Балабақшадағы медбике ұлыма жалпы қан сараптамасын жасату үшін жолдама жазып берген-ді. Өткен жұмада әкесімен бірге осы шаруаны тындырды. Біздің ықшамауданнан жақында ғана жап-жаңа типтік жобадағы емхана пайдалануға берілген еді. Бұрынғы емхана кісі санына шақталмаған, ол жерге ауруын емдетпекке барған науқас, керісінше сырқатына сырқат жамап қайтады. Ал қазіргісі кең, жайлы. Айыбы — зертхана жоқ. Сода жолдамалары қолында, сол баяғы емханаға тартып барыпты ұлым мен әкесі. Еншісін алып кеткен оларды о жерде ешкім құшақ жая қарсы алмағанымен, кішкене баламен сүйретіліп барып тұрған соң, төсінен итермепті. Ертесіне 3-тен кейін сараптама қорытындысы дайын болатынын, келіп алып кетулері керектігін айтқан екен. Бүгін сол есеппен үйдегі сіңлім барды сүйретіле… Жаңа бір әзірде қоңырау соқты, сараптама қорытындысы қолға берілмейді-мыс /башпайларын да ұсынып көріпті;)/. Әлгі жаңа емхананың медбибілері өздері әкетеді-мыс. Сонда бұл туралы о баста ескертетін болса, қайда қалыпты? Сіңлім де босқа ұрыс естіді, өмірі ештеңе тындырмайсың деп жатырмын жалма-жан. Қазір зертхана меңгерушісіне соғып, біраз шаңын қағып алдым. Біздің дәрігерлердің немқұрайлылығына қаным қайнайды. Бүгінгінің дәрігеріне қарап жол бойында ала таяғын айналдырып тұрған жол полицейі көз алдыма келеді. Күніміз түспесін сендерге!

Демалысқа жоспарлаған істерім шала орындалды: әтір алдым, көрпеге мата алдым, левый жұмысты уақытында тапсырдым.

Реніш, өкпе, бауыр, жүрек, асқазан, т.б. дене мүшелері болмаса, екі күн бойы не істегенімді жазайын деп едім, уа нигі жақсы жама'ат!

Ауылға бардым. Шұғыл шаруалар шыққасын, төрт аптадан бері есіктің алдында қаңтарулы тұрған мәшинені ерттеуге тура келді (Ай басталғалы бері күндіз де, түнде де жұмыс істеп, таңертең бас мең-зең боп тұрғандықтан, жұмысқа автобуспен-ақ барып-келіп жүрген болатынмын). Уайымым жол еді, бірақ бекер алаңдаған сияқтымын. Жол нәп-нәрмәлні: көктайғақ жоқ, тек сәбеттің заманынан бері күрделі жөндеу көрмеген тас жолдың ана жері бір, мына жері екі жарым ойылып-ойылып кеткені болмаса. Әйтеуір, іштей «бісмілләміз» бен білетін дұғаларымызды айтып, орташа 60 км/сағ жылдамдықпен ауылға тартып отырдық.

Бүгінгі күннің басым бөлігі ұлымның пайдасына шешілді. Ұйқымызды қандырып, сағат 11-лерде FUNKY TOWN ойын-сауық орталығына бардық. Карточкаға 3000 теңге салып, ойламаған жерден ұтыс купонын иелендік. Сөйтсек, орталықта «Ойыншықтар айлығы» деген акция өтіп жатыр екен. "Ұтыс бүгін сағат 16:00-де болады",-деді кассадағы қыз. Ал біз айналдырған бір сағаттың ішінде карточкадағы тиынның түбіне құм құйып үлгердік. Сағат төртке дейін не істейміз? Оның үстіне үйіміз қаланың ана шетінде...Қайтсек те осында күтуге тура келеді. Содан асқазанымызды аз-мұз алдарқатып, сол ғимаратта орналасқан Арсенал кинотеатрындағы 3Д форматтағы «Гномео и Джульетта» мультфильміне билет алдық. Мені негізі қандай бір нәрсемен таң қалдыру аса қиын емес-тін. Бірақ, 3Д формат мені кереметтей таңқалдырды деп айта алмаймын. Көзілдірікті бір киіп, бір шешіп өзімше сынама жүргізіп отыр ем, кенет кіре берістен оқыған «Көзілдірік бүлінген жағдайда 6000 теңге айыппұл салынады» деген ескертпе есіме түсіп, мұнымды доғара қойдым.
Сонымен ұтыс уақыты кеп жетті. Мен естуге құмартқан 2546 нөмірі ақыры аталмастан қалды. Бірақ, мен ұтылғам жоқ. Ұлым мәз-мейрам боп, асыр сала ойнады. Оның бір қуанғаны — бізге мың ұтыс. Купонды күйеуім тіркеткен-ді. Әдетте мені "құманқол" деп мазақ қылатын. Өйткені, мен лотерея, ұтыс деген нәрселерде жолым болып көрген емес. Құманқол деген атақ бүгін оның өзіне бағытталды…
Ойын-сауық паркінен келе жатып орталықтағы абажадай бір жарнама банеріне көзім түсті. Үш тілде берілген жарнаманың жапсары — КОКО МОТО деген лонж-бардың ашылуы туралы жар салу екен. Қақалып-шашалып жатқан сол баяғы қазақ тілі. Айналдырған үш сөйлемде сан қате… Бардың ашылу салтанат құрметтіне шықырылған… Бұлай өздерін де, бізді де алдамай-ақ қойғандары жөн болар еді…

Былайынша ауылдық жаттығу залдарының күнделікті күйбеңін орысша бір шығармамда бұрын мына жерде көрсеткен едім.
Соңғы күндері аптасына тым болмаса екі рет баруды өзіме міндеттегем. Сол-ақ екен, жаттығу залындағы әрбір күн қызыққа тола бастады.

Қаланың жаттығу залдарына барсаң рахат. Тып-тыныш. Әркім зал ережелерінен хабардар сияқты. Білмесе қысылмай келіп сұрайды. Сен де білгеніңнен бір-екі аузы айтасың, егер сұрағы көбейсе, инструкторға сілтеп жібересің. Жүйелі түрде қатысып жүргендердің көбі орекеңдер.

Страховка жасап жіберші! -десең жүгіріп кеп жөнімен сақтандырып, жаттығудың соңғы мәртелерінде штанганың астында езіліп қалмауға көмектесіп жібереді. Бұл зал этикетінде.

Енді осы өз ауылымнан сонау жарты сағат машинамен баратын жерде біздің жалғыз да жайсаң жаттығу залымыз бар. Оған да шүкір.

Сонымен мен кезекті жаттығуыма бармақ болдым.

Менің үйде тұрмыста тұтынбайтын артық заттардың болғанына жаным қас.«Керек боп қалар» деген қағидатты ұстанбаймын, өзіме ненің керек екенін білемін.Еміс-еміс үйді ескі-құсқы нәрселерден арылтып тұрамын, осыдан жаным кәдімгідей рахат табады. Бүгінгі бітірген ісім де осы болды. Үй жинастыра жүріп, екі дәу пакетке күл-қоқыс жәшігіне «жолдама» жазып бердім. Екі пакет ауылдан қатынаған біреу-міреуді күтіп шкафта тұр, ішіне баламның сыймай қалған киім-кешектерін толтырып қойдым. Ауылдағылар оны «гумпомощь» дейді. Фэн-шуйда пайдаланылмайтын ескі-құсқы бұйымдардың жағымсыз энергия бөлетіні туралы айтылады. Қысқасы — бүгін үйдің аурасын біраз қалыпқа келтіргендей болдым.

Азанда ұйқыдан тұрғаннан соң, жуынып шайынып алып, алдынан бері көре алмай жүрген киномның бірі "Әлеуметтік желі" (Фэйсбук ком сайтының негізін қалаушы жайлы) фильмін көріп тастадым. Содан қасыма көмекші баламды шақырып алып, машинасымен жұмыс жаққа барып, шамалы жұмыстарды ретке келтіріп қойдым.
Түстен кейін қасыма достарымды ертіп алып Балуан Шолақ спорт сарайын бетке алып шықтық. Қазір өтіп жатырған Қазақстан Республикасының бокстан өтіп жатқан 20-шы чемпионатының жартылай финалдық жекпе жектерін көруге. Біраз халық жиналыпты барсақ. Атақты боксшыларымыздан Біржан Жақыпов пен Данияр Елеусіновтың қатысуымен өткен жарыстарды көрдік. Қызылордалықтардың жекпе жектері кеше өтіп кетіпті. Ертең жексенбі күні өтетін финалдық жарыстарда тек бір жерлесіміз Рүстем Сыбаев қана бар екен.
Спорт сарайында қазақ спортының жарық жұлдыздары Ермахан Ыбрайымов, Болат Жұмаділовтерді көріп қуанып қалдым. :))
Жарыс күнінің ең қызықты жекпе жегі ең соңынан болғандай болды. Соңынан шыққан 91 келі салмақ дәрежесіндегі Шығыс Қазақстан облысының өкілін Алматы облысының боксері есінен тандырып тастады :)
Опшым ертеңгі финалдық ойындар қызықты болатын түрі бар. Алматылықтардың барлықтарына жарысқа келіңіздер демекпін. Кіру тегін.

Сенбі. Жұмыс жоқ, бірақ 9-да автомектепке бару керек. Әне тұрамын, міне тұрамын деп өзімді күштеп, әрең дегенде 8-40та ояндым. Сағат 11-де сабақты аяқтап, үйге келсем, әйелім әлі ұйықтап жатыр екен. Оятпақшы болып қасына жантайдым. Содан оның ұйқысын әбден ашқан соң, тұрып іш киімімді кидім.

Әйелім тамақ әзірлеп жүріп, плитаның ашасы розеткадан алынбайтындығын жеткізді. Мен шнурды тартып көріп едім, шынымен де розетканың іші балқып, ашаны жабыстырып тастапты. Тамақ ішіп болған соң, розетканы ашып қойдым да, өзім базарға жаңа розетка сатып алуға бардым. Өзінің тауарын мақтай жөнелетін сатушылардан әрең құтылып, өзіме қажетті розетканы алып үйге қайттым.

Үйге келіп, құралдарымды іздей бастадым. Өзімнің ұсақ-түйек жарақтарымды салатын қорабымды шығарып едім, ішінен қапелімде ештеңе табыла қоймайтынын білдім. Қажетті, қажетті емес қоқыстардың бәрін қорапқа жинай беріппін. Әйелім екеуміз «мынау керек, ал мынау керек емес» деп заттарды сұрыптай бастадық. Нәтижесінде бір пакетке жақын қажет емес шнурлар, розетка бөлшектері, сынған бұйымдар, атам заманғы көне телефондардың зарядкілері шықты.

Жаңа розетканы орнатып, «Вуаля!» деп әйеліме қарасам, маған күлімдеп бір құшақ… удлинительдер ұсынып тұр. Бәрі де істемейді: біреуі балқыған, біреуі күйген, біреуі үзілген. Содан бәрін құрастырып-құрастырып, іске жарамды екі-үш удлинитель шығардым.

Қазір демалып, осы жазбаны жазып отырмын. Бір сағаттан кейін мини блогкапқа кетемін.

Таңертең ерте сегізде үйден шығып аялдамаға бет алдып. Автобус жоқ, аялдамада адам да көп емес. Сосын такси ұстадым, мен баратын жерге жер қарада 400 теңге еді, бүгін 800 болыпты. Дабай жақсы дедім де, жауя кеттім.
Жарты сағаттан онбес минут артық жүріп келдім. Осы, дым қызық болмаса да.

Кеше қызметтес келіншектің қайтыс болған шешесіне бата жасап бардық, көңіл айттық. (Оның арғы күні орыс апаның жерлеу рәсіміне қатысқан ек. Осындайда қазаққа риза болып қаласың. Барлық шығынды, қызметті, мәйітханаға апару, шығарып салу бәрін-бәрін