Бүгін солай.де-нің қызы Айана бір жасқа толды.
Соңғы түскен суреттерін ертең қоямын, әзірге Айананың 6-айлығындағы видеоны қойдым.
Пайдаланбас бұрын ескі газеттерді кішкентай ханшайымға «оқытатынымыз» бар


Міне туған күніндегі фотолар:

Ар ма? Қазақтар. Мен де блог аштым. Араларыңа кіріп, маңызды ойлар айтуға дайынмын!

Бүгін Континенталды Хоккей Лигасы өз жалауын көтеріп, кезекті біріншілікті бастауы керек болатын. Бірақ Башикирияның Уфасында жергілікті «Салават Юлаев» пен «Атлант» арасында «Ашылу кубогы» ойналып жатқан кезде трибунадағыларға қазалы ақпар келіп жетті. Минскіге бет алған Ярославльдің «Локомотив» командасы толық құрамда ұшақ апатынан қаза тапты.

Бір жұп жүрек

Chiroyli ikki gul bir bog' ichida
Әдемі екі гул бір бақ ішінде
Bir-biriga qarab ochilar edi
Бір-біріне қарап ашылар еді

О, алтын күз! Бір жылда төрт рет ауысатын жыл мезгілдері өзіне тән ерекешеліктермен адамға әсер етеді. Жаз бен қысқа қарағанда, күз бен көктем сезімге толы шақтар екені жарланып келе жаталы қашан. Көктемде гүлдеген сезімдер, күзде солып жатса, бұған да таң қалуға болмайды. Адам өміріндегі тәтті шақтарды еске алуымен өмірін гүлге теңейді. Сол күзде сол адамға жолықпағанда, деп кейде ой келеді. Кейде осылай бойға қайрат берілгенімен, жүрек әлсіздігіне лағнет айтқың да келеді. Әлде тым әлсіз шығармын. Аз көрген шығармын, содан да жылауық болармын. Сол өткен күндер, өткен түндер сен тамаша едің, сол кездері айналадағы адамдардың бәрі мейірімді, өмірдегі сан шыңдар оңай алынатын дүниелер болып көрінетін. Қырсық шалған сол күзге өкпелімін деп шағымданудан басқа не шара бар.
Дамылсыз соғылған кеудеңдегі жұдырықтай жүрек аузыңа тығылып, сөзіңді әзер айтып, алдыңдағы адамды арман аруға теңеген бозбала шақ, сезімге толы қызық та сол кездегі мен үшін өзінше ауыр шақ.
Қарап тұрсаң, бәрі бар. Киім де, жағдай да, ақша да, туған-туыс, аға-іні, апатай-қарындастарың да бар. Енді келіп, махаббат бастағың келіп кеудеңде дамыл жоқ. Жоқ мүмкін бұл махаббатың не екенін түсіне алмай, көзсіз барып ғашықтықтың көкеі осы екен деп кітаптан оқыған жазушының сандырағындай болуы керек деген қағиданы ұстанамын деп адасқаным болар.
Бүгін ше.? Бүгін, сол кездегі маған да, оған да арман болған тәкәппар қыздардың маскалары ұшқан іспетті бір жағымсыз сезім кернейді. Сезіміңді таптап, әлсіз жүрегіңі одан сайын езгілеуден еш жері бүлк етпейтін «сүйген» адамдарыңмен, бүгінде тек бетіне мырс мырс күліп, бір саусақты ішке тығып, арамза қатынаспен өмір сүру қалыпты жағдай.
Қайда сол әнде жырланған арулар, біз неге сол романдағы әдемі суреттелген махаббатқа жолықпаймыз?
Бірақ, ақкөңіл де ұяң мінезбен талай қасқырдың жемі болған мына жүрек, ендігәрі ешкімге сене қоймас. Көңілді қалдырғандарың үшін, тәкәппармын. Жанымды ауыртқандарың үшін, мықты болып қайралудан басқа амалым жоқ. Қорқа қорқа, батыл да болдым. Қанша жақынмын деген достарыма да ешқашан сенбеймін.

Сәлем, Әлем!
Тақырыпқа қарап «Күншығыс елінің флорасын теріп кеткен болды» деп ойлап қалмаңыз, бірақ АйжанТабынның ізімен ол елдің де гүлдеріне назар аударайық!
Жолай бір гүлдер дүкеніне соққанымызда мына құмыралар ерекше әсер етті, бізде бұлай үйіп қоймайтын сияқты

«Ол қыз менімен емес, даланың желімен жүреді» Ауылдағы бір достың әңгімесінен…

Қылықтым бөгде біреу сені құшпақ,
Алдыңнан тағы кімдер жолығыспақ.
Ешкімге, ешқашан да көрсетпеген,
Шайқайды омырауыңды жел уыстап.

Кердең басып барасың кең мекенді,
Даусыңды қияндарға өрлет енді.
Мен көтере алмаған етегіңді,
Екпіндеп, екіленген жел көтерді.

Жанарың заманаға төгеді мұң,
Жинапсың мезгілдерден сор – егінін.
Біз тамсанып қарайтын балтырыңды,
Ешкім емес, тек қана өбеді күн.

Өкініп қайтты үйіңе келген бала,
Күрсініп, түндігіңе төнген нала.
Ерініңнен мен сүймей жел сүйеді,
Жолдас болып алдың ба желмен ғана.

Жетермін мен де бір күн арманыма,
Сені іздеп қарайлаймын жан-жағыма.
Өкініп, төсегімде дөңбекшимін,
Жел болып жаратылмай қалғаныма.

Сүйірі — сиректеу, бұрыштар — доғал тым.
Жорғалар шаңдатып өтеді топ алдын.
Амалсыз әзірге өлімді Өлтіріп,
Өмірмен тағы да Көңілдес боп алдым.

Әлемде қызық жағдайлар көп. Солардың бірі бүгін оқыған жаңалықтарымның бірі болды. Әйшілі Lacoste фирмасы норвегиялық терроистің аталған фирманың шығаратын киімдерін кигеніне қарсы екен. О заман да бұ заман террористер қандай киім кию керектігін немесе киюге рұқсаттың бар-жоқтығын киімді шығарушы фирмадан (компаниядан) сұраушы ма еді?!

Франциялық фирма террорист Lacoste таңбасы бар киім кию арқылы антижарнама жасайды деп отыр. Біреуге жан қайғы, біреуге мал қайғы болған жағдай дерсің.

«Ақшаң болса қалтаңда, талтаңдасаң талтаңда» дей ме?! Әжем үнемі айтып отырады. Баяғыдағы ақшалардыі құны болушы еді, 1 тиынға 100 сіріңке сатып алып, 3 соммен Қарағандыға барып-қайтамыз деп… Мен енді ол кезді білмеймін. Бірақ қазіргі ақшалардың иісі бұрқырап тұрғанымен, құны жоқ. Су сияқты ағып кетеді, жібек сияқты қолдан сусып кетеді. Мүмкін ол адамның ұқсата білуіне де байланысты шығар. Әйтпесе… Ақшаның соңына түсеміз деп, бәріне барамыз.Ұрлық та жасаймыз, кісі өлтіреміз. «Жұмысы жоқтық, тамағы тоқтық аздырар адам баласын» деген Абай атамыздың сөзін «современный» тілмен айтқанда, «Ақшасы жоқтық аздырар адам баласын»...қалай десек те, адам ақшаны басқарып тұрған жоқ, ақша адамды билеп тұр (ақша таба алмай қалғандағы ашынып айтқан сөзім ғой )