Бұл постты жазуға «Хабар» арнасының журналисті Мақпал Мадиярованың «Орталық хабар» бағдарламасына арнап түсірген мына сюжеті себеп болды.

1937 жылдан бері бұл темір ат Алматы қаласының көшелерімен тынымсыз шапқылап жүр. Солардың бірін тым-тырыс жатқан түнгі көшеден таба аламыз ба?

.
Байқаудың шарты бойынша түнгі уақытта орындалатын бұл тапсырма бізді аса ойландыра қоймады. Өйткені бұл тапсырмадағы жыл Алматыны тек трамваймен ғана байланыстыратындығын білгенбіз. Оның үстіне Алматы көшелерімен тынымсыз шапқылап жүрген, түнде өзі тып-тыныш көшеде тұратын бұл темір «АТ» тек трамвай болуы мүмкін еді. Бірақ ойымыздың дұрыстығын нақтылау үшін біраз ғаламтор бетін ақтарып, 1937 жылы Алматы қаласында алғашқы таксидің пайда болғанын да білдік.

Білетін нәрсемізді біліп алғаннан кейін, өзіміздің «интуициямызға» сеніп, "Қой, онда тамақтанып алайық" деп өйткенде 4,30 сағат Angry bırds ойнаған Globus-қа жол тарттық

Сәлем саған, қарт Каспий!

Сән беріп кең далама, қазағыма
Айналдың сен Маңғыстау ғажабына.
Сәлем саған, қарт Каспий толқындаған
Қараймын да тоймаймын ажарыңа.

Киелі Маңғыстаудан орын тепкен,
Көк теңіз, саған сонша құштар екем.
Бұлқынған толқыныңды терең құшып,
Құмарымнан шығам ба қанша жүзсем!

Бір ғажайып сиқыр бар сенде бәлкім,
Келуге жаны құштар саған әркім.
Толқыныңмен достасып жел мен тас та
Алтын күн де төгер саған таң шапағын.

Жағаңда батамын мен ойға терең
Ғажапсың-ау, Каспийім, шыныменен
Қыстыгүнгі ажарың болған аққу
Үн қосып сырласқандай меніменен.

Жырымды жазылған пәк көңілімнен
Арнаймын ақ жүректен өзіңе мен.
Маңғаз дала төрінен орын тепкен
Каспийімді шынымен де сүйемін мен.

Сан ғажапты сыйғызып алабыңа
Көрген адам таңдай қақты саған мына.
Көркінен көз тұнатын әсем теңіз
Жайнай берші сән қосып ажарыңа!

Камшат ЖҰБАТХАНОВА
Маңғыстау облысы, Мұнайлы ауданы

Суреттердің барлығы бірдей жүктелмегендіктен, назарларыңызға осылар ғана…

Пысы: Суреттер Samsung Galaxy SII түсіріліп, Snapseed қосымшасымен өңделген.

Мектепте оқып жүргенде «Онг Бактың» ішіндегі төбелес сәттерін қайталап көруден жалықпайтынмын. Қазірде сағындыртып барып, қарап тұрамын. Джеки Чан мен Джет Лидің фильмдерін содан бастап көрмей кеттім, себебі оларды еріксіз Тони Джаамен салыстырып қарағасын, көңілім түсіп, арзан зат қарап отырғандай күй кешетін болдым. Джекидікі қарғып-секіру, соққысы аз, тез-тез қимылдар жиыны, Джет Лидікі балет сияқты болып қалды.

Тони Джаа көптеген адамдар үшін әдемі, ерекше бастысы табиғи құбылыс болды. Ол несімен ерекшеленді:
Біріншіден, оның соққыларының күші экранның мына бетінен де сезілетін. Яғни қажетсіз шыр көбелек айналусыз тізе мен шынтақтан көзделіп, бар күшімен ұрылғандықтан ғо.
Екіншіден, ол экранға тай боксын әкелді. Оған дейін тек азғантай адамдар арасына таныс спорт түрін әлем кинотеатрларына әкелгені болды. Муай-тайдың өзіндік ұлттық спецификасы, арнайы баулары, техникасы шынымен де жаңа леп болып келді бізге.
Үшіншіден, ғаламторда Тони Джааның картинаны әртүрлі елдерге таныстырудағы көрсеткен өнерлері болды. Яғни Тони өзінің командасымен фильмде жасаған біршама қиын да қызық трюктары мен соққыларын фильмнен тыс шараларда, көшеде көрсетті. Осылайша кете беруге болады.
Тони Джааның әзірше тек 4 фильмі ғана бар. Атышулы «Онг Бактың» 3 бөлімі және «Честь дракона» немесе«Том Юм Гун» деп те аталады. «Онг бактың» 2-ші және 3-ші бөлімдерін әлем салқын қарсы алды деп жатады, алайда менің ойымша олар картинаның бірінші бөлімінен төбелес техникасы мен жаңалықтары жөнінен оқ бойы озды. Көрерменге ұнамағаны оның тек тайлықтардың өздеріне ғана таныс тарихи сипатта түсірілуі болған сияқты.
Тони Джаа үйленді жақында. Кішкентайлы болды.
Уайымдайтынымыз соңғы 2010 жылғы соңғы «Онг Бак 3» фильмінен кейін жаңа туынды ұсынбады. 2013 жылдың қысында көруіміз тиіс «Честь дракона 2» фильмі туралы ештеңе айтылмай қалды.
Одан кейін, Тони Джааға еліктеп туған басқа дүниелер туралы керекинфода жазылған екен. «Рейд» туралы. Сөз жоқ, әдемі идея, түрлі қарулы төбелестер легі, алайда онда стиль жоқ, ерекшелік жоқ, көп төбелес әдемі емес, мәнсіз төбелес болып, кайф сыйламайды.
Посттың соңында өзімнің үш сүйікті төбелестерімнің тізімін бере кетейін:
1. Тони Джаа «Онг Бак 1,2,3» және «Честь Дракона»
2. Брэд Питт пен Эрик Бана «Троя»
3. «Пипец» фильміндегі Аарон Джонсонның бір бейшараны құтқаратын сәті

Мамандық таңдау мәселесі адамның өміріндегі ең маңызды нәрселердің бірі. Кейінгі өмірің тікелей соған байланысты болмаса да, өміріңе әсері өте көп. Сондықтан да о бастан осыған көңіл бөлген жөн. Ал қазіргі мамандықтық таңдауда ең бастысы ГРАНТ алу мүмкіндігі болып тұр. Яғни, адамдар балалық шақтағынемесе есейіп, таңдау жасай алатын кезде қалаған мамандығына емес, қай мамандық бойынша грант алу мүмкіндігі жоғары, қай жақта конкурс аз дегенге көбірек көңіл бөледі. Бұл енді тікелей материалдық жағдайдан шығып отырған проблема ғой. Ол жағына тереңірек кірудің қажеті шамалы. Басқа жақты қайдам, мына біздің алғыр Шымкентте құжат тапсырудың соңғы күніне дейін конкурстың статистикасын аңдитындар өте көп. Тіпті кейбір конкурстың статистикасына қолы жетімді іскер жігіттер талапкерлерден ақша алып алады да, соңғы сәтке дейін конкурсты қадағалайды. Осы кездегі адамдардың әрекеттері қор биржасындағыға өте қатты ұқсап кетеді. Абыр-сабыр, статистиканы жіті бақылап, жүгіріп жүрген біреулер. Ең соңында ең бәсекелестігі аз мамандыққа құжаттарын өткізеді де жібереді. Ақрында талапкер байғұс өмірі естімеген сиырдың сүтінен қымыз алу технологиясы деген мамандық бойынша грант иегері атанады. Ал, жу! Балаң грантқа түсті. Енді біреулері иттің басына тышып жатқан мамандықтарды таңдай береді, таңдай береді. Оған дейін сол мамандық бойынша диплом алып, жұмыс күтіп жүргендердің кезегі КСРО кезіндегі Кремльдің алдында Ленинді көруге кезекке тұрғандардан да ұзақ екенімен жұмысы жоқ. Қазір бітіріп алып, басқа салада істеп жүргендер өз мамандығы бойынша істеп жүргендерден көп болмаса, аз емес. Сөйтіп, қазіргі жұмысы бойынша екінші оқуды оқып алады. Толып жүрген екі дүркін бакалавриаттар. Одан да басында мамандықты дұрыс таңдаса екі шығын болып, екі рет оқып бас қатырмай, қажетті мамандығыналар еді.
П.С. Бұл жердегі қолданушылар оқуын бітіріп, мамандығын алып қойған қыз-жігіттер ғой. Өздерінің іні-қарындас, сіңлілеріңе кеңес беруде ескерерсіңдер

Әркезде пойызға отырған сәттен жол бойы терезеден қарағанды ұнатам. Жолдар маған, әр үмітпен келе жатқан сапарымды сезгендей, бойыма бір ерекше қуат береді. Сосын осы жолдарға қарап:

Ей, жолдар! Сапарымды сәтті ете гөрші. Мені қолдашы. Үмітімнің үзілмей осы жолдардай жалғануын тілейтінмін. Бүгін міне, тағыда жолға шықтым. Барар жолым – Алматы.

Иәә, иәә, ел мақтайтын да, даттайтын да қалаға, араға 10жыл салып, тағы бір жолым түскелі отыр. Алматы-ару қала. Арман қала. Жастар қаласы. Мақтауға тұрарлығы сонда деп есептеймін. Ал, даттайтыны, қаланы әлдекімдер тас қала деп жатады. Бауырыңа баспайтын суық қалаға үйренісе алмағандар қаншама?!..

Бір кездері менің де бал күлкімді ұрлаған қалаға енді қайтып келмеймін деп қайрылмастан кеткен болатынмын. Дегенмен, жаныма ғана емес тәніме түскен жараны да жазу сенің ғана қолыңда екен. Сол үшін қайтып келдім. Сенімсіз түрде келдім. Себебі, сені ұнатпайтынмын Алматы. Бірақ сен маған қайтадан сену керектігін, сабырлық танытуым керек екеніне сендірдін. Үзілгелі үмітімді жалғап бердің. Содан бері мен шын қуандым. Шын күлдім. Алматы тек мықтыларды ғана жақсы көред(і) екен ғой дедім,-іштей.

Ехх, Алматы… сен менің талай мұңды сәттеріме де… егіліп жылаған күндеріме де… жалғыздықта жабығып жүргеніме де талай рет куә болдың… тіпті қосылып жылаған сәтіңді де ұмытпадым. Ол енді бөлек әңгіменің еншісінде.

Он жыл бұрынғы кездер мен қазіргі кездің арасы біршама өзгерді. Мен үшін. Ол кезде менің денсаулығыма бей-жай қараған дәрігерлерге деген көзқарасым, барлық ақ халатты жандарды жек көруге итермеледі. Еріксіз түрде. Алайда мен бәрібір осы дертімді осы жерден, осы қаладан табатыныма сендім. Бұдан былай Алматыны көрмеймін дегеніммен, айналмалы дүние бәрібір өз дегенін жасады. Қайтып келуімнің себебі осы еді. Басқа да ақ халатты жандардың арқасында жоғалған сенімімді қайтардың. Батылсыз, әлжуас қызды қайтпас қайсар мінезбен өжет еткенін үшін саған ризамын!

Пойызымыз Алматыға жақындаған сайын жүрегім қатты соғып кететіні неліктен деймін-ау..) Жо-жоқ, мен қорықпаймын. Саған сенем ғой. Тек сен мені ұмытып кетпесе екен деймін. Әркез келгенімде, мені құшақ жайып қарсы алатыныңды білсем де, Алматы суық қала, жылы жүрші деп алаңдайтын анашыма: Алматы мені тоңдырмайды. Біз енді бауырмалдай достастық қой деймін. Пойыздан түскен бойда күннің көзіңе қараймын.Күн нұрын шашып, жаныма бір жылы лептің самалы есіп тұрғанын сезем. Ол сенің мені жылы қарсы алғаныңның белгісі.

Р.S:

Ойыңды еркін жеткізетін, бар сырыңды бүкпесіз айтатын адамың болады. Бірақ, сол жақындарымның барлығы жанымда емес. Алыста болғандығымызбен де құрметті шығармыз мүмкін. Жаныңдағының қадірін білмейтін қасиет бар ғой қанымызда. Десекте, жақындарым алыста екендіктерін білдірмейді маған. Жаныңа қажетте «онлайн» боп шыға келеді. Шет елде оқуда жүрген ағаммен /тумаса да туғанымдай/ әңгімелесіп отырып: "Өз биігіме шыға алар ма екем? Сол мазалайды мені" дедім.
-Шыққанда қандай!!! Биіктік көп қой, біреуге төбе де биік, енді біреуге шың ғана биік… Бірақ ең бастысы, «табалдырықтан асқан тау жоқ» дегенді ұмытпасаң болды- деді… Ойлантып тастады.

Бір аптадай уақыт бұрын kerekinfo.kz блогтұғырында «Жыртылған ту» деген тақырыппен пост жарияланды. Әдетте шулап кететін журналистер қауымы да, ұлтшыл патриоттар да үнсіз. Тек астына 5-6 пікір жазумен ғана шектелген. Айта-айта журналистер, жаза-жаза блогшылар шаршаған сияқты.

Жауапты орындардың да заң шығарумен ғана шектеліп, заңның орындалуына аса бастары ауырмайтынын осы жолы тағы байқадық. Ең өкініштісі, билік қазақ тіліндегі блогтұғырнамаларда жазылып жатқандарға назар аудармайтынын көрсетті. Әйтпесе, ту баяғыда-ақ ауыстырылар еді. Тағы бір "әттеген-ай!" дегізер жайт КеренИнфодағы материалды әдетте қырағы келетін журналистер іліп әкете алмады. Ал, біз күттік. Бақандай бір апта күттік. Өзгеріс болмады. Бәлкім, енді қателік түзетілер…
«Бұл сурет қайдапн шықты?» демес үшін мәселенің мән-жайына да тоқталып өтелік. Бұл фото ОҚО Түркістан қаласында түсірілген. Онда жаңадан мешіт салынып жатыр. Түсірілген суретке сенсек, бас-көз болып отырған Астана қаласындағы Түркия елшілігінің дін қызметтері кеңесі екен. Салсын. Құптарлық-ақ іс. Алайда, бір емес екі мемлекеттің туының жыртылып тұрғаны қынжылтатын-ақ іс. Құр жыртылып қана қоймаған, суретте жұлым-жұлым болып тек жартысы ғана қалғаны анық көрініп тұр. Бұлай жыртылу 1-2 аптаның емес, 3-4 айдың «тірлігі». Яғни сонша уақыт бойы салынып жатқан мешіттің үстінде жұлым-жұлымы шыққан қос ту «желбіреп» тұрды деген сөз.
«Бөрілі менің байрағым»,-деп жырлаған ата-бабаларымыздың ұсақталған ұрпағы бөрімен бірге намысын да жоғалтқан секілді…
Ілмектер: ту

Rafaello -ны танымайтын адам жоқ шығар. Тіпті алаштатып ұрандатып жүретін газеттерімізге дейін  Біраз сауатсыз журьелардың кесірінен танымал газеттердің бетіне Рафаның жазбалары шығып кетіп, тіпті Астанада өткен «Сайт редакторлары конференциясы», «Блогқұрылтай» секілді үлкен жиындарда оның «шығармашылығы» талқыланған-тын.