Кеше ЕҰУ студенттері арасында жыл сайын наурыз айында өтетін «Қыз Жібек — 2011» байқауы өтті. Бұл байқау қазақтың салт-дәстүрін насихаттау мақсатында былтырғы жылдан бастап ұйымдастырылып келеді. Ұлттық нақыштағы мұндай шаралар іш пыстырып жібереді деп ойлап қалмаңыз. Кеше залда, сенсеңіз, ине шаншар жер болмады. 4 сағаттық байқауды тік тұрып көргендер қаншама… Залға симай, сыртта есік теуіп қалғандар қаншама! Шабарманымызды алдын-ала жарты сағат бұрын жібергеннің өзінде, орынды орта жақтан алдық.

Шыққан жылы: 2010
Мемлекет: Қазақстан, Көкшетау қаласы
Өндіруші: «Паң Нұрмағамбет» киностудиясы
Жанр: Психологиялық драма
DVD релизінің күні: 18 қазан 2010 жыл

Режиссер: Баянғали Әлімжанов
Актерлер: Баянғали Әлімжанов, Төлеубек Қонбайұлы, Айбек Кұсайынов, Сұлушаш, т.б.

Сөзі: Сәлім Жақыпов
Әні: Баян Нұрмышева

Жас кезімде үлкендерден есіткем,
Бәрі-бәрі болады деп несіптен.

Таңертең жұмысқа шықсам, дала аппақ қар, қайтадан аяз тұрыпты. Кеше алдымен жаңбыр, сосын қар аралас жаңбыр, содан кейін қар жауған еді. Ауа-райы да Қазақстанның қазіргі ахуалына пародия жасап, мазақтап кеткен сияқты — әйтеуір бардак пен бәрібіризм нышандарын байқадым табиғаттан.

Очм, не бастарыңды ауыртайын, күртік қарға тайғанақтап (қардың асты мұз еді), аялдамаға да жеттім. Аптауыз кешігіп жатыр, халық біршама жиналып қалыпты. Такси ұстауға бел будым. Қырсыққанда ешкім тоқтамады. Сөйтіп тұрғанда ырғалаңдап аптауызым да келіп жетті. Есік ашылысымен жыртылған қаптан төгілген бидайдай адамдар сыртқа шашылды. Әрең дегенде қыстырылып мініп, лықа толған студенттерді іштей боқтап келе жаттым. Үнемі осы, аптауыздағы халықтың 90 пайызы студенттер. "Қазір каникул кезі болса рақаттанып келе жататын едім қыстырылмай" деп армандап қоям іштей.

Осындайда адамдар да ұрысқақ келеді ғой. Бір-бірін сөзбен ұрып, болмашы нәрсеге ашуланған адамдарды көріп көңілің де көтеріліп қалады екен. Қазір де соған ұқсас жағдай. Аптауыздың түп жағынан бір топ адам шығуға дайындалып, бірақ есіктің алдына жете алмай тұр. Ешкім ығысқысы келмейді, ығысар-ау, орын жоқ. Содан, әйтеуір жартасқа өрмелегендей күй кешіп, әлгі түсетін адамдар біртіндеп жақындап келеді есік алдына. Есік алдында бір топ адам үймелеп тұрғанбыз, сол жерге келгенде жаңағы жолаушылардың жүйкелері сыр бере бастады.

— Шығасыңдар ма? Шықпасаңдар, бізді өткізіп жіберіңдерш — дейді әлгілер. Мен айналама қараймын. Орын ауыстырып ығысатындай жер жоқ. Барлығы қыстырылып, әрең сыйып тұр.
Әлгі қыз-келіншектер қақылдай бастады: "Өткізіп жіберіңдерш!"
Біреуі тіпті халықтың аянышын туғызғысы келген сияқты:
— Мына жерде беременна әйел шыға алмай тұр. Өткізіп жіберіңдер!

Бұл жерде енді мені күлкі қысты. Шыдай алмай: «Беременна әйел» деп айқайлап күліп жібердім. Төңіректегілер де «мырс-мырс» дыбыстар шығарып жатыр.

Қазақтарға әлі де тұтас қоғам болуға ерте екеніне көз жеткізіп, тиісті аялдамадан түсіп қалдым.

Таңертең ерте сегізде үйден шығып аялдамаға бет алдып. Автобус жоқ, аялдамада адам да көп емес. Сосын такси ұстадым, мен баратын жерге жер қарада 400 теңге еді, бүгін 800 болыпты. Дабай жақсы дедім де, жауя кеттім.
Жарты сағаттан онбес минут артық жүріп келдім. Осы, дым қызық болмаса да.

Иә, «ат айналып қазығын табар» демекші, бұл керекинфоның қайта оралу әңгімесі қызық болды ғой… Керекинфоның алғашқы тәй-тәй басқан кездерінде, интернет технологияларында қазіргідей мүмкіндік жоқтың қасы еді… Тіпті қазақша мәтінді мониторға шығарудың өзі қаншалықты қиын іс еді десеңші..Қазір, алыс емес, сонау 2000 жылдары интернетте қазақ әріптері оқылмайтын, жазылмайтын десең, ел бетіңе бажырайып қарайтын шығар… Бірақ, сондай кезеңдер бастан өтті..Қолда 1,3 Мб дискетаға көшірілген сайттың «хтмл» беттері, интернет кабинеттерін жағаланып жүрілді ғой талай…

Елбасымыз өзінің шабысынан танбады. Арасында аяңға салу сары желіске ауысу жоқ бұл кісіде. Тек дігідік-дігідік….Лингвистикалық коммисиядан шауып өтті.
Осы лингвистикалық комиссияның не керегі бар?! Талапшыл болса депутаттарды, жоғарыдағы министрлерді тексерсін. Қазақ ұлтына қызмет ететіндердің құрамында олар да бар ғой. әйтпесе басқа елдерге сапарлап барған адамның (биліктегі) осы комиссияның төбесіне көтеріп отырған тілінде сөйлеп жүрмегендері анық. Біз сол тілімізден секіріп өткен жоқпыз ба? Ауып қалмасақ нетті?
Бұл кісі елдің тізгінін қолына алған жылдары туған балалар үйленіп жатыр. Немерелері немқұрайлы қарай бастады қазақ тіліне. Ал, ол кісі дігідік-дігідік шауып бара жатыр…

Мақала мына жерден алынды, осы жерге салынды.

Қазақстан Футбол Федерациясы биылғы чемпионатқа өзгеріс енгізіп жатыр. Сол бұрынғыдай 12 команда жарысады, алғашқы этаптан кейін алғашқы 6 орынға іліккендер медальдарға таласады. Сол былтырғыдай. Тек бір өзгеріс еніпті. Бірінші этаптан кейін жиналған ұпайлар екіге бөлінеді екен. 2-ші этапқа солай жалғастырады. Мысалы бір команда 34 ұпай жинаса, 2-ші этапты 17 ұпаймен бастайды. Ал егер ұпай саны тақ болса, мысалы 33 болса, 2-ге бөлген кезде 16,5 болады. Бірақ сол жарымды бүтін қылып есептейді, яғни 17 ұпай болады.

Майқұдықтан қырық шақырымдай жердегі Қушоқы елді мекеніне осымен 3-ші рет табаным тиіді. Алғашқысында аласапыран заманда адасып қалған атамның туған інісін іздеп бардым. Одан кейін сол кісінің қайтыс болуына байланысты және кейінгі жолы (қаңтардың 22-сі,2011ж.) сол кісінің қырқына байланысты. Айтпағым бұл емес еді негізі. Қушоқы елді мекені басқа ауылдардан қазақ-орысы араласып кеткенімен ерекшеленбесе, басқадай ерекшеліктер байқай алмадым. Ағамыздың (әкеміз десекте болғандай) қырқын өткізіп жатқан асханада көне телефонға көзім түсті.