысының анықтамасын дайындап болып қалдым. Екі күннен бері құлағымның құрт етін жеп жүрген докторанттың шет елдік профессорын шақыру бойынша құжаттарын тексердім.
Бастықты жиналысқа аттандырып салып, пост жазып отырмын.

Пы сы: Кеше«Выкрутасы» фильмінің кешкі сеансына барып ем, ұйқым кеп отыр.

Сонау тоқсаныншы жылдардан да өлмей шықтық қой.
С)ҚАЛДЫҚЫЗ

Тоқсаныншы жылдар Қазақстан тұрғындарына жаппай қиын тиді. Бала болып сезбеген шығармыз. Әйтпесе қалалық ағайындарымыз «айлап ақша алмайтынбыз сол кездерде» деп бекер айтпайтын шығар. Кей жерлерде ақша орнына азық-түлік берген деседі. Айтпағым мынау…
Ауылдағы жарық өшіп қалу деген секілді оқиғалардың шет жағасын көріп өстік. Бәз біреулер секілді қантсыз қара шай ішпесек те, сол жылдардың жыры бала миыма жазылып қалған.
Бала кезімізде біздерге алып беріп жатқан киімдерімізге қарап ағаларымыз «Біз мектепке күпәйкемен баратынбыз, сумка орнына дүрбінің де сыртын ұстағанбыз» деп отыратын. Енді қазір бәрінің балалары бар. ешқайсысы балаларын күпәйкемен мектепке жібермеді))))
Қазір ғой аудан тұрмақ ауылдың дүкенінде бәрі бар. Ол жылдары киім табу қиындау болатын. Мектепті ел қатарлы оқыдым. Бірде туфлиім жыртылып калды.ертесі сабаққа киіп баратын туфли табыла қоймады. Ауданға себепсіз бара бермейтін кез. Қазіргідей екінің бірінде машинада жоқ қой. Көмекші орыс бар болатын үйде.Әжем сол орысқа жыртылған туфлиімнің табанын басқа аяқ киімге тігіп беруді сұрады. Ол солай етіп берді. Көзге қораш көрінеді. Оны қарап тұрған әжем жоқ. «Тамаша емес пе?» деп қояды. Ертесіне еріксіз әлгі аяқ киіммен бардым мектепке. Галош секілді бірдеме өзі де. Әшейінде партаның үстімен жүгіріп жүретін мен тыныш отырдым сол жолы. Сұрағандарға «ауырып отырмын» дей саламын.Аяғыма бәрі қарап отырғандай.Партанын астына тыгып әлекпін. Мұғалімдер сабақ сұрайды, дайын емеспін деймін(оқиға бес оқитын кездерім, негізі жетінші сыныпқа дейін жетіге оқығанмын). Тақтаға да шықпадым. Өзімді қор санадым.Тамағыма өксік тығылды.4 сабақ біткенше орнымнан тұрмай кеттім ғой. Сабақ аяқталысымен мектептен жүгіре шықтым. Үйге келсем… жаңа туфли әкеліп қойыпты.

***
Ол өз әйелінің күйеуі болатын. Ал әйелі – сәйкесінше әйелі әрі қайынағасының қарындасы еді. Мамыражай бейбіт өмірді Бейбітшілік көшесінен шыға келген көлік қалайша өзгертті? Сенбі күні арнамыздан «Бампер» мелодрамасын тамашалаңыздар.

Түрікше бір романтикалық кино қарағам. Жақсы кино. Киноның соңғы жағын сіздермен бөлісейін дедім. Оқиға былай: жақсы жүріп жүрген қыз бен жігіт бір күні айрылып кетеді. Бірнеше жылдан кейін кездейсоқ кездесіп қалады. Сол кездесулеріндегі сөздерді қазақшаға аударып, видеоның астына қойдым. Егер осындай оқиға сіздің басыңызға келсе не істер едіңіз?

Арқа өңірінде ойналатын карта ойыны. Ойынға жетіліктен басталған санды карталар және дама, кароль, валеттер кіреді. 4 валеттің мысы бәрінен басым. Креш валет(бізде осылай аталады) кімнен шықса көзір сол адамнан.Бір-біріне қарама-қарсы отырған ойыншылар өзара жұп құрайды.Сәйкесінше қарға валеті екінші мықты, черв валеті 3-ші, 4-ші валет боб.1-ші ойында «первый валет» шыққан ойыншыдан көзір креш болады, оның жұбына келген кезде қарға, креш валет шыққан ойыншының оң жағындағы қарсыласынан шықса черв, сол жағындағыдан шықса боб болады. Ойын сағат тілі бағытымен ойналынады.Ең бірінші таратылып ойналынғанда бірінші валет кімге келседе айтылмайды.Жасырын ойналады.Сондықтанда бірінші ойында көзір креш болады. 4 валеттен кейінгі мықтылар тұздар, ондықтар, каролдер, дамылар және анау ұсақ түйектер саны бойынша. Ұпай былай есептеледі: тұз-11 ұпай, ондық-10, кароль-4, дама-3, валет-2 қалғандары сансыз ойындар. Кімнің ұпайы 60тан асады сол жеңеді.егер көзір өздерінен болса алтылықтарды 1 ашады, қарсыластан болса екі ашады.Мынандай жағдайлар болады, қарсыластар 30 ұпай ала алмай қалса ұтқан жұп көзір өздерінен болса екі ашады, қарсылас жұптан болса 3 ашады. егер бір жұп еш ұпайсыз қалса мұны ойын тілінде «көли» дейді, яғни жалаңаш қалу.Бұндай жағдайда алтылық ашылмайды.Егер ұпай 60 та алпыс болса қайта ойналынады.Көзір кімнен екеніне қарамай жеңгендер 4рет ашады алтылықты.

Алтылықтардың ашылуы: Алтылықтар қарға мен креш және черв пен боб болып бөлінеді. әр алтылықта алты таңба бар ғой. Бір таңбаны ашу бір ашу, екі таңбаны ашу екі ашу т.с.с.Осылайша алтылықтың алты белгісі ашылғанда (бір біріне қарама қарсы жатқан алтылықтар) шалқасымен ашылып (бетіндегі алтылық) астындағы картаның алты белгісін тағы ашамыз.Шалқа біткен кезде ойында бітеді.

Ойын масттар арқылы жүріледі ғой. Қарсыласқа сансызын өз жағыңа санды ойынды беруге тырысасың. егер ол масть сенде болмаса көзірмен ұрып аласың.Көзірдің жетілігі ойын мастінің тұзында ұрып әкете алады. Көзірлер 4 валет бастаған масть қарталары.
Ойын басталғанда әр адамда 8 картадан болу керек. Картаны таратқанда оң жағыңдағы қарсыласыңа көтертіп( алдымен араластырып аласыз, ол картаны екіге бөліп көтеріп тастайды, бұл өздеріне ыңғайлы болу үшін картаны тізіп қоюдан сақтану үшін)сол жағыңдағы ойншыдан бастап екі екіден таратасың. Екінші ойыннан бастап «Көзір сұрасады» Қарға десе қарға, черв десе червтің мысы басым. Айта кеткенімдей первый валетке байланысты көзірдің ауысуы.Қатарынан бір адамнан шыға берсе көзір де қайталана береді. Практикада ойнамай былайша үйрену қиын.Бас керек, есептеу керек.

Кеше кеште үйде бір киноны іздеп отырып, «Служебный роман» дискісіне көзім түсті. Тағы да көргім келіп кетті. Оны байқаған кемпірім де: «Шай қояйын ба?» деді. Әдетте, екеуміз осындай отбасыға арналған киноларды ноутбукпен жерге жатып, жерге журнал төсеп, үстіне бір бокал шай мен тәттілер қойып, рахаттанып қарайтынбыз. Қазір де сондай «романтикалық» жатыстың болатынын болжап сұраған түрі.
Әр көрген сайын бірінші рет көргендей сезім береді бұндай кинолар. Шаттана күліп, әртістермен бірге ойнап жүргендей немесе керісінше экран ішіндегі адамдар қасыңда жүргендей реал күй кешесің.
Осындай кештер күндізгі қауырт тірліктен кейін кәдімгідей демалыс сыйлайды. Тынығып, өмірге құштарлығың қайта оянып, онымен қоса кемпіріңе сезімдерің қайтадан ашылып, бір рақат көңіл-күймен ұйықтайсың. Таңертеңгі ит тірлік пен жұмыстағы тігілістер есіңнен шығып кетеді. Күчт.

Ештеңе бітірген жоқпын. Кеше, оның алдыңғы күні де, бұтақтың басын да сындырған жоқпын. Бұдан, «бәлкім ертең бірдеңе жасайтын шығар» деген болжам жасауға әсте болмайды. Ертең де ештеңе істемейм, арғыкүнге де жоспар жоқ. Ендеше бұл — осы қауымдастықтағы алқашқы және соңғы жазбам екенін шырамытып тұрған шығарсыңдар, тәлібтер кілең.