Желідегі туысқан
Бәрі де сонау 2004 жылдың күзінде басталды. Ол уақытта қазіргідей агент емес, мсн мен аськаның шарықтап тұрған «алтын ғасыры» болатын. Мен ол кезде екінші курс студентімін, сол жылы әкем шешем екеумізді жастау келіншекке айырбастап, кетіп қалды. Танымал адамның отбасы болған соң, біздің есікті қақпай кіретіндер көп болатын. Әкем кетісімен көп адам біз туралы ұмытқан сияқты боп көрінді. Алайда, аяныш сезімдерін білдіріп, «айналайын» деп басымнан сипайтын әкемнің ескі достары әлі де жүрген жерімде демеп, қолдарынан келер көмегін аяған жоқ. Шындығым сол, жұбанышты көшеден де, темекіден де, тіпті ішімдік пен жеңіл нашадан да іздедім, таппадым. Оқуым жайымен қалды, шешем әкемді ойлап, мені ойлап мүлдем шашы ағарды. Ол уақыт мен мұны байқамаған едім. Бәрінен ішім пысқанда интернетте уақытымды өлтіруге кірісетін болдым.
Әрі қарай




