Бәрі қалпында

Уа, Жаратушым! Ламерлерден сақтай гөр, хакерлермен өзім сөйлесемін.

© Сисадмин

Клиент комтар сірә, сисадмин үшін басты проблемалардың бірі болар. Шәйнек қолданушылар дұрыс тұрған компьютерді білмейтіні бар шұқыламай, офистік бағдарламаларын, браузерлерін дұрысымен қолдана салмай, Құдайдың құтты күні проблема шығарып қоятыны бар.
Жүйелік файлдарды өшіріп, баптауларды өзгертуге тырысып, қайдағы жоқ сайттарды тауып алып, білмейтін бағдарламаларын орнатып алатыны бар. Өткенде осылардың барлығына шамалы болса да тосқауыл қоятын бағдарлама тауып алдым, мен үшін сенсация! Deep Freeze бағдарламасы қосылғанға дейін компьютердің жағдайы қалай болды, бағдарламаны өшіріп тастағанға дейін ол мәңгіге солай қалады. Мысалы былай: компқа қажетті бағдарламаларды орнаттым, баптауларын жасап, керекті файлдарды компқа сақтап қойдым. Бәрі аяқталған соң, Deep Freeze бағдарламасын орнатып тастаймын. (программа автозапускта тұрады және білуімше оны шәйнектер процесстен шеше алмайды) Меннен кейінгі компқа отырған шәйнек мейлі С, Д қатқыл дисктеріне құжат сақтасын, мейлі жаңа бағдарлама орнатсын, мейлі түрлі сайттарға кіріп вирус жұқтырып алсын, мейлі компьютердің кез-келген баптауларын өзгертіп тастасын, компты өшіріп қайта қосқан соң, келтірілген тізімдегі әрекеттердің бәрі жоғалып кетеді. Юзверь қажетті құжатын сервердегі дискісіне сақтайды. Уф…
Әрі қарай

Рубик кубигін жинадым



Бүгін бір жылдық еңбек демалысым аяқталып, жұмысқа шықтым. Демалыста ешқайда барған жоқпын. Бар бітіргенім бір жылдық ұйқыны ұйықтап тастау, бұл енді аса үлкен құлшыныс және мұқияттылықпен орындалды. Демалыстың басты жаңалығы әрине кіші ұлымның дүниеге келуі болды, біраз уақыт соның әуресімен өтті. Содан кейін өзіме жаңалық болған нәрсе: Рубик кубигін жинау.
Әрі қарай

Жоқ десең жоғаласың!..

Кешегі Ұлы отан соғысы жылдарында Доссор кен орындарынан атқылаған қара майды, еш химиялық айырмастан бірден майшиналарға құйғанын айтып, бүгінде сол Доссор мұнайына 100 жыл мерейтойын дүркіретіп өткізіп отырған Атырауда кешеден бері жанар жағар май жоқ. Аи 92,95 маркалы бензин баяғы кеңес дәуіріндегідей талон жүйесімен жіберілуде. Кей жанар-жағар май бекеттерінде Аи95тің литрі 150 теңгеден, ол да тапшы халық талап әкетіп жатыр. Қаладағы бензин тапшылығы едәір білініп тұр,
Әрі қарай

Кітапханаға бардым

Бүгін түске таман Шоқан Уәлиханов атындағы кітапханаға бардым. Негізі бұл реалда бітірдім дейтін іс емес, ылғи барып жүрген жер ғой. Сонымен… Мәдениет туралы кітаптар қарап отырғанмын. Бір кезде өткенде экономика туралы аударма жасағанда терминдердің қазақша баламасын таппағаным есіме түсті. Орнын толтыру үшін экономика негіздері, микроэкономика, макроэкономика, менеджмент кітаптарының қазақша нұсқасын оқуға кірістім. Оқып отырып мынандай ой ойладым. Не менің таным-түсінігім өте төмен, не кітаптар ауыр тілмен жазылған. Алдымда жатқан кітаптардың көптігіне қарап мен алғашқы нұсқа дұрыс деп ойладым. Тек маған түсінікті болған М.Тілеужанованың «макроэкономикасы» болды. Қалғандары экономика тарихы мен терминдерге тола екен. Жазған адамға елдің түсінгені маңызды болмаса керек.
Әрі қарай

Такси "Астана" (Мен кеше реалда не бітірдім?)

Кеше белгілі бір себептермен автобусқа мінбей таксимен қайтатын болдым үйге. Қолымдағы жүкпен автобусқа міну ыңғайсыздық тудырар еді жұрттарға. Содан таксиге қоңырау шалдым. БІзде шақыру арқылы келетін таксилер арзан, алматыдағыдай қол көтере салсаң тоқтайтындар жоқтың қасы. Майқұдықта тұратын болған соң Майқұдықтың таксилеріне звондадым(қаланың таксилеріне мінсең Майкенге дейін 1300 алады, аналар 800). «Астаналықтар» қалада бос жүрген машиналары бар екенін айтып, 5 минутта келетіндерін айтты.Содан он минут күттім жоқ. Қайта звондадым. Ар жақтан орыс келіншек «міне, міне кеп қалды»дейді. Дауысынан көңілді адам екені көрініп тұр. Жоқ. Қайта звондадым.Сізге баратын машина ауысты «Форд»серый" деді. Тағы бес минөт күттім. Шыдамадым қоңырау шалдым. Ойлы-қырлы орысшаммен (жазғанда да қатырмаймын) «Форд, серый с квадратными колесами да?» деп сұрадым. Анау «Да, да, что подехал» деді де күліп жатыр.Сәл шыдауымды өтінді.содан қайта қоңырау шалдым,«Я знаю почему Вас „Астаной“ называли» дедім, анау неге екенін сұрады «Потому что вы машину с Астаны отправляете» дегем күліп жатыр «Шыдаңыз енді» деп. Ана таксистте мен тұрған жерді таба алмай жүрсе керек.Не керек 30 минөттен артық тостырып келді ғой такси.Содан диспетчер келіншек звондады қайтадан.«Сізді көп күттіріп қойғандықтан айыбымызды жуу ретінде біздің офиске келіп шай ішіп кетіңіз.Сосын тегін апартамыз»дейді. Оған рахметімді айтып, асығыс екенімді білдіріп үйге бірақ тарттым.

Суретті мына жерден алдым
Әрі қарай

Еңбек демалысы

Шілденің онында еңбек демалысын алып, ауылға келіншегім екеуміз тарттық. Пойыз деген жақсы ғой, егер ішінде өмір сүрерлік жағдайлары қарастырылса. Үш күн бойы пойыз терезесінен далаға телмірумен болдым. Көргенім мен байқағаным мынау: Қазақстан шынымен де кең байтақ екен. Бірақ басым бөлігі қураған шөлейт. Сол далада қаңыраған ауылдар, шатыры жоқ үйлер, сырты сиыр тезегімен боялған ескі тамдар. Қала деген статусы бар, үлкен пәселкелер. Мораль: "Мүмкін Астана дамыған елу елдің қатарына кіретін шығар, бірақ Қазақстан тошны кірмейді. Жо-жоқ кірмейді".
Әрі қарай

Сайқал

«Бұл елдің түбіне — коррупция жетед!» © Энди Таккер

Лібә, қойманың қағаздарын жиырма күн бойы көтеріп, тіміскілеп, келесі келеңсіздіктерге куә болдым:
— Тауар алған адамдар қол қоймаған (бірақ қойманың ішіндегі еденіндегі шаңда — аяқ іздері жатыр; бәлкім мұнда — аяқ қою жүйесі?);
Әрі қарай

Бір күн осылай өтті...

Таң ертең ертемен үйге келген қонақтарды шығарып салдым. Ұйқыны аңсаған басып сынып барады. Көзімді жұмған күйі есікті ілдім де төсекке қайта жата кеттім. Бір кезде телефон шырылдайды… Тұрып алғанға еріндім де жата бердім. Сәлден кейін сотка басталды. Автоматты түрде қолдарым батерейкасын шығарып тастады. Маужыраған менің көздерім жұмылып, армандағы әлемге ене бастадым…
Әрі қарай