— Үйге 42, 43, 44 -ші жаттығуды жаттап, 69 жаттығуды ережеге сай жазып келіңдер!
Мектептің таңдай алды мұғалімі Ықлима апай үй тапсырмасын берді де, оқушыларға тіке қарап:
— Уа, жамиғи оқушылар! Ертең қорытынды диктант болатынын бәрің білесіңдер. Тәлібтер неме, өтірік сылтау айтып келмей қалушы болмаңдар! Үйіңде бомбы жарылып, өзің не өзіңнің туғандарың сірейіп сеспей қата қалса кешіремін, бірақ алды да арты да сол, нақ. Басқа сылтаулар қабылданбайды. Ұқтыңдар ма?"
Апайдың даусы қатқыл шықты.
Артқы партыдан көтіне шейін пысық Иммануил Әбдрашид әдеттегідей қолын көтерді.
— Ықлима Астафьевна! Сұрағым бар! — деді. Ықлима қабағын жазбастан басын изеді.
Иммануил тұрды да:
— Ертең сізге телефон соғып «аса қарқынды жыныстық қатынастан дымым құрып, хәлден тайдым» десем не істейсіз? — деді.
Бүкіл сынып портфельдерімен бетін басып, тырқ-тырқ тұншығып дамбалы кепкенше күлді. Әр жерден мырсылдаған дауыстар бәсеңсігенде, Ықлима апай әлденені білетіндей басын шайқап, қатқыл жүзіне аналық жылылық ұялады да, мейірлене былай деді:
— «Олай болса, балам, амал жоқ, диктантты басқа қолыңмен жазуға мәжбүр боласың!»

Сәлем достар!
Қазнетке жас көзқарас подкастымның тақырыптары:
— Интернет сауаттылығын ашу мақсатында мектеп оқушыларымен кездесу
— Қазнеттегі қазақ тілі, неге ол дамымаған?
— Lit.kz — Әдебиет порталындағы қазақ тілі
— Азияда 2011 (өзімше көзқарас)

Барлық қыздарда/әйелдерде сабынсу таңдау үлкен проблема. Басқасын қайдам, өзімде сабынсу таңдау үлкен проблема. Шашымның қалың,әдемі, жібектей төгілгенін қалаймын. Көп сабынсулармен жуып көрдім. Бірінен шашым кеуіп қалған құрғақ шөптей болса, ал енді біреуінен тура шашыма майды жағын қоя салған сияқты болады.

Аппақ төсек. Көрпесінің гүлі көп
Сұлу жатыр қос анары дірілдеп.
Ақ қағазға ақын өлең жазуда
Көздерімен һас сұлуды сұғып жеп…

Аппақ төсек. Көрпесінің гүлі көп
Сұлу жатыр қос анары дірілдеп.
Май бояумен салды қызды суретші
Суретімнен сұлулықты ұғын деп…

Аппақ төсек.Көрпесінің гүлі көп
Сұлу жатыр қос анары дірілдеп.
Ақ роялдің сазгер басты пернесін
Сұлулықты әннің ішкі сыры деп…

Ерте, ерте, ертеде, очм, араққа су араласпаған таза кезінде, біздің ауылда самопал деп төмендегі суретте көрсетілген құрылғыны атаушы еді. Мұны басқа жерлерде пугач деп атайтынын өткен аптада ғана білдім.


Иілген мыс түтіктің түкпіріне "№36" деген шайдың қорабынан шығатын жылтыр қағазды түйіршіктеп тықпалап тастайтын. Түтіктің ішін толтырып емес, әрине. Содан оның ішіне үш-төрт немесе төрт-бес сіріңкенің басындағы күкіртті салады. Сосын түтіктің ішіне бас жағы иілген шегені салады. Түтіктің иілген құйрығы мен шегенің иілген басының арасына белесебеттің камерасынан қиып алынған резеңкемен керіп тартып қояды. Ататын кезде, жаңағы шегені түтіктен суырыңқырап, бас жағын іліністіріп қояды. Резіңкені қысқан кезде, шеге барып түтіктің түкпіріндегі күкіртке соғылып, нәтижесінде қазіргі қытайдың пиротехникасынікі сияқты дыбыс, кейде түтін, қараңғыда тіпті ұшқын шығарады. Соған мәз болып жүруші едік.
(Мұны неге жазып отырмын, суретте бәрі бар екен ғой :)) — просто Әбіләкімнің рогатка туралы жазғанынан еске түсіп кетті да)
Бұл жарықтық өзі шығыны аз нәрсе еді. Материалдық шығыннан тек үйден ұрлап алынған сіріңке ғана. Қалғандары машдвордағы комбайнның мыс түтіктерінен, белесебеттің жарылып, жамауға келмейтін камерасынан, шегеден тұрады. Кей сәндегіштер сыртынан насостың шлангісінің кесіндісімен қаптап қоятын. Оның сыртын изолентамен орайды.

Басқа халықты қайдам біздің қазекең үйіндегі кішкене баланы қорқытып тыныштандыруға шебер ғой. Ойын баласы мазасыздана бастаса болды «Тыныш отыр!Әйтпесе Бөжекей алып кетеді» деген секілді әңгімелердің тиегін ағытады. Басқаларды білмеймін, мен үшін ең қорқынышты кейіпкер «Екі метр адам» еді. Екі метр адамды елестете алмайтынмын. Әпкем мазасы болмай отырса осы сөзбен қорқытушы еді. Ал, сіздер неден, кімнен сескендіңіздер?
Бала болған соң құлайсың, кейде бір жеріңді сырып алып қанатып жатасың.Сондайда ағаларым "Қазір қан шығып жатқан жеріңнен ішек-қарның шығады" дейтін. Ондайда мен бақырып жылап жіберетінмін…

Сурет мына сайттан алынды.

Ақыры бала кезді еске алған екенмін, тақырыпты жалғастыра кетсем.
Тоғызыншы сынып оқып жүрген кезім. Мектеп директоры шақыртып алып: — «Пәлен» қоры байқау ұйымдастырып жатыр, соған очерк жазу керек. Бас жүлдеге — телебизір, — деді. «Окой» деп

Өткенде келесі жолы көңілді жазба жазамын деп едім ғой. Сол уәдемді орындайын деп отырмын :)

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ МЕМЛЕКЕТТIК ТУЫ – Қазақстан Республикасының мемлекеттiк негiзгi рәмiздердiң бiрi. ҚР Президентiнiң “Қазақстан Республикасының Мемлекеттiк рәмiздерi туралы” конституц. заң күшi бар Жарлығымен (24.1.1996) белгiленген. Мемл. ту көгiлдiр түстi тiк бұрышты кездеме. Оның ортасында арайлы күн, күннiң астында қалықтаған қыран бейнеленген. Ағаш сабына бекiтiлген тұста — ұлттық оюлармен кестеленген тiк жолақ өрнектелген. Күн, арай, қыран және ою-өрнек — алтын түстi. Тудың енi ұзындығының жартысына тең. ҚР мемл. туының авторы — суретшi Шәкен Ниязбеков. Бiрыңғай көк-көгiлдiр түс төбедегi бұлтсыз ашық аспанның биiк күмбезiн елестетедi және Қазақстан халқының бiрлiк, ынтымақ жолына адалдығын аңғартады. Бұлтсыз көк аспан барлық халықтарда әрқашан да бейбiтшiлiктiң, тыныштық пен жақсылықтың нышаны болған. Геральдика (гербтану) тiлiнде — көк түс және оның түрлi реңкi адалдық, сенiмдiлiк, үмiт сияқты адамгершiлiк қасиеттерге сай келедi. Ежелгi түркi тiлiнде “көк” сөзi аспан деген ұғымды бiлдiредi. Көк түс түркi халықтары үшiн қасиеттi ұғым. Түркi және әлемнiң өзге де халықтарындағы көк түстiң мәдени-семиотик. тарихына сүйене отырып, мемл. тудағы көгiлдiр түс Қазақстан халқының жаңа мемлекеттiлiкке ұмтылған ниет-тiлегiнiң тазалығын, асқақтығын көрсетедi деп қорытуға болады. Нұрға малынған алтын күн тыныштық пен байлықты бейнелейдi. Күн — қозғалыс, даму, өсiп-өркендеудiң және өмiрдiң белгiсi. Күн — уақыт, замана бейнесi. Қанатын жайған қыран құс — бар нәрсенiң бастауындай, билiк, айбындылық бейнесi. Ұлан-байтақ кеңiстiкте қалықтаған қыран ҚР-ның еркiндiк сүйгiш асқақ рухын, қазақ халқының жан-дүниесiнiң кеңдiгiн паш етедi.

сілтемені бас

Оның суайттығында шек жоқтын. Мен өтірікшімін дегендер оның өкшесін басуға жарамай қалатын. Сенбесеңіздер міне, танысыңыздар!
1-ші әңгімесі.
Әкем жылқыға бар деген соң ала атымды ерттеп жылқы іздеуге шықтым. Қарала тазым қоса ерді. Бір кезде алдымыздан қоян қашты.Қарала тазы қуып берді.Қоян қалың шіліктің ішіне кіріп кетті. Тазымның соңынан мен дежеттім шілікке. Қоян жоқ, итім қақиып тұр бір орнында.Жақсылап қарасам қаралаға қарама-қарсы бір кобра «ысылдап» тұр екен… Әрі қарай оның әңгімесін біз бөліп жібереміз.
-Кетшій, өтірікті айтсаң ұйқастырып айтсаңшы…
-Қарағанды жақта қайдағы кобра…
-Жәй оқ жылан шығар…

2-ші әңгімесі.
Бұзау іздеп жүрген маған қарама-қарсы жолығып қалды әлгі қу. Сірә, оның да іздегені бұзау болса керек. Байқастап қарасам белесепедінің рамасы бір жағына майысыңқырап қалыпты.
-Өй, мынаған не болған?
-Е, кеше-жәйбірақат айтады өзіне тән мақамымен-көрші ауылдағы қызыма барып келе жатқам.Рөлде ұйықтап кетіп, мосттан асып түстім…