Адам бойындағы қуат.

Принстонский университетінің профессоры Майкл МакАлпин «Nano Letter» журналындағы өзінің ғылыми мақаласында біртоп әріптестерімен тірі тканьға(тері) сәйкестендірлген резина пленка ойлап тапқандары жайлы жазады. Ол пленканың ерекше қасиеті: адам жүргенде және де басқа адамға тән дене қимылдарын жасалғанда, энергия жинайтын жүйе ретінде қолданылуы

Егер бұл жаңалық барлық сынақтан мүдірмей өте алса, адамзат розетканы телфон қуаттау үшін қолдануды ұмытатыны түсінікті. Ал жүрегіндегі ақауына байлансыты кардиостимулятор қолданатын адамдар оташының пышағына батарея айырбастау үшін қайталап жатудан құтылмақ.
Әрі қарай

Нағима

Түсіме Нағима кіріп жүр...«Тағы кірді» демей-ақ қояйын.Бірінші рет кірді түсіме. Бәлкім соңғы рет… Бота көзі мөлдіреп маған қарап тұр екен деймін. Тура өмірдегідей. Көзқарасын айтамын. Ондай көзді кейін мен кездестірмедім. Жә, басынан бастайын.«Нағимасы кім, Есқалиева ма?» деген сауалдар мазалап өткен болар оқыған жанды.
Ол кезде мен баламын. 92-93- ші жылдар шамасы. Жайлаудамыз. Қарасудың бойы. Көрші жайлаудан, яғни Бесқауғада отырған Жақан атты малшыдан бізге бір тайынша ауысып келді. Шатысып кеткен түгіміз жоқ, айырбастап алдық. Сол тайынша біздің қорамыздағы өзі құралпылас тайыншалардан ірі болатын. Үлкен денесіне жараспайтын киіктің басындай кішкене басы бар. Көзі… Енді, ондай көз тек боталарда бар шығар. Ірілігіне қарап біз оған «Нағима» деп ат қойдық. Есқалиеваның құрметіне. Содан Нағима құнажын шықты. Дөнежінге өткен жылы бұзаулады. Армандап жүрген бұзауымыз болған соң «Арманай»деп (ұрғашы бұзау) атадық.Нағиманың бір ерекшелігі қаншама жыл төлдеді, қаншама бұқа ауысты, барлық бұзауының көзі өзінің көзіндей сиыр малына тән емес бота көз болушы еді.
Нағима дәәәәу сиыр болды.Табын сиырдың ішінде түйедей болып алыстан көрінуші еді. Жеңгемнің салған бақшасының жауы болды. Қоршап қойған торкөз сымдардан жәй ғана аттап кете салушы еді. «Обратка» сүттерді (көк сүт, сеператорджан өткен сүт, ол кезде ешкім ірімшік жасап сату дегенді білмейтін ауыл жақта) бір өзі ішуші еді астаудан. Кей жылдары 18ге дейін сауын сиырын сауатынбыз.Осылардан шыққан сүттің обраткісін өзі жалғыз ішуші еді. Ол кезде басқа ағаларым үйленбеген.Жеңгеме сиыр сауып көмектесетінмін. Басқа сиырлардың барлығын сауа алғаныммен Нағиманы сауа алмайтынмын.Желіні уысыма симаушы еді. Ондай сүтті сиырды содан кейін көрмеппін. 13-15 летірге дейін сүт беруші еді. Кейін жылдар өте қартая бастаған соң күздікке кетті жарықтық. Еті үш үйлі жанға жетті ғой.
Әрі қарай

Lola-мен кездесу

Ескі керекте (kerekinfo[dot]net болып тұрған кезі) Лола нигімен жазып жүрген керекші өткенде Астанаға кетер шағымда хабарласқан болатын. Атырауға келе жатыр екен. Күтіп алу мүмкіндігі болмай достарыма аманаттап кеткен болатынмын. Астрахань шаһарына саяхаты аяқталып, кеше Атырау үстімен кері қайтқанда кездесі мүмкіндігі туды. Біраз өткенді еске алып, жайлы отырыс болды. Ия, ол кезде Сатыбалды жоқ, солайде, жаңакеректерде болмағандықтан Сатыбалды туралы еш әңгіме қазғалмады. Дегенмен, сол керекте қос сөйлемін ұйқас, төрт сөйлемін шумақ қылған, біртуар майталманы Қырғидың құлағы шулаған болуы мүмкін деп болжадым. Бір кездегі МИЖ, Пыңио, мылжың профессор, асаубота, Гүлвира, Көңілашар, Сигма, Ақшақар, Шыңғысхан, Хамит, Себастьян, Акуариюс, Әсет, Бозторғай, Жадыра сынды керекшілерді айтып, жақсы отырыс болды.
Неше түрлі оқиғаларды, қуанған, ренжіскен шақтарымызды еске алдық. Шыны керек виртуалда танысқанмен реалда араласып кетуімізге менің машина соққаным себеп болды. Керекте компьютерден сауаты томен керекшілерге қолдау көрсететінбіз, сөйтіп виртуалда араластық. Бір күні қазан не қараша екені есімде жоқ, көпірге көтеріліп келе жатырғанда алдымнан күшік шауып шығып, тежегішті басқанда тайып, көпірдің биік периласына (қазақшасын білмедім) оңбай соғыстым. Жұмысқа келдім, жұмыс арасы жақы СТОға барып көрсеттім, 120 мыңға шықты. Жұмысқа дым ниетім жоқ, отырдым. Жалақы есебінен ақша сұрадым, 40 мыңнан артық бере алмады. Сөйтіп отырғанда Лола бірдеңе сұрады, — Настр жоқ, миымды нетпеш-дегенге саятындай жауап қаттым. Не керек, қоймады -Не болд- деп. Шыны керек танымайтын адам, көңілімдегіні ақтарып салдым, жеңілмек ниетпен. Сөйтіп отырғанда көмектесетін болды, сенбедім. Карточка мен төлқұжат, СТН нөмірлерін бердім де, жақын арада қайтара алмайтынымды айттым. Кешке банкоматқа барсам, 90 мың түсіпті. Жынды болар деп ойладым. Танымайтын адамға көңіл айтқаны үшін 90 мың… Біраз көмегі тиді, кейін Алматыға командировкаға барғанда апарып бердім, сол кезден реалда араласып тұрамыз. Ылғи мен баратын едім Алматыға, кеше өзі келіп, Атырауды көріп, бүгін Астана пойызына отырып кетті.
Әрі қарай

"Бейбақ" фильміне кастинг!

Ұзақтығы: 14 минут.
Жанры: Журиктерге бағышталған демотивациялық әлеуметтік трагедия.
Қажет актердің амплуасы: Трагик.
Жасы: 30-35 жас аралығы.
«Бейбақ» фильміне кастинг жариялаймыз.
Қысқаша мазмұны:
Әрі қарай

Сегіз тауықтың әлегі.

… Балалар өсіп қалды, тәбеттері де ашыла бастады деген оймен көктемде 10 балапан алып едім. Кученские деген тұқымнан. Оның екеуі жоғалды(атжалманба, мысықпа?) сегізі қалған. Өсе келе төртеуінің қораз, төртеуі мекиен екені анықталды… Күтіп баптаудан кенде болмады. Қораздардың біреусін төрт мекиенге басие қылып бөліп қойдым жақында. Үш қоразым бордақыда ;-)… Тауық жұмыртқасын күтуіміз әрине түсінікті нәрсе. Ол болса жоқ. Ракушечникті пешке салып күйдірудің(неғұрлым көбірек жылу алу және оның әкке айлану процесін көру мақсатында) әдіс амалдарын іздеп жүріп, сол нәрсенің үгітінділері тауықтың жұмыртқа бергіштігін күшейтетіні жайлы бір жерден оқып қалдымда тәжірибе жасадым. Жемісі көп күттірмеді — төрт тауықтың екеусі тұқымын бере бастады :-) суреттің алынған жері
Әрі қарай

"Cи, Сый пишется через И?"

Уа, ізгі ниеті дағуатшы кришнаит жама'ат, мына орфография не болды өзі? Очм, ертеректе Дәруішөлген Қазақстанның боданы болған уақыттарда үш кластық білім алып қалған едік, енесстің. Содан есімде қалғаны — «сидыру»,«сиғызу» деген сөздерді «И» арқылы жазушы едік.Осы күні бір
Әрі қарай

Масқара

«Анау бала, қолын қара — Кір қожалақ, қап–қара!
Тырнағы өскен,
Шашы көптен
Алынбапты–ау,
Масқара!»
©


Қыздарға не масқара? Қыздарға бәрі масқара. Суретке түсерін түсіп алып, сосын «ищщәкәпір, алыптысташ!» деп, тұяғымды жеп, жалынып отырғаны. Қазір жынД әккі болвалдық нақ: жеке өзім отырыста түсірілген суреттермен, фотоаппаратпен және оның флэшімен ізім-қайым жоғалып кетемін. Қойымды табасың нақ кештен кейін! Әйтпесе, небір тарихи сәттер қайсыбір қатынның шашына бола жойылып кетед.
Очм, біз баяғы сол: қатындарға өз суреті неге ұнамайтынын түсінбейміз. Херқисса, бір күні
Әрі қарай