негізі алдыңғы посты, позетиффф етіп жаздым, все таки 21 сағат жолға кеткен еңбегім бар ғой деп)))

менің осы бір жаман қасиетім бар, барлық нәрсені розвый очикимен көретін))) той болады дегенді оқып алып, жайлаудағы той, ол қандай болды екен, бірден 300 қазақ үйді көру қандай екен т.б. ойлар келіп, мамка бармайсын деп айтқанына қарамай, таңды ұйықтамай, Саяхатта тура 5.30 Нарынқолға баратын таксистер жанында тұрдым))). міне қызық қасымда құрбым бар. әр қилы сөйлеп тұрған таксиске ойланбастан міне салдық, газель бізден басқада адамдар бар дегендей))) ұзақ жолы бітпейді, түс ауды, әлі жоқ, бір кезде машинамыз парс етіп атылды, сыртқа атып шықтық. Күтіп тұрмыз нені, кімді екенін білмейміз, ай дала, әлгі мурсия деген қарғыс атқан жерде))) қой тірлік етейік деп, мен такси ұстадым))) міне кулминация))) әлгі жарылған машинамыздан такси және қасындағысы бізді жібермейміз деп бассалады))) жоқ кетеміз деп мен бой бермеймін, қарғап атр ))) кетіп барам бәрібір, болмаған соң, сотасына жармасып, қазір/қазір Кегенен сендерді жігіттер күтіп алып андай еттірем* деп(((( ужас қазір ғой күлген смаймен жазып отырмын, ол кезде не до күлкі болдық,(((( мұндай бассыздықты бірінші рет көріп/естіп тұрғаным((( көз алдыма, кегеннің жігіттері елестеп, мен таксиден түсіп атрм, артыма қарап үлгерместен тамағымды біреу орып кетті деп уже елестетіп кеттім)))) құрсын небір оқиғамыз әлі біткен жоқ, үйден қашып кеткен на тя деді ғой деймін құдай, әлі көрерміз алда екен)))