Mail.ru-да поштасы барларға сайттан хат бармай жатыр екен. Оның себебі Mail.ru-дың өзінде болып отыр. Олар сайт серверінің ІР номерін динамикалық деп ойлап, блок қояды екен.

Егер Керекинфодан сізге ескертпе хаттар келсін десеңіз, құпиясөз ұмытқан жағдайда жаңа құпиясөз алу үшін поштама сілтеме келсін десеңіз Прфиліңізге кіріп, егер mail.ru поштасымен тіркелген болсаңыз өзгертуіңізді сұраймын.

Өзгерте алмадым дегендер asaubota@gmail.com адресіне логин және пошта адресін жазып хат жазсын.

Бір байқағаным негативтер қөшін Ислам хақында айтқан жандар бастап тұр екен.
Бірдеңе деп айтуға, сойылым соқпай отыр. Исламды айтса минус қойғыштар көбейіп кетеді, ал Арақ, боқ ауыз сөз, яғни харам нәрсе айтсаңыз болды қызығып пікір жазып + терін аямайды.

Ғаламның дамуына бабаларымыздың үзеңгіні ойлап тапқаны негіз болған деп көпіреміз. Славяндар шәркей киіп жүргенде біздер бұтымызға тері шалбар киіп ат ертегенбіз деп те мақтанамыз. Бабаларымыздан қалған ат әбзелдерін тарата отырайын.

1. Атың кім? — Шешесс, "Қасымхан" десем ше, ббуах-ха-ха-ха-хаа, құлақтан кетті нақ)))))
2. Сүйікті фильмің? – «Апокалипсис сегодня», «Расюмон», «Адамстар отбасы»
3. Сүйікті сусының? – Арақ («FINLANDIA»,«NEMIROFF», чекушка)

Комедиялық мелодрама

Премьерасы: 2011 жыл, күз.

Жанры: Ғаламтор-мелодрама
Өндірісі: Ш. Айманов атындағы «Қазақфильм» АҚ MCR Productions-мен бірлесіп

Сценарий: Е. Гордеева
Идея авторы және режиссер: Ә.Қарақұлов
Графика: «БАЗЕЛЕВС» студиясы (Ресей)
Рольдерде: А. Смольянинов (Ресей, «9 Рота», «Аптап», «1619»), Б. Сүйіншалина (Қазақстан, «Громовтар», «Хантылар туралы баян»)

Трейлер
ъ

Бүгін дүкенге барайын. Кеше мамамның туған куні болған, бугінде қонақтар келіп, туған күн әлі жалғасын табуда. Содан алатындарымды алып сыртқа шықтым. Өзі небәрі 4 баспалдақ, соның төртіншісін көрмей қалыппын, аяғым сүрініп құлап түстім. Пакеттерім бір жақта өзім бір жақта. Ол да мейлі еді құлағанда тізерлеп тура алдымдағы мәшинеге құладым. Ол мәшиненің сигнализациясы қосулы екен, ол деген ойбайлап кетті. Егесі ебіл-дебілі шығып жүгіріп келді. Келіп: "Қарындас, бәрі жақсы ма? Не болды?"-деп сұрап жатыр, мен болсам ұялып даусым шықпай:«Ағай, сигнализацияны өшіріңізші „-деп әрең сөйлеп тұрмын. Ол ағай “ойбуу каблугыңыз биік екен, содан құлағансыз ғой»-деп одан сайын ұялтып :). Орнымнан тұрып қарасам бәрі қарап тұр екен, ұялғаным-ай. ))))

1.Жанға маза бермейсің,
Сағыныш боп кернейсің,
Көзімдегі сезімді,
Байқамайсың, көрмейсің…
Жүрген жоқпын байқамай,
Менде де мұң бар талай.
Есіміңді ән қылдым,
Жүрегіммен қайталай.
Арманымыз көп, тек амалымыз жоқ…

Қайырмасы:
Өмірде солай, мың тарау — бір түйін,
Ұнату оңай, ғашық болу қиын…

2.Екі бөлек ағыспыз,
Жақын емес, алыспыз.
Сезіміміз адасқан,
Бақытымыз бағытсыз…
Тағдырды кім таңдайды?
Кейде сезім алдайды.
От пенен су ешқашан
бірге бола алмайды.
Арманымыз көп, тек амалымыз жоқ…

Кеше кеште үйде бір киноны іздеп отырып, «Служебный роман» дискісіне көзім түсті. Тағы да көргім келіп кетті. Оны байқаған кемпірім де: «Шай қояйын ба?» деді. Әдетте, екеуміз осындай отбасыға арналған киноларды ноутбукпен жерге жатып, жерге журнал төсеп, үстіне бір бокал шай мен тәттілер қойып, рахаттанып қарайтынбыз. Қазір де сондай «романтикалық» жатыстың болатынын болжап сұраған түрі.
Әр көрген сайын бірінші рет көргендей сезім береді бұндай кинолар. Шаттана күліп, әртістермен бірге ойнап жүргендей немесе керісінше экран ішіндегі адамдар қасыңда жүргендей реал күй кешесің.
Осындай кештер күндізгі қауырт тірліктен кейін кәдімгідей демалыс сыйлайды. Тынығып, өмірге құштарлығың қайта оянып, онымен қоса кемпіріңе сезімдерің қайтадан ашылып, бір рақат көңіл-күймен ұйықтайсың. Таңертеңгі ит тірлік пен жұмыстағы тігілістер есіңнен шығып кетеді. Күчт.

Менің тұзым жеңіл ғой. Тосын оқиғаларға тап болып жүремін. Ротаға жауапты болып қалғанмын. Таңертең солдаттармен қосылып жүгіріп келуге шықтым.Әйтүп-бүйтіп 40 минуттай уақыттан соң казармаға кірдік.Жүгірерде бушлатымды кубрикте (солдаттар жататын орын) қалдырып кетіппін. Этажда 4 рота бартын. Келе сала қалтамда ұмытып кеткен соткам есіме түсті.Ойлағанымдай алып кетіпті. Таптырмай кететінін сезсем де іздестірдім.Таба алмадым бәрібір. Уақыт өтіп жатты. Біраз уақыт басқа нөмірмен жүрдім де өз нөмірімді қайта жасатып алдым. Көктемге салым үйге екі адам іздеп келіпті. Қарындасым жұмыста деген соң әскери бөлімге келді. Құжаттарын көрсетті.Оперлар екен, бөлімдеріне баруымды өтінді.Мен комбаттан сұранып бардым. Жол бойы жақ ашпады. Ойша өзімнің соңғы кездердегі іс-әрекетімді тізіп келем.Қай жерден шикілік кетті деп.Мал ұрлаған жоқпын, қыз зорлаған жоқпын не болды екен?! Бөлімшеге келген соң,
— мына нөмір сенің нөмірің бе?-деп соткамның нөмірін көрсетті.
-Менікі
-Онда мына қызды қайдан танисың?
-Танымайм, бірінші рет көріп тұрмын.
-соткаң қайда?
-өзімде…
-Сони Ериксон К750-іңді айтып отырмын.
-Ондайды ұстамаппын
-сенімен басқаша сөйлесу керек пе?-сөйлесіп отырған каптиан (құжатында солай жазылған) жанындағы тырық біреуге иек қақты.Тіземнің қолтығынан дубинкамен салып өтті.Тізерлеп отыра қалдым… Ашып кетті…
-осы саған керек пе?
-ал, сіздерге не керек өзі?-
-Мойындағаның керек
-нені?
-мына қызды, өлтіргеніңді, соткасын алып өз симкаңды салып звандағаныңды.
Жауырынымнан суық тер бұрқ ете қалды. Кісі өлімі...Құрыған жерім осы болды. Сенетін көкемде жоқ.Қарындасыма смс жазып менттер екенін айтқанмын. Уайымдамасын деген ойым ғой, еш криминал жоқ дегендегім мынау.
-Сонымен…
-Мен емес, түсіндіріп айтыңызшы.
-Пәлен күні қайда болдың?
-Үйде болған шығармын… Көп уақыт өтіпті ғой.есімде жоқ.
-Онда есіңе сала отырайын, сен ол күні мынанша уақытта мына қызды тонап, пышақтадың. Телефонын алдың, онымен қоймай өз нөміріңді салып звандадың. «География связи» деген болады бала! 10 секундтан артық сөйлескендерді жазып ала береді.
Менің миыма соткамды жоғалтқаным, нөмірімді қайта жасатқаным түсті. Оқиға мен басқа нөмірде жүрген кезде болған екен.
-Мен соткамды жоғалтқан едім.Сенбесеңіздер Кейселл орталығына барайық. Қайтадан жасатарда өтініш жазғанмын…
Біздің полицияның тез қимылдағаны осы ма,әлде ана қыздың өліміне байланысты қылмыстың уақыты созылғанына байланысты ма білмеймін, мені салып алып аталған жерге тез жетті. Өтінішті тексерді. Қайтадан бөлімдеріне келіп, менің барлық «данныйымды» жазып алып босатып жіберді.Кейін белгілі болғандай, бір солдаттар сотканы «гражданкадағы» адамдарға сатқан екен. солай-солай қылмыс ашылып, мен аман қалдым.

«Тоқитын жіп жоқ» ©Ақзере

— Әлгі малатаңанә келді ме? – деп сұрады Жұмамұрат Саймон.
— Тап қазір келді, Сізді шатырда күтіп отыр! – деді оққағары тақылдап.
— Әбілдер...-деген ренішті Жұмамұрат Саймон, шатырға көтерілді.
Шатырда тапсырыс кеше берілсе де, бүгін келіп отырған «Кәрбоз Хеликоптердің» өкілі тікұшақтың есігін айқара ашып күтіп отыр екен. Жұмамұрат Саймон қалтасынан бір парақ қағаз шығарып, оққағарына берді де:
— Кешегі сызып қойған шеңбердің ортасына бекіте бер! – деді.
Өзі тікұшаққа отырып көтеріле берді. Сауырын қыздыру үшін бір-екі айналым жасап келген соң, оққағарынан рациямен:
— Бекіттің бе нақ?-деп сұрады.
— Бекіттім! Іске сәт, шеф! – деп саңқ ете қалды. Сол-ақ екен, Жұмамұрат Саймон пилотқа:
— 320 метрге көтеріліп, биіктікті сол қалпында ұстап тұр! – деп әмір берді.
… Шеңбер анық көрініп тұр екен. Бекітілген қағаз көрінбейді, бірақ шеңбердің қақ ортасы арқылы шырамытуға келеді. Жұмамұрат Саймон іштей: «ал, бастайын» деді де, жерге түкіріп жіберді. Сосын оққағарынан рациямен:
— Тиді ме? – деп сұрады.
— Жоқ. Менің бетіме тигеніне қарағанда, солтүстікке отыз метрдей жылжу керек сияқты! – деді оққағары…
… Түкіре-түкіре аузы құрғап кеткен Жұмамұрат Саймон, тілімен барлық бездерін жаланып, ақырғы тамшыны әрең жинады. Ауызының бұлшық еттерін әрең жиырып келіп, «тіфу!» деп түкіріп кеп жіберді. Сосын оққағарына қарады.
Әне оққағары шеңбердің ортасына жүгіріп барды. Әне қолына бектіліген қағазды алып жатқан сияқты. Әне, рацияны аузына апарды… Әне…
— Құттықтаймын шеф, дәл тиді! – деді бір кезде рация. Жұмамұрат Саймон бақыттан шаттанып кетті.

***
…-Мистер Жұмамұрат, есіңізде болса, біз өткен аптада ресми көзқарасымызды жазып, Сізге беріп жіберген болатынбыз. Оқып па едіңіз? Қандай қорытынды шығардыңыз?
— Білесіңдер ме, лібәдтар! Сендердің көзқарастарыңа үш жүз жиырма метр биіктіктен түкіргенім бар, түсіндіңдер ме! – деді Жұмамұрат Саймон. Соңғы сөзі бұрынғыдай емес, екпінмен, салмақпен, сәтті шыққандай болып көрінді оған…