Бұл ақпарат қытай ғаламторын кезіп жүр қазір, бір мектеп оқушысы жазып таратыпты, маған қытайда тұратын сыныптасым жіберіпті, тікелей қазақшаластырып көрейін.

Мұны маған Гангонгта тұратын бір досым жіберіпті көрген кезде бүкіл денем тітіркенді, осындайда болады екен-ау, ал енді бірге тыңдайық: менің бір досымның әкесі Қытай халық банкының жоғары лауазымды бастығы еді, оның АҚШ тағы «Кэннеди» тауық етін өндіретін фабрикасының бастығымен кейбір іскерлік байланыстары бар еді, бір жолы жанағы банктың жоғары лауазымды бастығы сол «Кэннеди» фабрикасын көру мүмкіндігін алады, ол жер негізінде кез келген адам кіре алмайтын өте құпия орын екен. Сол күні мен досым екеуіміз кешкі курсқа қатысып қайтып келе жатқанбыз, досыма әкесі Америкадан қоңырау шалды әкесі: «бұдан кейін ешқашан „Кэннедидің“ өнімін жемеңдер» деді де қоя салды. бір аптадан кейін досымның әкесі Америкадан оралып арнайы біздің мектепке келіп фабрикада көргендерін әңгімелеп берді, фабрика ішінде жүрген тауықтардың барлығында жүн болмайды екен, кілең 6 аяқты, 6 қанатты тауықтар. Шынында қытайлар тауықтың сирағы мен қанатын жегенлді өте жақсы көреді әрі бұл фабрика экспортының негізгі бөлігін қытай ұстайды. Ал жаңағы 6 аяқты 6 қанатты құстарды Америкалықтар радияциялық сәулелермен әсер ету немесе басқада құпия жолдар арқылы осындай будан алып отырған.

суретке қараудың өзі қорқынышты.

(асығыстау болып мәтінді толық аудара алмадым, айып етпеңіздер)

Үш жігіт, екі қыздың бастарына бәле іздеп жалғыз жол барып тірелетін, я телефон ұстамайтын, я жақын маңда тірі пенде тұрмайтын қалың орман арасындағы саяқ үйге барып уикендті тамаша өткізбекке (?) ниеттенуі басқаны қайдам, жеке өзімнің қорқынышымды емес, күлкімді шақырады. Бұл жолы да солай болар ма еді, кім білсін… бірақ, «Ормандағы лашықтың» осы уақытқа дейін көрген «әсіре» хоррор фильмдерімді мазақтап кеткені неге екені айрықша ұнады.