Сөздігімізде «Жаңаөзен оқиғасы» деген «аты дардай» тіркес қалыптасты. «Мен Жаңаөзендікпін» десе, жұрт үрке қарайтын болды. «Не істемек керек?» Көптен толғандырған сұраққа «Жаңаөзендік» қариялар жауап тапты: «Жаңаөзен қаласының атауын «Бекет ата» деп ауыстырамыз...». Бүгін Маңғыстау облысы ақсақалдар кеңесінде ауыл қарттары басшылыққа осындай ұсыныс жасады. «Мезі болған» ақсақалдар ресми түрде құжат толтырып, 40 шақты қол жинады. Облыстық әкімшіліктен соң ресми өтініш аймақтағы маслихаттың қарауына жіберіледі. Тиісінше, Жаңаөзен қаласын «Бекет ата» деп атау мәселесін онамастикалық комиссия қарайтын болады.
Ал, «Бекет ата» деген кім? «Бекет ата» – дінтанушы ғалым, көне дәуірдің өзінде-ақ математика, медицина, астрономия ілімдерін зерттеген. Ағартушылық ісімен айналысып, сәулет өнерінде де өшпес із қалдырды. «Бекет ата» салдыртқан жерасты мешіттері әлі күнге дейін сақтаулы.
«Өткеннің жәдігерлерін тамашалау үшін Ресей, Қытай, Франция туристері үнемі келіп тұрушы еді, «Жаңаөзен оқиғасынан» кейін күрт сейілді», деп те қалды кеңеске жиналған ақсақалдардың бірі. Сескенеді-ау, сірә?! ...

Astana TV арнасынан мына жерде жазылған аралас жекпе-жектен жарысты жаңа көріп тастадым. Расын айту керек, мақалада соншама ауыздарының суы құрып жазғандай, «правильные бои без правил» деген нәрселерді көре алмадым. Төбелестері — сол баяғы деңгейдегі төбелес. Жалғыз ерекшелігі — раундтардың нөмірі бар тақташаны рингке көтеріп шығатын қыздар ғана жалаңаштанған (бұрынғыларда қазақша көйлек киіп шығатын).
Бір байқағаным — бокс, кикбоксинг, муай тай немесе сават сияқты қақиып тұрып төбелесетін жекпе-жек түрлерінде болмаса, күресуге рұқсат етілетін жекпе-жектерді рингте өткізіп қажет емес сияқты. Күресуге кірісіп кеткенде, қарсыластардың

Әй мына жігіттер ақиқатты айтып жатқан секілді…

Заманның дамуына қарай қазір «блог» жазу сәнге айналды десе де болады. Әр бір блогтұғырды қолданып және ол жерде өз ойын бөлісіп жүрген әр бір қолданушы өзін «блоггермін» деп атауға толық құқылы.


Сонымен, қазіргі күндегі өзіміз оқып жүрген блогтұғырлардағы тақырыптарды сараптап көрсек.

Қазақ аниматорлары сұрықсыз бейне – Спанч Боб туралы мультфильмді балаларға түбегейлі көрсетпеу туралы бастама көтеріп жатыр. Айтуларынша бұндай анимациялық фильмдер ұрпақ болашағы үшін қауіпті әрі отандық мультфильмдердің көрсетілуіне кедергі келтіріп отыр.

Еңселі елім деп келіп, қазағының күйін көргенде көңілі құлазыған дарынды боксшы, Бейжің олимпиадасының қола жүлдегері Қанат Ісләмнің жүрекжарды пікірі.

сілтеме

Биылғы жылы Құрбан айт мейрамы қазан айының 26 жұлдызына сәйкес келіп отыр. Айт намазы, Алматы қаласы бойынша сағат 08:00-де оқылады

ҚҰРБАНДЫҚ ШАЛУДЫҢ МАҢЫЗЫ

Еліміздің кей аймақтарына қыс түсе бастады. Сәйкесінше адамдар әр жерде қалған қысқы киімдерін шығарып, я болмаса сатып алып киінуде. Айтпағым ол емес.
Сонымен, етік алдым. Киіп, жүріп көргендей болғанмын алар кезде. ертесіне жұмысқа киіп барғанымды қайтейін, бір жақ аяғымды қысатын кекілді ме бірдеңе. Осындай оқиғаларға басқалар ұрына ма? адамдардың екі аяғы екі түрлі болады ма? Әлде етік екі түрлі ме? Бір бұл емес, бұрындары да осылай болған секілді ұмытпасам. Барлық жағдайда оң аяғымды сәл қысатын секілді болады. Бір апта жүрген соң барып көзім ашылушы еді. Бір аяғыма 41, бір аяғыма 42 киіп жүрер болсам сырт көзге білінеді ме? Қалай ойлайсыздар?
Етікті киіп кеткен жерім

Жарықтық ғаламтор арқылы ағайын-туыс, дос-жаранды насихаттайтын сыбайластық ниетім қайта қалам алдырды. Осы жолы басқаны емес, күйеуімнің жаңа өлеңдерін жариялауға бел байладым. Керекинфода бұған дейін де Руслан Нұрбайдың өлеңдері қызу пікірталасқа өзек болған. Дау тудырған «Әріп пен ұғым» атты өлеңін Руслан 19 жасында шығарыпты. Албырттығына қарамастан жаңа форматта туған бұл өлең Русланның поэзиядағы «паспортына» айналды. Жыр жинағы жарық көрмесе де, 25 жасында осы «Әріп пен ұғым» және «Fe-темір» (бұл өлеңнің шығуына менің де үлесім бар, мақтанып қалайын) атты екі өлеңімен Жазушылар Одағына мүшелікке қабылданды. 9 жылдан кейін Жазушылар Одағы мемлекеттік тапсырыспен «Жалын» баспасынан Русланның «Ыстыбұлақ» атты тұңғыш жыр жинағын басып шығарды. Әкесінің жер бетінен жойылып кеткен туған ауылы Русланның кітабының мұқабасында қалды.

«Мен ауыз әдебиеті арқылы танылған ақынмын»,-дейді Руслан. Онысы рас. Русланның жыр жинағы жарық көрместен бұрын, оның өлеңдерін жатқа оқитын оқырманы пайда болды. Өлеңдері әлі күнге ел аузында. Алғаш шыққан жылдары Қарағанды үшін Русланның әр өлеңі құбылыс еді. «Руслан «Тық тық тірлікті» жазыпты», «Руслан «Көк бөріні» шығарыпты», Руслан «Солақай өлеңді» жазыпты» деп өнерсүйер жастар іздеп жүріп тыңдайтын. Қазір бір өлеңі есте қалмайтын ақындарды көрем.

Руслан аз жазады. Сондықтан ба, бұрқыратып жаза беретін ақындарға таң қаламын. Әуелі ой келеді. Сосын оны ұзақ уақыт миында пісіреді. Содан болар, бар өлеңін жатқа біледі. Өлеңдері қағазға түскеннен кейін, біразға дейін оқымай суытады.

Русланның бір ерекшелігі өлеңдерін жан-тәнімен беріліп оқиды. Жүректен шыққанды жүрекке жеткізеді. Қасым Аманжоловқа арналған облыстық мүшайрада Руслан Сәкен театрының сахнасында тұрып «Алтын адам табылды, ауылынан Қасымның!»-деп күркіреп оқығанда бүкіл зал күңіренді. «Мені Қасымның аруағы қолдады, сезіп тұрдым»,-дейді. Шынымен де сол сәтте дауысы ерекше шықты. Сол өлеңді оқығандағы бейнежазба Қаршыға Игенов деген жігітте сақтаулы.

Ал енді Абайша айтқанда, «Көп сөйлеп созбайын». Қасиетті Құрбан айт мерекесінің құрметіне Русланның бір топ өлеңдерін ұсынып отырмын. 19 жыл бұрынғы Руслан мен қазіргі Русланға баға беріңіз.

ТРАНСПЛАНТАЦИЯ

Уа Алла!
Құбыжықты көп көреміз құлдардан.
Жаңылысып бара жатыр бұл жалған.
Ұлылық пен жылылықтан жұлынып,
Құздан төмен құлдырайды құнды арман.

Жуындыға тойып алған «жырынды»,
Жоқ оларда иман, ынсап бұрынғы.
Тілек біреу, тірек сынып кетпесе…
Жүрек те жоқ! Қан айдайтын құрылғы.

Паркте жүр парик киген пәтшағар,
Мәз болады мото мінген «атшабар»
Айырбастауға болады оған барлығын.
Ақша да бар, маска да бар, «каска» бар.

Суреттерден көрсеткендей қыр гүлін.
Пұшық қызға керек боп тұр бір мұрын…
Бағдарлама барлығына бас көз боп,
Тағдырда емес, таблода тірлігің.

Тілім, тілім таңдайыма жабысып,
Өзге тілде ой өзектен жарысып.
Бүйрегім тұр хлор судан тас жиып,
Бауырым жүр у-арақпен алысып.

Керекинфодан 3-4 күн жоғалып кетуімнің өзіндік себебі бар.Осы сайтта жариялаған Қазақстанынң халық артисі, мемлекеттік сыйлықтың лауреаты Ж.Елебеков атындағы конкурсымызды абыроймен өткеріп, «уф» деп жатырмыз дәл қазір. Қағаз жұмыстары әлі де бар. Конкурсқа еліміздің түкпір-түкпірінен 36 үміткер қатысты. Сонымен, жүлдегерлермен таныс бола отырыңыздар:
Бас жүлде, Алматы қаласынан (сол жақта оқып жатыр, негізі өзіміздің Қарағандылық) келген Маясаров Жақсыкелдіге бұйырды.