Жұмыс, үй, теледидар. Ылғи осылай. Кешкі алтыдан бастап сериал көремін. Үзбеймін, тек жарнамада ғана демаламын. Сосын таныс сюжет: жаңа адамдар, ескі шиеленіс… «Келін», «Дениз», «Карпов». Орыс, корей, түрік сериалдары. Соларды ойлаймын, солармен қайғырамын, сосын ұмытамын. Осылай жалғаса береді — жаңа кейіпкерлер, ескі күйзеліс.

1995 жыл. 1-сынып оқушысымын. Қыстың жаңа түскен кезі болуы керек. Сабақ түскі 1-30-да басталып кешкі бестерде бітетін. 4 сабақты аяқтап мектептен 4 бала болып келе жатқанбыз. Үстімде ағама алған, одан кейін әпкем киген, әпкемнен кейін маған бұйырған капюшоны бар, тіземе дейін сөлеңдеген сұр пальто. Аяғымда қоңыр етік. Етігім өзіме керемет ұнайтын. Аязды күндері қайқайып қатып қалғанда аяңның ұшымен жүрсең майыспайды.



Автовокзалдан өткеннен кейін бізге жекжат болып келетін Сөкен ағаның үйінің артына жақындап қалған болатынбыз. Бір кезде қара девятка тоқтай қалды. Ішінен ақ маска киіп алған адам шығып айқайлап, қолын ербеңдете бастады. Төртеуміз қаштық. Артыма қарауға қорқып жүгіріп келем, жүгіріп келем. Ентіккенше жүгіріп артымызға қарасақ мәшіне жоқ.

90-шы жылдардың бір күнінде ауылдас адам өз үйіне бес-алты жас шамасындағы баласын фотосуретке түсіруге ұсыныс жасады. Келісімімді бердім. Ертеңінде таңғы он шамасында фотосуретке барып түсіретін болып келістік.
Баланы фотосуретке түсіріп алдым, үйге келдім, фотолабораториямды жайғастырдым, фотореактивтерді жаңадан суға ерітіп ертіндісін жасадым. Фотосуреттерді басып отырмын.
Барлық фотосуреттер сапалы шыққан секілді, кезек тапсырыс бойынша түсірілген баланың фотосуретін басып шығаруға келді. Өкінішті, кадр бүлініп қалыпты, неге екені белгісіз бүкіл кадр үстінен жоғарыдан төмен сұр жолақ бәтіңкенің бауы секілді салбырап тұр, әйтпегенде бәрі жақсы, бала суреті жақсы шығыпты тек сұр жолақты ескермесе.
Тапсырысты апару керек, ішімнен ұялып барам, барлық фотосурет шыққанда әдейлеп түсірілген бала фотосуреті шықпай қалды, қайдан келді екен сұр жолақ? Фотопленка бракгы (сапасыз) шығар, басқа ешнарсе деп түсіндіре алмаймын. Әкелген фотосуреті ата –анасына көрсеттім. Міне реакция, күтпедім. Олар қуана –қуана фотосуретті алды, қайтадан фотосуретке түсіруінде өтінген жоқ. Бұл баланың осы уақытқа дейінгі бірінші фотосуреті екенін айтып рахметтерін жаудырды. Балаларының сырын айтып берді. Туа салысымен қаншама рет фотосуретке түсіруге тырысыпты, бірде фотоаппарат сынат, екіншіде басылған фотосуретте бала бетін корсетпейтін сұр дақ пайда болады екен. Тіпті қаладағы фотосалондарға апарып көріпті. Бірақ баланың кішкене болсада сапалы фотосуретін ала алмапты. Фотосуретке түспейтін адамдар болады екен ау. Бар екен әлемде танылмаған әліде.

Рен ТВ каналынан аты есимде жоқ бір бағдарлама көрдім. Тылсым дүние деген дұрыс болар, қаншалықты ғалымдар тұжырымдарын айтып жатса да. сонымен бирден көргеніме көшетін болсам, 2008 жылы альпинистттер қай жақ екені есімде жоқ бір таудың басынан, мұз боп қалған денені тапқан екен ойлауларынша 1 жыл бұрынғы, бірақ тексеріс нәтижесі олардың ойларын жоққа шығарған. Әлгі дене италия ұлтынынң адамыныкі және қазіргі заманның адамы бірақ 5000 жыл бұрын қайтыс болған екен. Ғалымдардың айтуынша уақыт машинасы болған дейді бұрынғы заманда. Бұл басы сонымен қатар динозаврлардың ізімен бір мезгілде қалтырылған адам ізі тбылыпты, бұл қалай болғаны 100 000 000 жыл бұрынғы өмір сүрген динозаврлармен бір уақытта қалайша адам ізі болған. Сонымен қатар Қытайдын ең бірінші императорының мәйітін тексеріпті таяуда, табыттын ішінен швейцариялық қол сағат табылыпты, ол заманда болса тек құм сағат болуға тиісті еді ғой. Сонда уақыт машинасы шынымен болғаны ма? Ғалымдардың айтуынша адамдар өткен мен болашақ арасындағы сапарларының арқасында біздің әлеміміз бірнеше рет курделі өзгеріске ұшыраған дейді… Осы бағдарламаны көре отырып, бұрындары оқыған бір кітап есіме түсті онда титаник батпас бұрын 1898 жылы Морган Робертстің титан атты кеме туралы жазған романы айтылған. Өлшемі, адам сандары, бату себебі бәрі титаникпен сәйкес. Титаник 1912 жылы батты…