Соңғы кортеж

Көктемнің бір қоңыр салқын кешінде елдің тақта отырып тозған көсемі кенет мазасызданып ояныпты. Түнгі тыныштықтың өзінен үрей сезілгендей. Жылдар бойы жұртты темірдей тәртіппен ұстаған оның өзі енді әлденеден қорқатын болыпты. Түн ұйқысы бұзылып, айнаға қараса да көлеңкесі үрейленіп тұрады екен. Сол күндердің бірінде ол сенімді көмекшісін шақырып:

– Мені балгерге апар, бірақ ешкім білмесін, – деп бұйырыпты.
Әрі қарай

Қашқын екеудің хикаясы

Бір кездері ел ішінде беделі асқақ, сөзі өтімді бір саясаткер мен оның жанындағы блогер досы өмір сүріпті. Бірі мінберден түспесе, екіншісі интернетті шулатып жүріпті. Тендер, тапсырыс, айыптау, мақтау – екеуінің де күнделікті нанына айналған екен.

Күндердің күнінде ел ішінде үлкен шу шығып, екеуінің де бетпердесі ашылады. Елден қашып, шетел асуға мәжбүр болады. Жинаған қаражаттары той-томалақ пен сән-салтанатқа кеткен екен, көп ұзамай қалталары да жұқарады.
Әрі қарай

«Қазақ әлемі» – фанатизм бе, әлде ұлттық сана ма?


Автор: Арнур Ауезхан

«Қазақ әлемі» – екі достың оқиғасы арқылы road movie жанрында түсірілген туынды. Басты кейіпкер – сүйіктісінің қолын алып, ауылда қалғысы келсе, қыздың арманы – Америка. Осы қарама-қайшылықты шешу үшін кейіпкерлер «Нұрлан Қоянбаевты тауып алып келу керек» деген ойға келеді. Бұл сәттен бастап фильмнің негізгі желісі – қазақ болмысы мен қазіргі ұрпақтың ұлттық сана мәселесіне айналады. Нұрлан Қоянбаев фильмде өзін «қазақ болмысына ықпал еткен, тарихты танитын, отансүйер миллионер» ретінде көрсетеді. Бірақ ең қызығы – бұл фильмде өзін ойнайды. Өзін тек актер емес, ұлттық идеяның жетекшісі ретінде көрсетуі, кейде тіпті саясаткер не болашақ президент ретіндегі образды ишаралап беруі – ойландырады. Бұл фильмде реалистік актерлік шеберлік емес, өзін-өзі насихаттау алдыңғы қатарға шыққандай әсер қалдырады.Актерлік құрам кең емес, оқиға тек екі достың төңірегінде өрбиді. Екеуінің рөлі – өздерінің бұрынғы веб-сериалдарындағы жеңіл әзілге толы образдары. Бұл – фильмнің терең идеяны жеткізу мүмкіндігін шектейді. Ал Нұрлан Қоянбаевтың бейнесі – тек «қуатты тұлға» ретінде беріледі, бірақ бұл көрерменге жасанды әсер береді. Әзілдер – шынайы емес, күлкілі болудан алыс.
Әрі қарай

Сөйлей алмайтын бала: Даму кешігуінің себептері және шешу жолдары

Бүгінде медицинаның жетілуі арқасында бұған дейін байқалмаған неврологиялық проблемалар ерте анықталуда. Бұрын тек «бала кеш сөйлейді» деп қараған жағдайлар қазір нақты диагнозға ие болып отыр. Соңғы жылдары Қазақстанда балалар арасында аутизм, сөйлеу дамуының кешеуілдеуі (ЗРР) және психикалық дамудың тежелуі (ЗПРР) диагноздары жиілеп барады. Бұл құбылыс ата-аналар мен мамандарды алаңдатып отыр. Мұндай диагноздардың көбеюіне не себеп? Бұл мәселені шешудің қандай жолдары бар? Осы сұрақтарға жауап іздеп көрейік.

Әрі қарай

Асқар Базарбай: ЖИ – адамзаттың шәкірті

  • ЖИ
Бүгінде жасанды интеллект адамзат қызметінің түрлі салаларына еніп, тіпті шығармашылық пен тіл тәрізді нәзік бағыттарда да белсенді қолданыла бастады. Осы орайда көпшіліктің көкейінде «ЖИ кәсіби аудармашыларды алмастыра ала ма?» деген сауал туындайтыны заңды. Бұл сұрақ әсіресе қазақ-ағылшын бағытында жұмыс істейтін мамандар үшін өте өзекті.

Біз осы тақырып аясында қазақша-ағылшынша кәсіпқой аудармашы, салада бірнеше жылдық тәжірибесі бар маман – Асқар Базарбаймен арнайы сұхбаттастық. Ол өз кәсібінің ерекшеліктері туралы баяндап қана қоймай, жасанды интеллектінің қазіргі мүмкіндіктерін кәсіби тұрғыда бағалап, аударма саласының болашағына қатысты маңызды ойларымен бөлісті.
Әрі қарай

Қазіргі "психолог-коучтар" қалай сендіріп жібереді?

Олар миыңның қалай жұмыс істейтінін біледі.

Мысалы, былай дейді:
– Сен сырттай күліп жүресің, бірақ іштей шаршағансың
– Сен өзгелерге көмектесіп жүріп, өзіңді ұмыт қалдырасың
– Сенде үлкен потенциал бар, бірақ оны толық аша алмай жүрсің
Әрі қарай

Айтылмаған жүк

Таң сәрі. Шекара бекетінің үстінен бозамық тұман аунап өтіп, бекеттегі сарғайған жарықтар әлсіз жарқылымен айналаны әрең әрлендіріп тұрған кез. Еркін, кеден қызметінің бастығы, термосын абайлап көтеріп, салқын тартқан кофені ұзақ ұрттады. Ешкімге айтпайтын, бірақ іштей мойындайтын бір әдеті бар — күннің бірінші пойызы өткенше ешкімге дауыс көтермейтін. Жанындағы қызметкерлер де соны білетін.

Бірақ сол күн бәрін өзгертті.
Әрі қарай