Керегіме жарап тұр ғой «Керегім»
Күннен күнге үлкеюде дерегің
Жұрттың бәрі өлең арнап жатыр ғой
Мен де ендеше осы жолмен желемін

Біреу арнап біреулерге өлеңін
Пайдаланды жастығының желегін
Бір қатын мен бір баламыз бар шақта
Жас қыздарға

Ауылдағы үйіміз Құдайға шүкір кең, жарық, жылы. Үйдегі жетпістен асқан кісілерге арнап салған дәретханасы да бар. Мен мұны неге жазып отырмын.Сағыныш қой баяғы… Мен әскерге кеткенше ескі үйімізде тұрғанбыз.Оның екі бөлмесі қазір жазда шай ішуге

Тұрып шаршаған отырып демалады.Отырып шаршаған жатып демалады.Жатып шаршаған адам ойланады екен. Қазақстанның гүлденуі жайлы ойлады деп қалмаңыздар. Осы дим дә, «Дабай кз» кезінде арамызда болған Жартыбас ВИПқыз бен Шойқара Еркебұлан қайда екен?

БІр жас мұғалім қыз 7 сыныптағы оқушыларға сабақ түсіндіруге қанша тырысса да оқушылар шулап кете береді екен. Содан бір күні әлгі мұғалім, «егер сабақтың соңына дейін шуламай тыңдасаңдар мен сендерге бір фокус көрсетемін» депті. Оқушылар тыныш отырып, мұқият тыңдапты. Сабақ аяқталып, мұғалім шығып бара жатқан кезде бір бала «апай фокус қайда?» деп сұрайды. Мұғалім сөмкеснен алма алып, оны еденге қояды. Содан кейін өзі сол алманың үстіне шпагатқа (жіп емес)отырып қайта тұрады. Алма жоқ. Оқушылар қатты таңғалыпты. «Апай, қалай істедіңіз?» деген шәкірттеріне сәл жымия қараған әлгі мұғалім: «Бұл түк емес, 9 бен 11 кластың балаларына қарбызбен көрсетіп жүрмін» депті…

Мектептегі еркін жүріс — тұрысымызды көріп жүрген үлкендер бізге «Біздің кездегі мұғалімдерді айтсаңдаршы, анау жақта келе жатқанда асығымызды тастай салып қашатынбыз»-дейтін.
Иә, мектепте қорқатын мұғалімің, тыңдамайтын мұғалімің болады. Бірақ бүкіл оқушы, бүкіл сол мектепті бітірген түлектер силаған ұстаздар да болған, қазір бар ма жоқ па білмеймін.
Біз мектепке барғанда (айтпақшы «нәлевойдың» құрбандарының қатарындамын) Жұмкен(әйел кісі) деген кісі деректір еді. Марқұм жақсы адам еді. Ұрысқанда бүкіл мектеп тынышталатын.Физика саласынан берді-ау деймін.«Көзіңді шұқып алайын ба?» деп үлкен кластың балаларына ұрысып жатқанын талай көргенмін. Мен де осы мұғалімнен қатты қорқатынмын.Жұмкен мұғалімдердің ағайындарымен қыз алыстық. Құдандалы болдық.Бірде олар жақтың бір тойы болды.Ол кездің тойлары палаткада болушы еді ғой.Әжеме еріп мен де бардым.Деректірімізді көріп қорыққаным сонша палаткаға кірмей қашып кеттім. (сол жылдары түнде қыдырған, тойға барған оқушыларды «линейка»деген пәлеге тізіп шығаратын)Әжем сөйлескен болуы керек палатканың артынан Жұмкен мұғалімнің өзі алып кетіп еді сол кезде мені.
Кейініректе ағамыздың тойы болды ауылда.Палаткада. Бұл жолы Жұмкен марқұмның шәкірті Нұргүл мұғалім жүрді тойда.Мектептің қарапайым қазақ тілі мұғалімі. сол тойға келген оқушыларды «линейкаға» тізіп шығарып: «Жакуповты қараңдаршы той бойы палаткаға кірмеді, сыртта самаурын жағып жүрді»деп бір ұялтып өткен.

Студент кезде бірде бай-бірде кедейсің ғой.Жалпы қай кезде болсада.Қазақ атамыз «Ер жігіт бірде малды, бірде малсыз» деп тегін айтпаған. Ойын автоматымен ауырмасамда (ауырмау себебім сол ойынханаларда күзетші болғанмын)ауыратын достарымның кесірінен қайтарға да тиын таппай қалған кезіміз бартын.Оңтүстік-Шығыс пен Майқұдықтың арасы әжептеуір жер.Жаяулатсаң таң атқанша жетпессің.5 баламыз қалтамызда екі адамға ғана жол ақы бар. Жандалбасамен соңғы автобустың біріне міндік.Адам көп. Кондуктор бірден бізге келе қоймады.түсейін деп тұрған бір-екі адамның билеттерін алып алдық.кондуктор билет сұрағанда соны көрсеттік.Ол «сендерді бірінші рет көріп тұрмын» дейд, «Біз автостанциядан бастап осы автобуста келе жатырмыз»деп біз де шылп етпейміз.сөйтіп үй жаққа да жетіп едік.
Таныс қыздарымыздың да басынан өткен бір жағдайды айта кетейін.Студенттік билеттеріне сенген қыздар, автобусқа кешігіп қалыпты.содан аялдамадағы адамдардан жолға тиын-тебен сұрап, ақыры бір жігіт жеткілікті «меліштерін» беріп, жатақханаларына маршруткамен аман-есен жеткен екен.

Кеше көзімнің астынын түскен кірпігімді алып тұрып бала кездегі осы оқиға есіме түсіп кетті. Сіздерде қайдам бізде( мүмкін біздің үйде ғана болар, әпкемнің ойлап таппайтыны жоқтын) түскен кірпікті басқа адам саусақпен алып, кірпік иесінің жұдырығының сыртына (кентус, саусақтың буындарының үстіне)осы сөздерді айтып кезекпен басады. Қуаныш сөзіне түссе жақын арада қуаныш, ренішке түссе реніш болады деп сендіретін.

Екі жолаушы жаяулап келе жатса, соңдарынан қолына камаздың рөлін ұстаған біреу қуып жетіпті. Үстінде сұр куртка, басында қара кепка дейді. Ана екеуіне «Келіңдер отырыңдар, жеткізіп тастайын» депті. Ол екеуі «Жындымен жынды болатын жайымыз жоқ» деген ғой.Анау қалтасынан тапанша алып шығып «Отырыңдар нақу.Атып тастайм әйтпесе» депті. содан ана екеуін «отырғызып » алып айдап келе жатыр дейді. ана екеуіне жан керек, анау газды басқан сайын қалып қоймай жүгіреді. Бір уақытта рөлдегі адам тормозды басып, «алдымызда пост ГАИ бар. Менде прва жоқ. Мен мына жақтан айналып өтемін. Сендер былай, жаяу өтіп кетіңдер. Мен сендерді анау қырдың астыннда күтемін» депті.
Содан, ана екеуі жындыдан құтылғандарына қуанып МАИ қызметкерлерінің бекетіне кіреді. Кірсе бір МАИ ұйықтап жатыр. «Ойбай, ағатай. Тұрыңыз! Бұл не жатыс. Бізді жаңа бір жынды атып тастай жаздады. Былай қарай кетіп қалды. Бізді анау қырдың астында күтемін деп айтты» деп екеуі шағымданады ғой баяғы. "Үстінде сұр куртка, басында қара кепкасы бар. Қолында рөлі бар адам ба?" деп сұрайды МАИ қызметкері. «Дәл өзі.»
-Біздің оны ұстай алмай жүргенімізге жарты жыл болды. Кеттік, сендер куәгер боласыңдар. Отырыңдар матасекілге " деп әлгі МАИ қолына матасекілдің рөлін ұстап алыпты. «Ойбай, ағатай өзің қуа бер, біз шаршадық» деген аналарға «Сукілер, қазір тұрған орындарыңда атып тастаймын. Мініңдер» деп бұл да тапанша кезепті.
«Біреуің артыма отырыңдар, екіншің люлькаға отырыңдар». Содан екеуін «отырғызып» алып, көрсеткен қырлары жаққа ағызтады сабазың. Арасында «сен люлкада келе жатырсың тізеңді бүгіп жүгір» деп жанындағы адамның басынан дубинкамен ұрғыштап қояды екен.
Екінші жолаушының «Матасекілге мінетінімізді білгенде КАМАЗ бен-ақ кете берер едім ғой» деп жылағанын бірінші жолаушы әлі күнге жыр қылып айтып жүр деседі.

Камаздың рөлін алғыңыз келсе, сілтемесі міне.

Ел жаққа барған соң ауыл тірлігіне араласпасаң тағы болмайды. Екі қолды желкеге қойып, екі тістің арасынан «шырт» түкіріп жататындарды ол жақта ұната қоймайды. Сондықтан да айт алдында ауылға барған мен ауыл тірлігіне бел шеше кірісіп кеттім. Ағамның жаз бойы шапқан шөптерін тасыдық.

Мен бүгін ұйықтай алман, кірпік ілмен
Күнәмді көтердің-ау кірпігіңмен
Қараңғылық басқанда қара басып
Тірлігімнен кешегі түн түңілген
Мен бүгін ұйықтай алман, кірпік ілмен

Мен бүгін күнәлімін, кінәлімін
Нұрына шыдамадым шуағыңның
Мұңыңды мұңмен жамап кеттім білем
Сусынына қанам деп бұлағыңның
Мен бүгін күнәлімін, кінәлімін

Мен бүгін өз-өзімді жек көремін
Мейлің сен өкпелеме, өкпелегін
Мен үшін сен тек қана көрген түссің
Сен үшін болайыншы «Жоқ дерегім»
Мен бүгін өз-өзімді жек көремін.

Бір мезгіл сен де өзіңді жек көре біл…