Қандай атты даяшыларды жиі кездестірдіңіз?

Осыдан екі апта бұрын 2012 жылдың 3 мамарынан бастап еліміздің барлық кинотеатрларынан көрсетіліп, алғашқы көрсетілімнен екі апта ішінде — 2 миллион долларға жуық қаржы жинаған Ақан Сатаевтың тарихи-шытырман оқиғалы «Жаужүре Мың бала» фильмімінің DVD нұсқасының тұсаукесері өтті.

Керекинфоға зиян келмесін деп,«Еріккен тақырып» өшірілді.Осында отырып,әңгімелесе беріңіздер.

Қазір, үлкен спорттың бәрі саясат пен ақша табу көзіне айналды деушілер көп. Сөз жоқ, Олимпиаданың төңірегінде де топан ақша жүр. Біреулер байып жатыр, біреулер саяси салмақ жинап жатыр. Бірақ мойындаңызшы, нағыз спорттың саясатыңа да, ақшаңа да, әлемдегі экономикалық немесе табиғи күйзелістер пен дағдарыстарға да түкіргені бар. Ұлы жеңістер бәрібір бола бермек.

<h6>Интернет әлемінің әр бұрышын паналап жүріп, Керекинфоға да тұрақтауды жөн көрдім. Көрікті Керекинфотай, сен маған да керексің. Соны ұқтым. Мұнда көптеген жазбалар мен қызықты жандардың бас қосуы мені де қосылуға ынталандырды. Сондықтан, бірден төріңе шығармасаң да, өзіңде тұрақтауыма рұқсат бер, айналайын Керекинфо!

Жанұяңызбен таңертеңгілік ас ішіп отырсыз. Балаңыз кофеге тиіп кетіп, кофе сіздің көйлегіңізге төгілді. Оған ұрсасыз. Кофені төккені үшін қатты айыптайсыз. Бала ренжіп, жылай бастайды. Енді кезек әйеліңізге келіп, ыдысты үстелдің шетіне қойғаны үшін оған ұрсасыз. Бұдан соң қысқы тартыс өтеді. Ашуланып, көрші бөлмеге барып, көйлегіңізді ауыстырасыз. Қайтып келгенде балаңыздың тамағын ішпегенін, сабаққа кетуге дайындалмағанын көресіз және мектепке апаратын автокөлігінен қалып қояды.
Жұмысқа тез шығуыңыз керек. Асығып автокөлігіңізге барасыз. Балаңызды мектепке апаруыңыз керек. Кешіккендіктен жол ережелерін сақтамай, жол полициясы тоқтатады. Осыдан мектепке кешігіп барасыз. Балаңыз «сау бол» да деместен мектепке кіріп кетеді.
Жұмысқа бір сағат кешігіп барасыз. Сөмкеңізді үйде қалдырғаныңызды байқайсыз. Күніңіз жақсы басталған жоқ. Бұдан да нашар бола ма деп ойланасыз. Басыңыз ауырады. Кешке үйге қайтуға асығасыз.
Үйге барғанда таңертеңгі оқиғадан кейін араларыңызда салқындық туғанын байқайсыз.
Бұлардың барлығы таңертең қалай әрекет жасағаныңызға байланысты туындап отыр. Неге күніңіз жаман өтті?
А) Кофе себеп болды.
Ә) Балаңыз себеп болды.
Б) Полиция себеп болды.
В) Сіз себеп болдыңыз.
Жауап В. Күніңіздің жаман өтуіне сол 5 секунт ішінде балаңызға ұрсуыңыз себеп болды. Негізінде былай істеуіңіз керек еді:
Үстіңізге кофе төгілді. Балаңыз жылағалы тұр. Жай ғана «Жарайды, балам, әдейі істеген жоқсың ғой. Енді ұқыпты болуға тырыс» десеңіз, ешнәрсе де болмас еді. Көйлегіңізді ауыстырып, сөмкеңізді алған кезде терезеден балаңыздың мектеп көлігіне мініп бара жатқанын көретін едіңіз. Балаңыз сізге қолын көтеріп, әйеліңіз екеуіңіз бір-біріңізге жақсы тілек айтып уақытында жұмысыңызға барып, әріптестеріңізбен сәлемдесер едіңіз. Жақсы көңіл-күймен жұмысыңызды бастайтын едіңіз.
Екі сценарий. Екеуі де бірдей басталды, бірақ соңы әр түрлі. Бұған не дейсіз?…

Жаңадан үйленген екі жас алғашқы айларында-ақ тұрмыстарының өздері ойлағандай болмай шыққандығын түсіне бастады.
Негізі бір-бірін жақсы көретін. Екеуі де ажырасуды қаламайтын бірақ бұдан әрі де бұлай жалғасуын тоқтататын шешім іздеді.
Ері “маған бір ой келді” деді. “Бақшаға бір ағаш отырғызайық. Егер бұл ағаш үш ай ішінде қурап кетсе ажырасайық. Қурамай өніп кетсе бұдан былай бұл тақырыпты қозғамайтындай болайық. Ал бұл мерзім ішінде екеуміз екі бөлек бөлмеде тұрайық.”
Бұл пікір келіншегіне де ұнайды. Ертеңіне бір жеміс көшетін алып бірге бақшаға отырғызады. Арадан бір ай өтеді. Бір түні бақшада кездесіп қалады. Екеуінің де қолында су толы бидон бар еді…

ТӨРТІНШІ СӨЗ
Әрбір байқаған адам білсе керек: күлкі өзі бір мастық екенін, әрбір мас кісіден ғафил көп өтетұғынын да, әрбір мастың сөйлеген кезінде бас ауыртатұғынын. Бұлай болғанда, күлкіге салынған кісі не шаруадан, не ақылдан, не бір ұят келерлік істен құр, ғафил көп өткізіп отырса керек. Осындай ғафилдік көп өткізіп, өлмеген кісінің не дүниеде, не ахиретте басы бір ауырмай қалмаса керек.
Әрбір уайым-қайғы ойлағыш кісі не дүние шаруасына, не ахирет шаруасына өзгеден жинақырақ болса керек. Әрбір жинақылықтың түбі кәніш болса керек. Енді олай болғанда, үнемі уайым-қайғыменен жүре аламыз ба? Үнемі күлмей жүруге жан шыдай ма екен? Жоқ, мен үнемі уайым-қайғыменен бол демеймін. Уайым-қайғысыздығыңа уайым-қайғы қыл дағы, сол уайым-қайғысыздықтан құтыларлық орынды харекет табу керек һәм қылу керек. Әрбір орынды харекет өзі де уайым-қайғыны азайтады, орынсыз күлкіменен азайтпа, орынды харекетпен азайт!
Шығар есігін таба алмай, уайым-қайғының ішіне кіріп алып, қамалып қалмақ, ол өзі де — бір антұрғандық. Және әрбір жаман кісінің қылығына күлсең, оған рахаттанып күлме, ыза болғаныңнан күл, ызалы күлкі — өзі де қайғы. Ондай күлкіге үнемі өзің де салынбассың, әрбір жақсы адамның жақсылық тапқанына рахаттанып күлсең, оның жақсылықты жақсылығынан тапқандығын ғибрат көріп күл. Әрбір ғибрат алмақтың өзі де мастыққа жібермей, уақытымен тоқтатады. Көп күлкінің бәрін де мақтағаным жоқ, оның ішінде бір күлкі бар-ау, құдай жаратқан орныменен іштен, көкіректен, жүректен келмейді, қолдан жасап, сыртыменен бет-аузын түзеп, бай-бай күлкінің әнін сәндеп, әдемішілік үшін күлетін бояма күлкі.
Адам баласы жылап туады, кейіп өледі. Екі ортада, бұ дүниенің рахатының кайда екенін білмей, бірін-бірі аңдып, біріне-бірі мақтанып, есіл өмірді ескерусіз, босқа, жарамсыз қылықпен, қор етіп өткізеді де, таусылған күнде бір күндік өмірді бар малына сатып алуға таба алмайды.
Қулық саумақ, көз сүзіп, тіленіп, адам саумақ — өнерсіз иттің ісі. Әуелі құдайға сыйынып, екінші өз қайратыңа сүйеніп, еңбегіңді сау, еңбек қылсаң, қара жер де береді, құр тастамайды.

Осы жазылған қара сөздер осы уақытқа дейін өзінің маңыздылығын жоғалтқан емес. Осы сөздерде қазақ психологиясының негізі жатыр десем қателеспеспін. Өйткені мұндағы жазылған ой-пікірлер әр қазақтың басында бар нәрсе. Сондықтан мектептерде осы қара сөздерді оқытуды оны талқылауды арнайы бағдарлама жасаса екен. Біз қазір агент, түрік, корей сериалдары, т.б осындай толып жатқан дүниелерге оранып алып шыға алмай жатырмыз. Әр қазақ оқушысына осы Абай атамыздың қара сөздерін оқыту талап етілсе жақсы болар еді. Ал Сіз қалай ойлайсыз замандас............

Мейрамгүл Рахатқызымен өткен жылы Астанаға барғанда танысқам. Ақтөбелік журналист менің бала кездегі құрбымнан аумайды. Күлкісі, ашық-жарқын мінезі, бәрі менің жан досым Аяужан секілді. Жақында ойламаған жерден Мейрамгүлмен қайта жолықтым. Сол баяғы таныс, ыстық бейне. Әңгіме арасында Мейрамгүл “Өй дөйт, десеш!” деп қолын сермеп қояды екен. Бұл Мейрамгүлдің риза болғандағы қалжыңы. Ауылда сыныптастар жиналып, тойлатып отырса керек. (Мейрамгүлдің айтуынша) Басқосуда бір сыныптастың әкесі қайтыс болғаныны естиді. Дүр етіп бәрі сол үйге келеді. Барса анасы әуенін келтіріп, сұңқылдап жоқтау айтып отырса керек. Риза боп кеткен біреуі қолын сермеп қойып, “Өй дөйт, десеш!”-деп басын шайқайды екен. Сөз түсінетін қу болса керек.

Ал киіңдер Abibas-тарыңды, сүңгітіңдер аяқты Greebook-тарға, толкучкадан мылтық алыңдар! Соынмен?