Мамыр айының 28-нен 29-на қараған түні Миландағы атақты «Сан Сиро» стадионы халыққа лық толды. Араға 1 футбол кезеңін артқа тастап Мадридтық «Реал» мен «Атлетика» Чемпиондар Лигасының финалдық ойынында қайта кездесті. Бір алып қаланың екі атақты клубы бүкіл әлемді өзіне қаратты.

Әлемдегі ең қадірлі кубок үшін таласта ең бірінші болып Реалдықтар есеп ашты. Кездейсоқтық дейміз ба әйтеуір бұл жолғы финалда да есепті Серхио Рамос ашты. Бірінші гол салып алған Реал Атлетиконы алаңдатып қойды. Дегенмен, 79 минутта есеп теңесті. Бұл ойынның басқаша өрбуіне жақсы себеп болды.

Ойынның тағдыры 11 метрлік пенальтиде шешілді. Алғашқы 3 соққыны екі құрама да ойдағыдай жасағынымен, Атлетикалық Хуанфранның жолы болмады. Жалпы, бұл кеште Атлектиканың пенальтиден жолдары болмады десек те болады. Себебі, негізгі уақытта Антуан Гризманның 11 метрден тепкен добы есепті ашпаған еді. Соңғы болып нүктеге Реалдықтардан Роналдо келіп, матчтың тағдырын шешті. Сонымен, 11-ші рет кубокты көтеріп тұрған Реалдықтардың тағдырын 11 метрлік пенальти шешіп берді.

Бұл матчта Мен, неге екенін білмеймін Атлетиканы жақтадым. Бірақ, Зинедин Зидан үшін қуанып қоюға болады. Бала кезімде осы Зиданның ойыны үшін Франция құрамасына жанкүйер болғанымды жасырмаймын. Зидан, Чемпиондар Лигасын жеңген алғашқы француздық тренер болып тарихқа енді. Реалды 5 ай ғана жаттықтырған Зидан бұл кубокты футболист ретінде де және жаттықтырушы ретінде де төбесіне көтергендердің тізімін жалғады.

Челсидің жанкүйері ретінде Реалдықтарды шын жүректен құттықтаймын!)