Баяғыда бір бай барымташыларын жорыққа аттандырыпты. Жорық сəтсіз болып, қарсы жақ қолға түскен ұрылардың киімдеріне дейін сыпырып алып, ауылдарына айдап жібереді. Тыржалаңаш қалған бейшаралар əбүйірлерін қолдарымен жасырып, ауылдарына беттепті.
Мына жақта олжа күткен, болған жайдан хабарсыз бай шыдамай құмалақшыға бармай ма. Құмалақшы құмалақты шашып жіберіп:
— Құмалақ алжасуды білген емес,
Бет алып елге қарай жүрген елес.
Қолдарына келеді бірдеңе ұстап,
Əйтеуір жігіттерің құр қол емес, — деген екен.
(Ұмытпасам Ш.Сариевтың кітабынан оқығам, онда толық өлеңмен жазылған) АА
Пікір жоқ әзірше