Өмірден өз орныңды тапқың келсе...
Адамдардың бақытты болуы, өмірді мәнді де мағыналы етіп сүруі өзіне байланысты… десе де, қоғамнан аттап кете алмайсыз. (лид осы болу керек ед)
Автобуста орын беру әдебі деген бар, үлкен адамның түрегеп тұрғаны қазіргі қоғам үшін сын (мәдениетті адамдар үшін). Сонымен бірге аяғы ауыр әйелдерге, аруларға (қыз-келіншектер), балаларға орын беру әдебі де сақталған. Басқаларда шаруам жоқ, тек өзіме ғана жауап беретін (амалсыздан) адам болған соң өзгелерден мұндай сыпайылықты, мәдениеттілікті күтпеймін. Керісінше, екі аяқта қуат бар кезде қақиып тұра беруге бармын (абтобуспен көөөөп жүретінімді айтып қойдым ба)))))
Мұны не үшін айттым, әңгіме автобустан орын табу емес, қоғамның өзгермейтін құбылмалы келбетінде. Адамдардың статусына қарап араласамыз, сыйласамыз, ал қыздардың қанша ақылды болғанын сөз жүзінде қаласақ та, іс жүзіне келгенде қос жанарымыз сыртқы сұлулыққа арбалып қалады (жігіттер қауымына қатысты).
Негізінде пікір білдіруде де жасқанамыз. Өзгелер қолдаса, «я за» деп шығамыз немесе «дұрыс емес» десе, әдеттегінше бұл іс-әрекеттерді қолпаштаймыз. Өзгеше оймен, пікірмен бір адам келсе оны түсінбейміз, тіпті, түсінуге тырыспаймыз. Мүмкін түсінігіміз жетпейтін болар.
Адамдар деген жер басып жүрген жануарлардың ішінде (жер астында, ауада тіршілік ететіндер де бар) ең ақылдысы, ең саналысы болып табылады ( б.т деген надоела уже). Бұл сөзді қанша оқып, естісем де мүлде келіспейін. Саналылықтың шегіне жетіп, шектен шыққан санасыздық принципімен өмір сүретін тобыр өкілдері деп адамзат баласын айтуға болады. Өзімізді қанша мақтасақ та оның не керегі бар, бәрібір жамандайтын өзіміз. Жануарлар бізді өсектемейді (мүмкін өз тілдерінде айтса, айтатын шығар), олар бізге тәуелді емес, мүлде еркін. Бірақ сол еркіндікті бұзатын да, көре алмайтын да — біз. Ой, мен не деп кеттім, әңгіме өмірден өз орныңды табу туралы сияқты еді… Орын табу үшін тырыспаңыз, басқаларға қалмай қалады))) Еркіндікте болыңыз, суда жүзген балықтай, көкте ұшқан қырандай, кермиық кең далада тоқтаусыз шапқан тұлпардай еркін болыңыз. Бірақ та (бәрі «но-ға» келіп тіреледі) адамдардың балықты аулайтынын, қыранға томаға кигізіп, еркіндіктен айыратынын, Батыраш, Қотыраш секілді тұлпарды өлтіретінін еске түсіріңіз. Мен мұны (нені ?) бұрыннан мойындаймын, біз бұл әлемге керек те, керек емес те, негізінде АРТЫҚ жануарлармыз.
Әрі қарай
Автобуста орын беру әдебі деген бар, үлкен адамның түрегеп тұрғаны қазіргі қоғам үшін сын (мәдениетті адамдар үшін). Сонымен бірге аяғы ауыр әйелдерге, аруларға (қыз-келіншектер), балаларға орын беру әдебі де сақталған. Басқаларда шаруам жоқ, тек өзіме ғана жауап беретін (амалсыздан) адам болған соң өзгелерден мұндай сыпайылықты, мәдениеттілікті күтпеймін. Керісінше, екі аяқта қуат бар кезде қақиып тұра беруге бармын (абтобуспен көөөөп жүретінімді айтып қойдым ба)))))
Мұны не үшін айттым, әңгіме автобустан орын табу емес, қоғамның өзгермейтін құбылмалы келбетінде. Адамдардың статусына қарап араласамыз, сыйласамыз, ал қыздардың қанша ақылды болғанын сөз жүзінде қаласақ та, іс жүзіне келгенде қос жанарымыз сыртқы сұлулыққа арбалып қалады (жігіттер қауымына қатысты).
Негізінде пікір білдіруде де жасқанамыз. Өзгелер қолдаса, «я за» деп шығамыз немесе «дұрыс емес» десе, әдеттегінше бұл іс-әрекеттерді қолпаштаймыз. Өзгеше оймен, пікірмен бір адам келсе оны түсінбейміз, тіпті, түсінуге тырыспаймыз. Мүмкін түсінігіміз жетпейтін болар.
Адамдар деген жер басып жүрген жануарлардың ішінде (жер астында, ауада тіршілік ететіндер де бар) ең ақылдысы, ең саналысы болып табылады ( б.т деген надоела уже). Бұл сөзді қанша оқып, естісем де мүлде келіспейін. Саналылықтың шегіне жетіп, шектен шыққан санасыздық принципімен өмір сүретін тобыр өкілдері деп адамзат баласын айтуға болады. Өзімізді қанша мақтасақ та оның не керегі бар, бәрібір жамандайтын өзіміз. Жануарлар бізді өсектемейді (мүмкін өз тілдерінде айтса, айтатын шығар), олар бізге тәуелді емес, мүлде еркін. Бірақ сол еркіндікті бұзатын да, көре алмайтын да — біз. Ой, мен не деп кеттім, әңгіме өмірден өз орныңды табу туралы сияқты еді… Орын табу үшін тырыспаңыз, басқаларға қалмай қалады))) Еркіндікте болыңыз, суда жүзген балықтай, көкте ұшқан қырандай, кермиық кең далада тоқтаусыз шапқан тұлпардай еркін болыңыз. Бірақ та (бәрі «но-ға» келіп тіреледі) адамдардың балықты аулайтынын, қыранға томаға кигізіп, еркіндіктен айыратынын, Батыраш, Қотыраш секілді тұлпарды өлтіретінін еске түсіріңіз. Мен мұны (нені ?) бұрыннан мойындаймын, біз бұл әлемге керек те, керек емес те, негізінде АРТЫҚ жануарлармыз.