Сәлем баршаңа! 
Бүгін vk.com/sen_ushin группасына жазып жүрген жазбаларыммен бөлісейін деп едім
 
1. «Cенің махаббатың өмірдегі бар байлығым болса, өмірдің соңына дейін ешкімді қаламас едім» 
Justin Timberlake — Untill the end of time
(if your love was all I had 
In this life 
Well that would be enough 
Until the end of time)
2. «Маған тағы бір мүмкіндік берші, сен үшін басқа өлең жазуға»
 Justin Timberlake — Another song
«Give me another chanceTo write you another song»



 
3.«Сені жоғалсам, мен үшін күн жоқ»
 
Bruno Mars — It will rain
«there'll be no sunlight,
If I lose you, baby».
4. «Сені мәңгі сүеймін деп серт беремін»

Bruno Mars — Rest of my life
«I promise to love her for the rest of my life»

 
5. «Мен көре алмадым, мен сене алмадым. Мен тек сезе білдім»


Marc Anthony — You sang to me
 «I didn't see it, I can't believe it… Oh but I feel it»

 
6. Менде екеуміздің әлемімізге билет бар

Savage Garden — To the Moon And Back
«Got a ticket for a world where we belong»

 
7.«Кейде махаббат шексіз, кейде ол мәңгі бақытсыздық»
Adele — «Someone like you» әнінен үзінді
 

Баршаңызды халықаралық әйелдер күнімен құттықтаймын
Және сіздерді vk.com/sen_ushin группасына жазылуға шықырамын

Қазақтардың басым көпшілігі Аллаға және пайғамбарға толыққанды иман келтіретінін айтып жүр. Тілдерімен «Алладан өзге ғибадат етуге лайықты ешкім жоқ және Мұхаммед — Оның елшісі» деген кәлиманы да айтады. БІРАҚ…

Адастым ба, білмеймін, алжастым ба,
Қуанышым мұң болып алмасты ма?
Қонса ұшпас бақыт іздер пенденің,
Өзі мәңгі тұрақтап қалмас мұнда…

Қуанамыз ие болсақ жақсы атқа,
Асығамыз тез жетуге мақсатқа.
Қол жеткеннің бәрін тастап кетеміз,
Ұзақ жылдар сарылумен тоссақ та.

Алматының уақытымен түнгі сағат 12де Apple-дың кезекті ивенті болады.
iPad 3 шынымен де шығады ма сонда білеміз.
Тікелей трансляцияны мына жерден көрсетеді: www.communityconnectnj.com/ipad-3/

Менің атым – Сары ҚАЗАҚ. «Сары» сөзін қай жағынан түсінсеңіздер де, өз еріктеріңіз. Нақтырақ айтсам, піспеген шикі сары. Бұлай атауым қайдан шықты? Мұхтар Мағауиннің «Сары қазақ» романын бір шолып өткен соң, көп нәрсе түсінікті болып қалар.
Романда «… Мен, Стамбек Сыпатайұлы Дәулеткелдиев, Россиядагы ең көне, ең атақты әулеттердің бірінің тұяғымын. Арғы атамыз XIV ғасырда, Даланың қуаты қайтпаған кезде өз еркімен Ордадан келіп, орыс туының астына тұрған екен. Шоқынып, үйленіп, біржола орнығыпты… Мен Елец қаласындағы гимназияны алтын медальға бітіріп, 1911 жылы, он алты жасымда Петербург университетінің заң факультетіне келіп түстім», — дейді бас кейіпкер. Патшалық жүйеге қарсы топқа қосылғаны үшін бес жыл каторгаға кесіледі. Қазақ даласының үстімен өтіп бара жатқан вагоннан қашып, жақын маңдағы ауыл адамдарымен кезігіп, сол «аңғал да дарқан, ер көңілді, бейбіт жұрттың» арасында өмір бойы қалып қояды. Еуропалық «светский» тәрбиемен өскен сары қазақ нағыз ҚАЗАҚтардың тұрмыс-салтын, дүниетанымын меңгере бастайды. Жай меңгермейді, «Мен европаша білім алмаған, дипломатиялық мектеп бітірмеген аңғал да қарапайым қазақтың ақыл-парасатына тағы да қайран қалдым», — деп өмірі қазақ тұрмысына таң қалумен, тамсанумен өтеді. Романның баянын осы жерден доғарайын.
Мен қылышынан қан тамған Кеңес үкіметінің 70 жылдық торлы, тотальды құрсауынан енді ғана босаған жылы, яғни 1991 дүниеге келіппін. Әке-шешем, ата-әжем тағдыр тәлкегімен «орыс туының астында» өмір сүрген. Ұлттың тарихы мен дәстүрінде, мәдениеті мен өнерінде, діні мен тілінде адамды адам ететін адамгершілік қасиеттерінің ең озық үлгілері жинақталған. Барша ізгілік қасиеттер жинақталған осы құты-ыдысымызды шағуға тырысқан шовинистік идеологияның ықпалы екі-үш ата буынға мол болды.
Тәуелсіздік алдық. Бірақ та құлдық психологиядан әлі арыла алмадық. Осылай кете берсек, арыла да алмаймыз. Сондықтан да әр жас қазақ сары қазақтай өз ұлтының қадірін түсініп, жете меңгеріп, өз өзін тануға талпынуы тиіс. Ұлт перзенті ретіндегі біздің міндет – сан ғасырлық тарихы бар осы асыл қазынаны бойымызға сіңіру. «Өз өзіңді танысаң – істің басы» (Ақжан Машани) дегендей, ұлттық адамгершілік, ізгілік сабақтарын игермей, біздің шын мәніндегі адам болуымыз қиын.
Елбасымыз бір сөзінде:«Ата-бабаларымыз жасаған мол рухани қазынаны шашпай-төкпей жинап алуымыз, оны атажұртта және барша әлемге таныстыру аса маңызды шаруа. Тәуелсіздікке ие болған кезден бері қарай бұған тиянақты назар аударыла бастады» — деп, алдымызға ұлы мақсат қойып берді. Бұл бірнеше онжылдықтарда іске асатын жүгі зілбатпан ауыр шаруа. Алдағы онжылдықтардың иесі сіз бен біз.
Сондықтанда Біздің мақсатымыз ата-бабамыздың ғасырлар бойы өмірінің тірегі болып келген рухани құндылықтарды игеріп, паш етіп, жас буынға насихаттау. Аманатқа қалған баға жетпес рухани мұраларымыз – салтымыз, дәстүріміз, мәдениетіміз, ана тілімізді игеріп, қастерлеп қаз қалпында келешек ұрпаққа қалдыру.
Бабаларымыз жүріп өткен сара жолды жоғарыдағы сары қазақтай игерейік!

«Мәдениет» телеарнасындағы "Өркениет" бағдарламасы қазақ елінің мәдениеті мен руханияты тақырыбында «Күлтөбеде күнде жиын» дегендей жақсы басқосулар өткізіп, келген қонақтар (сарапшылар, мамандар) мәселелерді талқылайды, әр саланың бүгіні мен өткенін сөз етіп, болашағы туралы ойланады. Осы жағынан маған ұнады. Бірақ бір өкініштісі: қазіргі жағдайымыздың өркениеттен алыста екендігімізде. Бұған бағдарламаның кінәсі жоқ екенін білемін.

Өмір — өлеңдетіп өте шығатын даңғыл жол емес… Ол мәңгі-бақи күрес. Мұндай «шайқаста» қан төгілмесе де, осал әйелдер үшін әжептеуір сын. Табиғат-Ана өз қыздарын дүниеге үлкен ілтипатпен келтірген. Дегенмен біреудің сыртқы тұлғасын әдемілеп, сұлу етсе кей біреуін… Сондықтан да табиғат тартуын кенде болған әйелдің айна алдында көбірек отырып, «маңдайдан тер шыққанша» жұмыс істеуіне тура келеді.
*

Ескерткіш сәні — түр-түсі,
Адамның сәні — жұмысы

деген Пифогор.

Аптап ыстығы доңыз шыңғыртқан шілденің бір күні еді зайб. Білә кәк рәз судың көбейіп, алқапты шылқытып суғарып жатырмын. Құлаштап тұрып кетпенді сілтеймін келіп, сілтеймін келіп. Кетпенімде жануар мықты екен, сыр бермеді, кіріп шыққан сайын айызы қанып, тағы да ұршы тағы ұршы дегендей жылтырайды. Содан діңкем құрып бір түп тұттың түбіндегі шалабымды ішіп дем алайын дедім де жағаға шықтым. Көзім сығырайып Батысқа қарасам күн еңкейіп белі бүйірейіп қалған екен.
— Қой, ертеңге де жұмыс қалсын, үйге қайтайын!-деген әзәзіл ой сап ете қалды санама. Арты екі айыр шапанымды желбегей жамылдым да, қашанда қорасында жем жегенін елестетіп, құлағын қамшылап тұратын көк есегімнің жауыр болған жауырынына жармаса бердім. Сукі саржайлауды айтып нәрмәлні нәстрениемен үйге келсем алдымнан шыққан үйдің жүгермегі көрші Гуляның бүгін туған күні, қонаққа екі-үш группаласы келетінін, сол бешірге менің де шақырылғанымды естірткенде нәстриениен нәскиге кетті. Қонаққа барудан емес әрине қалтаға салып баратын тиын-тебеннің соңғысып қағып, темекі-семекі, пиві-сиві алып қойып едім білә суғабара жатып.
Тамақ үстінде ойланып отырып бір жаман ой келді басқа. Бәте қайырғаннан соң көршінің үйіне мысықтабандап жылжып бардым да есігінің алдындағы өсіп тұрған үштал раушан гүлін қатыгездікпен жұлып, тылға қарай шегініп кеттім.
Сынық айнаның алдында тұрып өз-өзімді жөнге келтірдім әнәсс. Жігіт деген атым бар емес пе сукі. Жау бірінші түріңе қарайды, сосын сөзіңе қарайды деген мәтелді өзімше пайдама жаратқан түрім білә. Қарасам жаман емеспін. Кәк рәз кір көтерумен әлектеніп жүрген кезім. Екі иығыма екі есек сыймаса да екі пиві сиятындай кең болып қалған екен. Шайтан базардағы кәріс Любовтың бұтығынан алған иығы көк жейдем денеме әдемі ақ жарасып тұр.
Гуляның үйіне кіріп бара жатып сығыр көзім әйел жыныстылар киетін түфлилерді санап өтті сукі. Үйде шамасы екі-үш емес бірнеше қыз бар бар ау. Екі қолымды бір ысқылап қонақ бөлемеге де жақыпдап қалыппын пасық оймен келе жатып. Кіре берісте Гуляның өзі встречный кездесіп қалды. Аваринкіні жағып қойып Үш тал гүлді сыйладым өзімше маңғазданып сукі. Ол мәз боп қалды. Мәз болмай бұл дәстүр штатта бірінші боп тіркеліп тұрса. Дәл осы маңызды оқиғаны төрде отырған қыздардың ішінде сұңғыла қыз байқап қапты. Оны кейінірек есітттім ғой. Отырыс басталды, тамақ желінді, енді бидің кезегі келді. Біздің де күтіп отырған сәтіміз осы емес пе сукі. Бақ шаба ма бап шаба деп ирелең сирелең етіп билеп жүрміз. Қашанда свет өшіріліп, бәліс билейтін сәтті тағатсыздана күтіп жүрген жандардың саны көп екендігін сезіп тұрмын сукі. Ол сәтте келді, мен де сукі мәментті жебермейін деп бағанағы сұңғыла қыздың шаужайына жармаса бердім. Екі қол белде. Онікі кетпен иықта. Әңгіме ауанына қарағанда қыздың ойы маған кет әрі емес екендігін түсіндім. Сөйтсем сукі ол мені қаланың жігіті деп ойлап қалған екен. Штатта гүл пәдәріт ету панятиеде жоқ деп ойлайды екен сукі. Мен іс-әрекетім бұның тұжырымымын теріске шығарған екен байқұс. Обалы не керек Ақалдың текесі сияқты сирақты келген қыз екен. Еріндері шиенің суын салафанға құйғандай қып-қызыл екен. Жемтігімді қашан жеймін дегендей жүрегім текеше орғып тұр. Бешір біткен соң шығарып салдым Қызды қонақ күтушімен бірге. Арада көп өтпей терезеден етегі жалбаң етіп біреудің түсіп келе жатқанын менен басқа ешкім байқамаған шығар. Содан сукі екеуміз арықтың жағасына барып (бізде сукі табиғат дегеннен түк жоқ қой бұлақ-сұлақ, тау-пау дегендерден) екеуміз біреуін орадық та, бірәз кәкір-шүкірді әңгіме отырғанда менің қолым байқамай оның денесіне жақыпдап кетуі мұң екен шіркін, дүние шыр көбелектей айналып жүре берді…

Қолыңыз мамықтай жұмсақ болса да тырнақтарыңыз әдемі болмаса ол ешқашан көз тартпайды. Тырнаққа да күн сайын күтім керек. Әлбетте өз бетіңше маникюр жасау әркезде жақсы нәтиже бермесі анық. Тырнаққа әдемі форма ма артық жалбыр еттерден тазарту ол мамандардың ісі саналады. Әркімге тырнағыңды әрлетпей, бір адамның көмегіне жүгінген абзал болар. Әрбір саусақтың өзі жеке дара күтінуді талап етеді.