Баяғы Үміт...
Тұтанады да, бықси-бықси лапылдап кетеді.
Арманның(ат қойғыш елім ай — байқау керек қой, байқасаң — Үмітті әкпе(апа) қылып нем бар еді?) жынысында шаруам жоқ — елітеді, ынтық қылады, соңынан ертеді, себебі ол барлығымен қызықты.
Ере бересің, ере бересің, елти бересің балқи бересің… Ол жерден бәрін табуға болады. Саналы, санасыз түрлері көп — мейлі ғой,
бар болғаны қандай жақсы сол Арманның!?
Арасында сен армандамаған нәрселер де көп. Мысалы — дәрет(хана)???! Жаратушымыз бітеу қылып жаратудың жолын таппаған сыңайлы.
Өсімдік-жәндік-жануар тағы не қалды өзі? Біреусінің дәреті біреуіне тамақ… Қызық өзі!
Еее, Адам демекшімісің? Оның жануардан(аюан) қай жері артық? Ақылы десең қателесесің. Артықшылығынан кеміп отыр емеспе? Іші пысып — жыртқыштануды(соғыс, ашкөздік-тойымсыздық...), байып алып құдаймен(болсам...) таласуды……
Сенбеймін дейсіз бе? Қараңызшы жан жағыңызға — тып тыныш нәпақаны бөліп жеп, жаратушыға құрмет қылуға не кедергі?(Діндарлар дараланбаңдаршы)

… Сонымен…
Барлығыңыз .pdf немесе .djvu секілді электронды құжат форматтарын білесіздер. Осы күні .mp3 дегенді жас та, кәрі де үйреніп алғандай, жаңағы айтқан .pdf секілді .epub деп аталатын электронды кітап форматтары күнделікті қолданысымызға еніп жатыр. Себеп, Apple шығаратын iPad бастаған планшеттер мен Amazon Kindle қостаған сан алуан электронды кітап оқу құралдарының пайда болуы. Бұл форматтың артықшылығы сол .pdf секілді салмағы ауыр емес және электронды құрылғыға салып оқығанда кітап өлшеміне байланысты қиындықтар туындамайды. Өйткені, оның белгілі бір өлшемі жоқ. Мұндай e-кітап құрылғыңыздың экран өлшеміне сай өзі мөлшерін келтіріп алады. Сондай-ақ, кітап оқу барысында сіз оны көлденең де, тікесінен де оқи аласыз. Әріптерді үлкейту, кішірейту немесе оқып жатқан бетіңізге қыстырма салу, мазмұны арқылы беттер немесе бөлімдер арасында жылдам ауысу жағы өте жақсы қарастырылған.
Әдетте, iPad немесе соның тумаластары, сондай-ақ Андройд операциялық жүйесімен жұмыс істейтін қалтафоны немесе басқа да қазіргі заманғы гаджеттермен қаруланғандар үшін осы форматтағы қазақша кітаптар жоқтың қасы. Өзім жаңа ғана айтып өткен құрылғылардың барлығын пайдаланып жүргендіктен, әрине, менде де осы форматтағы кітап оқу қажеттілігі туындады. Бірақ, жоқ нәрсені қалай болдырамыз?.. Айналып келгенде, осы сұраққа жауапты өзіме-өзім бергім келді де Google-шейхқа қайта жүгіндім. Бетімді қайтармады. Еш қиналмастан білгенімен бөлісті. Сөйтіп, дәл қазір мен сіздерге ұсынғалы отырған Абайдың қара сөздері epub форматында өмірге келді. Оны мына жерден жүктеп ала аласыздар: Абайдың қара сөздері (EPUB)
Кейбір қызығушылық білдіретін адамдар үшін бұл форматтағы кітап қандай болатынын, қалай пайдаланатынын iPad планшетімде және Android қалтафонымда іс жүзінде түсіріп, осында салып отырмын. Әлі бейнекамераға қолым жетпей жүр, сондықтан уебкаммен түсірген видеомның сапасы үшін сөге көрмеңіздер.
Кітаптағы қара сөздер түгелімен adebiet.kz сайтынан алынды. Сұрап жатпадым ал, ренжімесін… Кері байланыс арқылы хат жазып едім, он шақты рет каптчаны дұрыс жазбадың деп лақтырып тастады. Егер осы сайттың иелерінен біреу-міреу менің бұл әрекетімді құп көрмей, “Материалдарды кері қайтар. Керек болса, өзің теріп, өзің сканерлеп ал!” десе, онда әрине, айтқанды тыңдауға тура келеді. Дейтұрғанмен, қабыл алыңыздар!
“Абайдың қара сөздері” iPad-та:


“Абайдың қара сөздері” Android-та:


timurdan.info/?p=813

«Чехия мен Словакия таланттары» атты байқауда финалға жеткен ондықтың арасында қырғызстандық жас биші Атай Өмірзақов үздік шықты. Еуропалық екі ел тұрғындары шетелдік өнерпазды жергілікті таланттардан да биік бағалап, басым дауыс берген.

Кеше жазам деп едім, бүгін қайталауын көріп, ойларымды бекітіп алып жазуды жөн көрдім.

Ерте бір заманда ата мен апа өмір сүріпті. Ата күнде тауға ағаш бұтақтарын жинау үшін кетеді екен… Ал әже өзенге кір жууға барады. Бір күні әже кір жуып жатқанда өзен бойымен өте үлкен шабдалы ағып келеді. Әже қатты таңғалып, «мынау өте үлкен шабдалы ғой! Мұны үйге апарып атамен бірге жейік»,-деп шабдалыны алып қайтады. Кеш болғанда ата таудан оралады. «Атасы, мынаны қарашы. Үлкен шабдалы»,-дейді әже. «Иә, шынында үлкен екен»,-деді ата. Ол қатты қуанып кетеді. «Атасы, мынаны бірге жейік»,-деп әже шабдалыны кеседі. Шабдалының ішінен сүйкімді бала шығады. Ата мен әже таңғалып қалады. «Ой, бала шықты ғой! Денелі, сау бала екен!» Екеуінде бала болмағандықтан, қатты қуанып кетеді. «Мына бала шабдалының ішінен шыққандықтан ата Момо Таро болсын»,-дейді ата. Сөйтіп, Момо Таро әже мен атаның баласы болады. Ол тамақты көп жеп, үлкен, күшті болып өседі.
Сол кезде Момо Тароның ауылына жаман мыстандар келіп, адамдардың бүкіл ақшасы мен бағалы заттарын алып кетеді. Ауыл адамдары өте ыңғайсыз жағдайда қалып қалады. Сол мыстандар Онигашима аралында өмір сүреді екен. Бір күні Таро атасы мен әжесіне «Мен әлдеқашан кішкентай бала емеспін. Мен Онигашимаға барып мыстандармен күресіп, ұрланған заттарды қайтарып келемін»,-дейді. «Бұл өте қауіпті ғой, қой»,- дейді атасы мен әжесі. «Бәрі де жақсы болады»,-деп Таро өз айтқанынан қайтпады. Сөйтіп атасы мен әжесі оны жібереді. Әжесі шелпек пісірді, ал атасы «Ниппоничи» деген жазуы бар жалау жасап берді. Таро оларға рахметін айтып, жолға шықты.
Кішкене жаяу жүргеннен кейін алдынан үріп ит жүгіріп шықты. «Момо Таро-сан, мынау не нәрсе?»- деп, ол шелпекке көрсетті. «Бұл – өте тәтті шелпек»,-деді Таро. «Онда мағанда біреуін бересіз бе?», «Иә, әрине»,-деп Таро итке шелпегін береді. «Мен қазір Онигашимаға бара жатырмын. Мыстандармен шайқасамын»,-деді Таро. «Онда мен де сенімен бірге барамын»,-деп ит, Момо Тароға қосылды. Жолда Таро ит сияқты маймыл мен қырғауылды кездестіріп, олармен бірге сапарын жалғастырады. Сөйтіп олар теңізге келеді. Онигашимаға жету үшін қайыққа мініп, теңізді өту керек. Қайықта отырғанда қырғауыл аралды көріп қояды.
Таро мен достары аралға жеткенде мыстандар саке (жапон арағы) ішіп, өлең айтып, кейбіреулері ұйықтап жатыр екен. Таро мыстандарды көре салып «Мен Момо Таромын. Жапониядағы ең мықты баламын!»,-деп, катанасын шығарып, мыстандармен шайқасты бастады. Ит те мыстандарды тістелеп, маймыл тырнап, қырғауыл шұқып, бәрі бірге күресті. «Ауырып тұр, ауырып тұр»,-деп мыстандар жылады. Олардың күресетін әлдері қалмады. Мыстандар «Біз енді жаман болмаймыз! Ауыл адамдарының заттарының бәрін қайтарып береміз»,-деді. Таро, ит, маймыл мен қырғауыл барлық заттарды алып ауылдарына қайтып келеді.Ауыл тұрғындары, атасы мен әжесі барлығы қатты қуанады. Олар осыдан бері Момо Таромен қуанышты да ұзақ өмір сүріпті.
Аударған: Іңкәр

V сөз
Көкірек толған қайғы кісінің өзіне де билетпейді, бойды шымырлатып, буынды құртып, я көзден жас болып ағады, я тілден сөз болып ағады. Қазақтар: «Ә, құдай, жас баладай қайғысыз қыла гөр!» деп тілек тілегенін өзім көрдім. Онысы — жас баладан гөрі өзі есті кісі болып, ескермес нәрсесі жоқсып, қайғылы кісі болғансығаны. Қайғысы не десең, мақалдарынан танырсың: әуелі — «Түстік өмірің болса, күндік мал жи», «Өзіңде жоқ болса, әкең де жат», «Мал — адамның бауыр еті», «Малдының беті — жарық, малсыздың беті — шарық», «Ер азығы мен бөрі азығы жолда», «Ердің малы елде, еріккенде қолда», «Берген перде бұзар», «Алаған қолым — береген», «Мал тапқан ердің жазығы жоқ», «Байдан үмітсіз — құдайдан үмітсіз», «Қарның ашса, қаралы үйге шап», «Қайраны жоқ көлден без, қайыры жоқ елден без» деген осындай сөздері көп, есепсіз толып жатыр.
Бұл мақалдардан не шықты? Мағлұм болды: қазақ тыныштық үшін, ғылым үшін, білім үшін, әділет үшін қам жемейді екен, мал үшін қам жейді екен, бірақ ол малды қалайша табуды білмейді екен, бар білгені малдыларды алдап алмақ яки мақтап алмақ екен, бермесе оныменен жауласпақ екен. Малды болса, әкесін жаулауды да ұят көрмейді екен. Әйтеуір ұрлық, қулық-сұмдық, тіленшілік, соған ұқсаған қылықтың қайсысын болса да қылып жүріп, мал тапса, жазалы демесек керек екен.
Бұлардың жас баланың ақылынан несі артық? Бірақ, жас бала қызыл ошақтан қорқушы еді, бұлар тозақтан да қорықпайды екен. Жас бала ұялса, жерге ене жаздаушы еді, бұлар неден болса да ұялмайды екен. Сол ма артылғаны? Қолымыздағыны үлестіріп талатпасақ, біз де өзіндей болмасақ, безеді екен. Іздеген еліміз сол ма?

Өтірікті шындай, шынды судай қылып сапырып өтірік ақпаратты жазатын бульварлық басылымдардың журналистерінің қалпағын қайырса ғой шіркін!

Ақпараттың анық-қанығын екі шұқып, бір қарап, тексеріп алмай, ұзынқұлаққа сеніп, сұйық ақпар тарататын журналистерге журналистік жауапкершілік, журналистік этика, объективтілік, жеке пікірді көпшілікке танбау дегенді үйрететін, үйренбегендердің рүшкесі мен тетрадын тартып алып, тілін тілім-тілім етіп, пирсинг тағып жіберетін кім бар өзі?!?

Әрбір байқаған адам білсе керек: күлкі өзі бір мастық екенін, әрбір мас кісіден ғафил көп өтетұғынын да, әрбір мастың сөйлеген кезінде бас ауыртатұғынын. Бұлай болғанда, күлкіге салынған кісі не шаруадан, не ақылдан, не бір ұят келерлік істен құр, ғафил көп өткізіп отырса керек. Осындай ғафилдік көп өткізіп, өлмеген кісінің не дүниеде, не ахиретте басы бір ауырмай қалмаса керек.
Әрбір уайым-қайғы ойлағыш кісі не дүние шаруасына, не ахирет шаруасына өзгеден жинақырақ болса керек. Әрбір жинақылықтың түбі кәніш болса керек. Енді олай болғанда, үнемі уайым-қайғыменен жүре аламыз ба? Үнемі күлмей жүруге жан шыдай ма екен? Жоқ, мен үнемі уайым-қайғыменен бол демеймін. Уайым-қайғысыздығыңа уайым-қайғы қыл дағы, сол уайым-қайғысыздықтан құтыларлық орынды харекет табу керек һәм қылу керек. Әрбір орынды харекет өзі де уайым-қайғыны азайтады, орынсыз күлкіменен азайтпа, орынды харекетпен азайт!
Шығар есігін таба алмай, уайым-қайғының ішіне кіріп алып, қамалып қалмақ, ол өзі де — бір антұрғандық. Және әрбір жаман кісінің қылығына күлсең, оған рахаттанып күлме, ыза болғаныңнан күл, ызалы күлкі — өзі де қайғы. Ондай күлкіге үнемі өзің де салынбассың, әрбір жақсы адамның жақсылық тапқанына рахаттанып күлсең, оның жақсылықты жақсылығынан тапқандығын ғибрат көріп күл. Әрбір ғибрат алмақтың өзі де мастыққа жібермей, уақытымен тоқтатады. Көп күлкінің бәрін де мақтағаным жоқ, оның ішінде бір күлкі бар-ау, құдай жаратқан орныменен іштен, көкіректен, жүректен келмейді, қолдан жасап, сыртыменен бет-аузын түзеп, бай-бай күлкінің әнін сәндеп, әдемішілік үшін күлетін бояма күлкі.
Адам баласы жылап туады, кейіп өледі. Екі ортада, бұ дүниенің рахатының кайда екенін білмей, бірін-бірі аңдып, біріне-бірі мақтанып, есіл өмірді ескерусіз, босқа, жарамсыз қылықпен, қор етіп өткізеді де, таусылған күнде бір күндік өмірді бар малына сатып алуға таба алмайды.
Қулық саумақ, көз сүзіп, тіленіп, адам саумақ — өнерсіз иттің ісі. Әуелі құдайға сыйынып, екінші өз қайратыңа сүйеніп, еңбегіңді сау, еңбек қылсаң, қара жер де береді, құр тастамайды.

сурет Сыйымдылық — конденсатор…
Бұл жерде көңілің сиса да басқасы сиамайтынына көзіммен қоса басқа жерлерімде жетті.
Әрине — эелектро… тұрғысынан.
Небір электро(…… ...)айымдар — сіздердің токтырыңыз бөлек табиғат — ренжімеңіздер.
Еркектің тірлігіне араласпаңыздар, дейін десем — Кюри ханымға тарих арнаған Бек пен Рыстарды қайда жіберем?
Олай болса ойларыңызды қосыңыздар ;-)
… Түйіні: Керекшілер — белесебепеттен шаршадым: Қазақша қарапайым арбама қолдану жолында мені сол пәле(конденсатор) жалпамнан түсірмейтіндей амалын айтыңдаршы :-(