Ия, ия: менің жобаларымды біреу қолдайд деп тіпті де үміттеніп отырған жоқпын. Бұ қу мекиеннен Силикон Алқабындағыдай инвестролардан гөрі, силикон емшекті қатындар көбірек кездесетін шығар.
Бірақ, епті, осы бірақ деген құртады ғой, — кім біліпТ? Қарап тұрсақ, кезінде Твиттер де

Кеше Алматыда «Жауапты хатшылар клубының» кезекті отырысы өтті. Еліміздің маңдайалды газеттерінің жауапты хатшылары жиналып, 2012 жылы жазылатын басты тақырыптарды анықтады. Клуб төрағасы Эдуард Алдоңғардың мәлімдеуінше өткен жылғы тақырыптармен салыстыратын болсақ, пәлендей өзгеріс жоқ. Тек аз-кем қосымшалар енгізілген. Сонымен қатар күтпеген, аяқасты оқиғаларға да дайын отыратындарын мәлімдеді.

Тап осы уақытта өзбек оянып, отыз тандыр басып тастад нақ, ұйқыбастар өңшең!!!

«Анау бала, қолын қара — Кір қожалақ, қап–қара!
Тырнағы өскен,
Шашы көптен
Алынбапты–ау,
Масқара!» ©

Қыздарға не масқара? Қыздарға бәрі масқара. Суретке түсерін түсіп алып, сосын «ищщәкәпір, алыптысташ!» деп, тұяғымды жеп, жалынып отырғаны. Қазір жынД әккі болвалдық нақ: жеке өзім отырыста түсірілген суреттермен, фотоаппаратпен және оның флэшімен ізім-қайым жоғалып кетемін. Қойымды табасың нақ кештен кейін! Әйтпесе, небір тарихи сәттер қайсыбір қатынның шашына бола жойылып кетед.
Очм, біз баяғы сол: қатындарға өз суреті неге ұнамайтынын түсінбейміз. Херқисса, бір күні

Барлығымыздың тоқ ішегіміздің түкпірінде жатқан үрейіміз бар. Олардың қорқыныштылығы сондай: тіпті дауыстап айтып көруге де тасың дірілдеп, мандраж ұстап сала бересің. Мысалы, жақын адамыңды жоғалтуды ойлап көру сияқты.
Бірақ, бала күндердегі үрейлер қазіргіден басқаша болған сияқты. Әйтеуір үрейіміз өлімнен басқа нәрсе болатын. Өлім туралы ойламақ түгілі, тіпті өлім — тек кәрі кемпір мен шалдармен болатын — ну енД, андай* оқиға сияқты көрінетін еді. Содан ба: кәрі-құртаң біреуді Аид патшалығына аттанып кетті десе… құлақ мүжіп, кәмпит жеймін

«Алматыдан қайырымдылық акциясын жасап жүрген вагон шығыпты: балаларға тегін киім-кешек пен азық-түлік таратылады. Шарт: әлеуметтік қамсыздандыру бөлімінен жұмыссыз, әлде көпбалалы деген анықтама көрсету керек».
Газеттегі бұл хабарландыру Раушан әжейге маза бермейді. Прокурор баласына телефон шалып:
— Маған сондай анықтама алып бер!
— Туууууй мама, оны не істейсің…
— Тәйт! Сен не білесің?! Алып бер дегесін алып бер!..

Кейбір ептібайымайдтар мен малаатаңанәлар бар. Көшеге кепкінің орнына дамбал киіп шықпайды. Бірақ.
Бірақ ептібайымайдтың үйіндегі краннан — ыстық судың орнына салқын, салқын судың орнына ыстық су ағады! Ағызып-ағызып жіберіп, салқын сумен бетімді бір сипап алам деп енегіңе дейін күйдіріп алып,

Тәренді кездестірдім Ақтөбенің шешемебельді қонақ үйінен. Нақтың.
Әңгіме айтып жарытпадық. Бірдеңені бастай бере, "қазір бес минут" деп, телефонын алады да: «лібә, бензинді местный рынокта реализовать ете берейік, мына жақта транспортировкаға қымбат сұрап отыр»,«складтың артқы жағына түсіріп кете беріңдер, кешкісін рабочийлар өздері разбираться етед». Очм, шаруа нақ күйіп бара жатқан. Мен екі чекушка ішіп қойғанмын әлдеқашан, ол әлі бір стақанды да ұрттаған жоқ. Пида, жоқ — дүрдараз адам боп кеткен екен, шешесстің. Лібә, ақыры отырып-отырып, осы пяншіктің көз алдымда қалай көтерілгені есіме түсті.

1. Атың кім? — Шешесс, "Қасымхан" десем ше, ббуах-ха-ха-ха-хаа, құлақтан кетті нақ)))))
2. Сүйікті фильмің? – «Апокалипсис сегодня», «Расюмон», «Адамстар отбасы»
3. Сүйікті сусының? – Арақ («FINLANDIA»,«NEMIROFF», чекушка)

«Тоқитын жіп жоқ» ©Ақзере

— Әлгі малатаңанә келді ме? – деп сұрады Жұмамұрат Саймон.
— Тап қазір келді, Сізді шатырда күтіп отыр! – деді оққағары тақылдап.
— Әбілдер...-деген ренішті Жұмамұрат Саймон, шатырға көтерілді.
Шатырда тапсырыс кеше берілсе де, бүгін келіп отырған «Кәрбоз Хеликоптердің» өкілі тікұшақтың есігін айқара ашып күтіп отыр екен. Жұмамұрат Саймон қалтасынан бір парақ қағаз шығарып, оққағарына берді де:
— Кешегі сызып қойған шеңбердің ортасына бекіте бер! – деді.
Өзі тікұшаққа отырып көтеріле берді. Сауырын қыздыру үшін бір-екі айналым жасап келген соң, оққағарынан рациямен:
— Бекіттің бе нақ?-деп сұрады.
— Бекіттім! Іске сәт, шеф! – деп саңқ ете қалды. Сол-ақ екен, Жұмамұрат Саймон пилотқа:
— 320 метрге көтеріліп, биіктікті сол қалпында ұстап тұр! – деп әмір берді.
… Шеңбер анық көрініп тұр екен. Бекітілген қағаз көрінбейді, бірақ шеңбердің қақ ортасы арқылы шырамытуға келеді. Жұмамұрат Саймон іштей: «ал, бастайын» деді де, жерге түкіріп жіберді. Сосын оққағарынан рациямен:
— Тиді ме? – деп сұрады.
— Жоқ. Менің бетіме тигеніне қарағанда, солтүстікке отыз метрдей жылжу керек сияқты! – деді оққағары…
… Түкіре-түкіре аузы құрғап кеткен Жұмамұрат Саймон, тілімен барлық бездерін жаланып, ақырғы тамшыны әрең жинады. Ауызының бұлшық еттерін әрең жиырып келіп, «тіфу!» деп түкіріп кеп жіберді. Сосын оққағарына қарады.
Әне оққағары шеңбердің ортасына жүгіріп барды. Әне қолына бектіліген қағазды алып жатқан сияқты. Әне, рацияны аузына апарды… Әне…
— Құттықтаймын шеф, дәл тиді! – деді бір кезде рация. Жұмамұрат Саймон бақыттан шаттанып кетті.

***
…-Мистер Жұмамұрат, есіңізде болса, біз өткен аптада ресми көзқарасымызды жазып, Сізге беріп жіберген болатынбыз. Оқып па едіңіз? Қандай қорытынды шығардыңыз?
— Білесіңдер ме, лібәдтар! Сендердің көзқарастарыңа үш жүз жиырма метр биіктіктен түкіргенім бар, түсіндіңдер ме! – деді Жұмамұрат Саймон. Соңғы сөзі бұрынғыдай емес, екпінмен, салмақпен, сәтті шыққандай болып көрінді оған…