Саусақ бірікпей, ине ілікпейді.
Ассалаумағалекум, құрметті Керекшілер! Өздеріңізге керек болса алыңыздар, болмаса лақтырып тастаңыздар. Алайда, аптықпай, асықпастан аяғына дейін оқысаңыздар, бір керектеріңізге жарап қалар…
Қазақта «Саусақ бірікпей, ине ілікпейді» деген бар. Бүгінде кез-келген мешітке кіре қалсаң екі-үш топқа бөлінген жамағатты байқайсыз. Бірі — мазғаб, бірі — такфир, енді бірі — таблиқ дейді өздерін. Моншаққа ұқсаған бұл тізбектің түбіне жетпедім, әлі. Бастап қарасаң айтқан уағыздары жөн-ақ көрінеді кейбірінің, алайда бірін-бірін лайландыра бастағанда барлығынан да кері кеткің келеді. Әрине, мен оларға кір жаққым келіп тұрған жоқ, тек ертеңін ойламай сан-салаға бөлініп кеткендеріне ішім ашиды. Біздің қазақ, бөлінгенді бөрі жейді дейді. Әйтеуір, сыртымыздан көз тігіп, аузынан сілекейі аққан бөрілерге, бөлінем деп жүріп жем болмасақ болғаны. Осыны неге ойламайды екен деймін. Сан ғасырлар бойына жинаған аз ғана абыройымыз айрандай ағылып жатса, өзге елге күлкі болмайтынымызға кім кепіл.
Бүгінде, бір-бірімізге деген сыйластықты, бауырмашылдықты ұмытып бара жатқандаймыз. Бірде, пайғамбарымыз«саллаллаһу алейһи уа саллам» " Мұсылмандардың абзалы — бір-біріне тілінің және қолының зияны тимегені " деген екен. Ал, біз болсақ, мұсылман бауырларымызды көрсек, жалаңаш қатынды көргендей жеркенеміз. Әсте олай болмау керек қой. Тіпті, Аллаһ елшісі, мешітке кірерде, жебелеріңді орап кіріңдер деген екен, бұнысы жебенің үшкір ұшы бауырларыңа зияны тимесін дегені көрінеді.
Мұсылман мұсылманның айнасы. Ал, қазіргі мұсылман қауым, айнадан кімді көреді екен. Ойланып көріңіздерші…
Қазақстандағы көп мұсылманның басты проблемасы — осы болып отыр. Ал, неге ең үлкен кешірілмейтін күналарға қарамайды. Жә, оларды ойландырмайтын да шығар. Бүгінде аз-маз білім алып, нәпсісінің жетегінде кетіп жатқандар да осылар-ау шамасы. Себебі, адам алдымен туралыққа, сабырлыққа, ізгілікке, бірлікке шақыруы тиіс емес пе? Ал, біз ананыкі дұрыс, мынаныкі бұрыс деп ара-жігін бөліп тастаймыз. Осыдан барып, дінге енді ғана бет бұрған азаматтарымыз, қашып кетпей ме? Біз — мұсылманбыз. Басқа ағым жоқ. Болуы да орынсыз.
Менің айтпағым, әркімнің өз үйі — өлең төсегі. Сол үшін бар амалыңды, өз ұстанымыңды үйіңде жасаған дұрысырақ, себебі осылай ғана біз, елдігімізді, бірлігімізді, тәуелсіздігімізді сақтап қала аламыз. Менен ағаттық кетсе, артық айтсам, Аллаһ мені кешірсін…
Әрі қарай
Қазақта «Саусақ бірікпей, ине ілікпейді» деген бар. Бүгінде кез-келген мешітке кіре қалсаң екі-үш топқа бөлінген жамағатты байқайсыз. Бірі — мазғаб, бірі — такфир, енді бірі — таблиқ дейді өздерін. Моншаққа ұқсаған бұл тізбектің түбіне жетпедім, әлі. Бастап қарасаң айтқан уағыздары жөн-ақ көрінеді кейбірінің, алайда бірін-бірін лайландыра бастағанда барлығынан да кері кеткің келеді. Әрине, мен оларға кір жаққым келіп тұрған жоқ, тек ертеңін ойламай сан-салаға бөлініп кеткендеріне ішім ашиды. Біздің қазақ, бөлінгенді бөрі жейді дейді. Әйтеуір, сыртымыздан көз тігіп, аузынан сілекейі аққан бөрілерге, бөлінем деп жүріп жем болмасақ болғаны. Осыны неге ойламайды екен деймін. Сан ғасырлар бойына жинаған аз ғана абыройымыз айрандай ағылып жатса, өзге елге күлкі болмайтынымызға кім кепіл.
Бүгінде, бір-бірімізге деген сыйластықты, бауырмашылдықты ұмытып бара жатқандаймыз. Бірде, пайғамбарымыз«саллаллаһу алейһи уа саллам» " Мұсылмандардың абзалы — бір-біріне тілінің және қолының зияны тимегені " деген екен. Ал, біз болсақ, мұсылман бауырларымызды көрсек, жалаңаш қатынды көргендей жеркенеміз. Әсте олай болмау керек қой. Тіпті, Аллаһ елшісі, мешітке кірерде, жебелеріңді орап кіріңдер деген екен, бұнысы жебенің үшкір ұшы бауырларыңа зияны тимесін дегені көрінеді.
Мұсылман мұсылманның айнасы. Ал, қазіргі мұсылман қауым, айнадан кімді көреді екен. Ойланып көріңіздерші…
Қазақстандағы көп мұсылманның басты проблемасы — осы болып отыр. Ал, неге ең үлкен кешірілмейтін күналарға қарамайды. Жә, оларды ойландырмайтын да шығар. Бүгінде аз-маз білім алып, нәпсісінің жетегінде кетіп жатқандар да осылар-ау шамасы. Себебі, адам алдымен туралыққа, сабырлыққа, ізгілікке, бірлікке шақыруы тиіс емес пе? Ал, біз ананыкі дұрыс, мынаныкі бұрыс деп ара-жігін бөліп тастаймыз. Осыдан барып, дінге енді ғана бет бұрған азаматтарымыз, қашып кетпей ме? Біз — мұсылманбыз. Басқа ағым жоқ. Болуы да орынсыз.
Менің айтпағым, әркімнің өз үйі — өлең төсегі. Сол үшін бар амалыңды, өз ұстанымыңды үйіңде жасаған дұрысырақ, себебі осылай ғана біз, елдігімізді, бірлігімізді, тәуелсіздігімізді сақтап қала аламыз. Менен ағаттық кетсе, артық айтсам, Аллаһ мені кешірсін…
