100 қойдан 120 қозы алған сиқыршы-шопанды көруге келген комиссия мүшелеріне, дәлірек айтқанда — ауыздарына — арақ бөшкелеп құйыла бастайды.
Ертеңіне есін жиып, мең-зең боп отырған комиссия төрағасына шопан: «түнімен қораларды аралап, қой санап шықтыңыз, ішсеңіз де мықты екенсіз!» деп, көтіне

— Қааааа*, фондта дым-дым қалған жоқ па?
— Қайдағы, өткенде соңғы алты мыңды үш-үштен бөліп алған жоқпыз ба?
Бірақ тәрбиеші Тазагүл еш саспайды. «Онда өзім бірдеңе қылам...» деп, үйіне кетіп

Газ қазандығының қандай қауіпті екенін мынадан білуге болады: оған жұмысқа тұратындардың дүкіменттерін менттер де тексеруші еді. Әйтпесе толық бір ауданның күлін көкке ұшырып жіберуге болады.
Сөйтіп, N. қаласының газ қазандығына бір Сергей деген орыс жігіт келеді.

Аттан бетер Оля:

Бұл 3 бөлмелі пәтерде 8 жан тұратын. Яғни күйеуі-Арман, әйелі-Сабина және олардың 2 қызы, 4 ұлы. Бүгін Сабина мен бала-шағалары әкелерін қашан келеді екен деп күтіп отыр. Себебі үйде жейтін бір түйір қара нан да жоқ еді. Кешкі 8-9 шамасында Арман үйіне жұмыстан шаршап келді. Арман сантехник еді. Ол бір байдың үйінде жылы еден(теплый пол) істеп жатқан еді. Бүгін бітірді. Бірақ көңіл-күйі жоқ. Себебі оған ақшасын берген жоқ. Бай:
-Қазір ақшам жоқ, кейін беремін,-депті.
Арман келе салысымен:
-Сабина тамақ барма? Бүгін жұмысты бітірейін деп түскі тамағымды ішпеген едім,-деп жуынатын бөлмеге кіріп кетті. Сабина бір нәрсе қылып тамақ істеді(Себебі үйде ақша болмаған соң, азық-түлік те жоқ еді). Дүкенге барып жалынып, өзінің жағдайын түсіндіріп қарызға жейтін нәрселер(мойонез, колбаса, печенье) мен нан алып келді. Барлығы дастархан басына отырып тамақтанды. Сабина неге көңіл күйі жоқ екенін Арманнан сұрады. Ол істеген жұмысының ақысын бермегендігін айтты. Сабина жылады. Себебі дүкендегі сатушы қарызға енді бермейтіндігін айтқан еді. Ертең 1 жасар қызына сүтті қайдан алатындығын білмеді. Оның үстіне нан да алу керек. Осы жағдайдың барлығы 15 жастағы қызы Аружанға қатты әсер етті. Ол басқа бөлмеге кіріп кетіп ойланды. Ол өз ойын қағазға түсіре бастады. Аружан:
-Ай, байлар-ай! Неге сендер сондайсыңдар. Ақшам бар екен деп шіренесіңдер. Мүмкін мен қателесіп отырған шығармын. Бес саусақ бірдей емес қой. Барлық байлар бірдей емес шығар. Сендер қарапайым адамдардың ақысын жейсіңдер. Істететін жұмыстарыңды істетіп алып олардың ақшаларын бермейсіңдер. Олар сол ақшаға қарап отыр ғой. Олардың бала-шағалары бар. Сонда сендердің бала-шағаларыңның қарындары тоқ, киімі бүтін болу керек те, қарапайым халықтың бала-шағалары аш отыру керек пе?! Сонда сендер кімсіңдер сонша. Алла сендерге ол ақшаны кедейлерді жылату үшін, оңды-солды шашу үшін емес, жағдайы төмендерге көмектесу үшін берді. Сол адамдардың ақысын жегендерің үшін әлі-ақ жауап бересіңдер. Бәрі де алдарыңнан шығады. Бұл өмірде болмаса да арғы өмірде яғни Алланың алдында жауап бересіңдер. Сендер кімді жылаттыңдар солардың көз жасына қаласыңдар,-деп жазды да, ол парақты тығып қойды.

Готовся Nadya жан долгому рассказу. Мне больно и противно рассказывать о нем, но чего не сделаешь ради спасения красоты, как Вы.

— Сізден бірдеңе сұрауға бола ма?

Қу түлкідей бұлаңдап, арам көздерін ойнақшытып, жымысқы жымиып жүретін ғимараттас Лоллобриджа ақыры өзінен бір батылдық тапқан сияқты.

— Ой сұрай бер шешесс!

«Марқұм Паниковскийді ардақты әке, аяулы жан болды деп айта аламыз ба? Әрине, айта алмаймыз!» ©«Алтын бұзау»

«Ақыр аяғы — Тәренмен ішіп жүр». Бұл сөз біздің ауылда — әлеуметтік баспалдақтың төменгі соңғы сатысына тігіліп түскеніңді білдіреді. Бұл үкімнен кейін сені ендігәрі тіпті қазан көтерісуге де шақырмайды. Өзіңді бір-түрлі, баррикаданың басқа жағына секіріп түскендей сезінесің.

Кешегі латынамерикандық шолуда өзі қаншалықты қожалақ болса, көңілі соншалық ақ боррачо (пяншік) амиголарға тоқталып өткен болатынбыз, және оған AKY ештеңе демеген болатын. Ал скандинав халықтарының алқаштары болса, оларға тіпті ұқсамайды.