Қайран күндер, сайран күндер артта қалған

Жетінші сыныпта оқитын кезім. Каникул шығысымен көрші ауылдағы нағашымның үйіне бардым. Менен 2-3 жас үлкен Азамат есімді баласы бар. Ойына келмейтіні жоқ. Әйтеу күнде бірдеңе ойлап табады, күнде қызыққа батамыз сол үшін нағашымыздан сазайымызды тартыпта аламыз кейде.
Әрі қарай

Жаман айтпапты

Он жеті жасымда келіп едім

Біздің ауылда Қабен деген қария өмір сүрді. Ескіше де, жаңаша да оқыған, сауатты, көрген-түйгені мол адам еді. Қалжыңға да шебер болатын, бір айыбы — өтірікті тым көп айтатын. Сондықтан ол айтыпты деген сөзге сырын білетін адамдар илана бермейтін.
Әрі қарай