temir_88 эстафетаның бұтағын маған берген еді. Аптаның соңына келіп қалған соң белсенділік төмендеп кетті. Сол үшін жұмыс күндеріне таяу уақыт ыңғайлы болар деп ойладым. Кешіктірген болсам кешірім сұраймын. Бүгін сіздерге жаныма жақын болып кеткен Пушкиннің бір өлеңін назарларыңызға ұсынып отырмын. Мықты аудармалар күтеміз. Сәттілік тілеймін!

Я помню чудное мгновенье:
Передо мной явилась ты,
Как мимолетное виденье,
Как гений чистой красоты.

В томленьях грусти безнадежной
В тревогах шумной суеты,
Звучал мне долго голос нежный
И снились милые черты.

Шли годы. Бурь порыв мятежный
Рассеял прежние мечты,
И я забыл твой голос нежный,
Твои небесные черты.

«Саматсыздар ма, казакыстандыктағ! Мэн Бутя-Кәпитағ инвестициялык коғының пғезиденті Булат Абиловпын!» © Булат(Болат) Абилов(Әбілов), 1993 ж.

Жұмыс жайына қалған сияқты сезімдер келіп тұр. Егер алда-жалда бастық/СЕО/староста кіріп келіп, «ау жұмысты кім жасап жатыр?» десе, осы суретті көрсете қойыңдар:

Әрине, менікі сияқты Талғат Лама-Доржының дін туралы