Бір басыма сәтсіздігім жетеді:
Сырласыма желпеңдеген етегі,
Ұрғашыға жылтыраған көтені,
Чайкахана болса-дағы мекені,
Көтеріліп төмендегі абзал дос,
Инстикт құрғыр өз дегенін етеді…
Бірақ, бірақ жолым болмай солармен,
Күнім қасқа, түнім босқа өтеді.
Бір күнде мен таныссам бес қаншықпен,
Бермей қояд, мысалы, бір-екеуі.
«Прости, с тобой не пара» деп басқасы,
Бірі қалта қағып, кидок етеді.
Сука, сука! Олар неткен көт еді!
Сәтсіз рейдтен кейін бірде кешқұрым,
Бір алқаштан шығар жолды естідім:
— Тәуіп кемпір тұрад мындай әдрісте,
Соған барсай өткенінше бос күнің!
Қолыңды ашық қылмасаң да, сол жеңгей
Жолыңды ашып береді екен, есті інім!
Бар болғаны он жұмыртқа ала бар,
Талай адам деп айтып ед өстідім.
— Ақысына не сұрайды?-деп едім,
— Ештемені сұрамайды ешкімің,
Сол апарған он жұмыртқа – ақысы,
Жетеді екені көзіне сол ескінің.
Жолың болсын, бұйырса кер айғырдай
Ізіне дәл түсесің сан бестінің!
Осылайша, арақ туған бөсті ұлың.
Дохлый балық жолыққандар өлмейді.
Дереу іздеп кеттім кәрі жеңгейді.
Пезнес тәуіп үйінде екен,
Ол бірден:
— Не шаруамен келіп тұрсың сен?-дейді.
— Не шаруа? Қыздар маған бермейді…
— Ой, балам-ай, көргем талай сендейді.
Ақысына не әкелдің?
— Жұмыртқа.
— Жарайды онда, емін білем, кел, мейлі!
Ұғынғандай мендегі асау талапты
Жатқызды да,
қолға құйып арақты,
Бұт жағыма жасады сан процедур,
Тура білгір дәрігердей санатты.
Тауысқандай боп жатыр ем тағатты,
Бір уақытта… талып кеттім.
Жан даусым
Айқайымды бар әлемге таратты.
Шалбарымның құбырынан қан ақты,
Осыменен ем-домыңыз бітті деп,
Кемпір басты есік жаққа қаратты.
Кете бардым түсініксіз күйде мен,
Қылып қойдым қай жерде деп ағатты.
Он екі штук жұмыртқамен кіріп ем,
Қайтқан кезде он жұмыртқа боватты…
p.s. Андай жерде Ақнұр кетіп баратты...

— Әдеби-хуйдеби элементтерін өздерің жазып алыңдар, біләдтар — деп әкеп тастаған шығарма. Піспеген әңгіменің тезисі.

Мүтәліп осы жолы прав екеніне екі жүз процент сенімді болды. Біріншіден, оқиғаны көрген адам — дохуя. Екіншіден, оқиғаны түсірген камера дохуя. Үшіншіден — машина видеорегистраторларынан шыққан, оқиғаны қырық түрлі ракурстан түсірген жүздеген видео интернетті өріп кеткен болатын. Сосын ба, әкімшілік сотқа алшаң басып, керіліп келді.
— Сонымен, кінәңді мойындайсың ба, екі жүз мың айыппұлмен құтыла сал — деді судья салған жерден.
— Кет-ей білә! Кез келген куәдан сұраңдар шешесс! — деді Мүтәліп.
— Олар да сені неправ деп отыр.
— А білә, не??? Онда видеолар ше ал?
— Видеоның сараптамасы да сені неправ дейді?
— Дауылбайсыңдар ма, біләдтар? Сендер не, келісіп алғансыңдар ма?
— Иә — деді судья.
— Иә — деді прокуратура өкілі.
— Иә — деді куәлер.
— Иә — деді қарсы тарап.
— Иә — деді күзетші.
Енді қотағымды да істей алмайтынын түсінген Мүтәліп үкіммен келісіп, үйіне тістенген күйі зытты.

Баяғыда бір бай барымташыларын жорыққа аттандырыпты. Жорық сəтсіз болып, қарсы жақ қолға түскен ұрылардың киімдеріне дейін сыпырып алып, ауылдарына айдап жібереді. Тыржалаңаш қалған бейшаралар əбүйірлерін қолдарымен жасырып, ауылдарына беттепті.
Мына жақта олжа күткен, болған жайдан хабарсыз бай шыдамай құмалақшыға бармай ма. Құмалақшы құмалақты шашып жіберіп:
— Құмалақ алжасуды білген емес,
Бет алып елге қарай жүрген елес.
Қолдарына келеді бірдеңе ұстап,
Əйтеуір жігіттерің құр қол емес, — деген екен.
(Ұмытпасам Ш.Сариевтың кітабынан оқығам, онда толық өлеңмен жазылған) АА

Үйiн сатты саудалай,
Картина, зат талғамай.
Жиналған бар қаржының
Бәрiне гүл алғаны-ай…
Далбан-ай, далбан-ай, далбан-ай…
***
— Сұлулық шыңы-ау бұл қыз,
Не ойлайсың, Абдул?
Пiкiрiңнен бiлгiз.
— Ябвдул.
***
Бiреу у iшiп алған,
Бiреудiң iшi қан-қан,
Бiреуде миокард,
Бiреу өтсiз қалған.
Бiреу дольче киiп,
Майқұдыққа барған.
Бiреу жолдан өтсе,
Тормоз ақау болған.
… Ұзақ өмiр сүру — бәрiнде бiр арман.
Осындай жалған.
***
Айнала аппақ. Таң ата.
— Дәрiгер? Мен қайдамын?
— Аурухана. Палата.
— Өзiм де солай ойладым.
Жұмыста отыз төрт едiк,
Кiлең достар, қалың ел.
Офис кеттi-ау өртенiп…
Бәрi аман ба, дәрiгер?
— Бәрi өлдi, бiрi қап,
Аман қыпты тап сенi…
— Тоба! Бәрi тiрi қап,
Мен өлгенiм жақсы едi! :(
Жалғыздықты көргенше…
Кiмдер қалды дос болар?..
— Ойнап айтам, өлген сен,
Аман-есен басқалар. :)
Әдет қылған ойнауды
Приколиспiн бiр қызық.
… Әзiрейiлге айналды.
Қазан кеттi шыжғырып.
***
Бір жан
Ішінде құм боранның
Жылап отырды тым қатты.
Жаратушысы бұл ғаламның
тоқтап,
далада тіл қатты:
«Жәбір көрген пенде жақпын,
Реттеймін бәрін бір демде!
Адал жүрген елге — Хақпын,
Жаратқаныңмын, біл, пенде!
Құсасы көп, шері жаман
кім едің?» болды сұрағы.
«Мен – қазақпын», — деді адам.
Құдай… қосылып жылады.