Балалық шағымның 5 фильмі

---

Әлі де қартайып бара жатқанымыз шамалы… Естеріңізге алыңыздаршы… Біз де бала болдық… Біздің «балалық шақ» қалай өтті? Біз қандай фильмдер көріп өстік?

Құрметті сайтымыздың қолданушылары! Сіздерге берген уәдеміз орындалды! Сіздерге кейіпкердің демалысы мен оның сол демалысқа деген көзқарасы туралы кеңінен әңгіме өрбитін «Джинсты жұма» жобасының алғашқы видеосын ұсынып отырмыз.


Әдетте, демалысты сенбі мен жексенбі деп есептейміз де, нағыз демалыс жұманың кеші екеніне мән бермейміз. Жұманың кеші – достарыңның арасында керемет уақыт өткізуге не сүйікті ісіңмен айналысуға өте тиімді уақыт.

Сүйікті істі әркім әрқалай түсінеді. Жұманың кешінде армандар орындалуы мүмкін, жаңа идеялар туындап, бастамалар іске асуы мүмкін. Сондықтан жұмыс аптасынан кейінгі уақытты қалай тиімді өткізу туралы әңгіме өрбітетін боламыз. «Джинсты жұманың» лайт-форматы дәл осындай! «Джинсты жұманың» кейіпкері демалысты қалай өткізетінін, армандарын қалай жүзеге асыратынын Kaztube.kz портаымен бірге тамашалаңыз!

Ал, енді жобаның кейіпкеріне келсек: ол — Prince Charming емес, SC Stroy Contract құрылыс компаниясының СЕО-сы, табысты кәсіпкер, қоғам қайраткері, қазақстандықтардың жаңа буынына үлгі бола білетін азамат. Бір сөзбен, сегіз қырлы, бір сырлы жігіт. Бұл жігіт жетекшілікк ету саласында да, шетелде білім алуда да, мемлекеттік қызметте де молынан тәжірбие жинаған. Бар-жоғы 30 жаста ғана. Бірақ, «заманымыздың батыры» деген атаққа лайық жан. Бүгін Қайрат Құдайберген өзінің менеджмент саласындағы жеңістері мен «жасыл технологияны» жетілдіру туралы ойларымен ғана бөлісіп қоймай, патриот болу қандай екенімен де бөліседі. Бүгін «джинсты жұмада» ол жәй ғана Қайрат ретінде демалып, өз армандарын әңгімелейді. Бұл армандары біреуге дем беруі мүмкін! «Джинсты жұмада» бәрі мүмкін!

P.S. Жобамызға қатысқан Қайрат Құдайбергенге алғысымызды білдіреміз. Біз тың ақпараттар алып қана қоймай, сіздің тәжірбиеңізден үлгі алдық. Рахмет!

Еуразиялық Экономикалық Одақ құрылды. Шартқа қол қойылды. Енді «ары қарай қалай болады екен» деген сауал көптің көкейінде жүр. Бқл Одақ туралы блогерлер не ойлайды? Өздеріңізге белгілі блогерлер, Қазнетке танымал тұлғалар Эльвира Ерғалинаға Еуразиялық Экономикалық Одақ туралы ойын айтады.

Әкемнің қызы болдым. Әкемнің қасына жататынмын, қарнына шығып алып, түспей қоятынмын  Тіпті, 4-5 сынып оқушысы болғанымда да арқалатып қоятынмын өзімді. «Аһ» дегенде аузымнан түсіп қалдың," дегеніне Құдайдай сенетінмін  Нағыз шындықты қашан білгенім есімде жоқ,өзімнен үлкен көрші қыздардан есіткен сияқтымын.

"Қазіргі балаларды ата-анасы қалай туады екен?" Жүргізген видеосауалнамам бойынша олар іштен шығатынын біледі. Өзіңіз көріңіз

Кеңес заманының шет жағасын көріп үлгерген біз сияқты ұрпақтың ойыншықтары көп жағдайда стандарт болып келетін. Әдетте аулада — түсі мен формаларында ғана аздап ерекшеліктері бар, темірдан құралған жүк тасығыш машина пен пластмасса трактор ұстаған балалар ойнап жүреді. Қыздардан сары шашты, көк көзді толық қуыршық пен ылғал топырақтан «торт» жасайтын қалыптар көретінбіз. Жақыны ГДР-ға немесе Прибалтикаға барып келген таңдаулыларда ғана ерекше спорткар немесе батареямен қозғалатын танк болады. Ондай қымбат қазынаны далаға шығармайсың, қол жетпейтін жерде тұрады.

Қазір баға мен сапа, талғам мен түр жағынан шектеу жоқ. Бүгінгінің балалары қандай ойыншықтарға әуес екенін білмек болып, елімізде жаңадан танылып келе жатқан Marwin балалар дүкеніне хабарласқан едім. Әкімшілік блогер екенімді білгеннен кейін дүкенін аралатып, қажетті ақпарат алуыма барынша жағдай жасап берді.

Сонымен, Marwin нұсқасы бойынша сұранысқа ие ойыншықтардың үздік ондығын ұсынамын:

10. Gonher қарулары

Gonher компаниясы шығаратын ойыншықтар кәдімгі қаруларға өте ұқсас етіп жасалған. Сөрелерден ковбой револьверін, винтовка түрлерін, полицей пистолеттері мен әскери автоматтарды табуға болады. Тақырыптық сюжетті ойындар үшін де арнайы жинақтар бар. Шынайы түрі мен жақсы сапасы үшін Gonher қарулары балалар арасында да, ересектер арасында да жақсы танымалдылыққа ие екен.

Қыстың шымырлаған аяз күндерінің бірі. Жұмыстан қайтып келе жатып, жол шетіндегі дүңгіршектен журнал сатып алмақшы болдым. Сұраған журналымды алып берген сатушыға әмиянымнан мың теңгелік қағаз ақшаны суырып алып ұстата бергенімде аяқ астынан қатты жел тұрып, ақшамды ұшырып алып кетті. Алайда алысқа әкете қойған жоқ, бірнеше метр қашықтықта жерде қайыр сұрап отырған қарттың алдына барып түсті. «Қап!» — деді сатушы «Енді ол қайтармасы анық!». Мен енді не істеймін деп ойлап үлгергенше, әлгі қария қолына ақшаны қысқан күйде, жаймен орнынан тұрып бізге қарай аяңдап келе жатты. Жанымызға келген ол ештеңе деместен ақшаны маған ұсынды. Мен оның ақша ұстаған қолын қысып тұрып « Бұл сіздікі»,- дедім. Ол « Рахмет» деп ақшаны екі бүктеп ескі шапанының қалтасына салды да, бұрылып ақырын адымдап кете барды.
Сатушы маған таңырқаулы жүзбен қарап қалыпты. Мен әмиянымнан тағы бір мың теңгелікті алып беріп тұрып «Ол өте жақсы адам!» дедім. Ол маған қарап « Сен де өте жақсы адамсың» деді.
Мен күліп жібердім. Жел басылып, ауа райы да жылына бастады. Көк аспандағы жарқыраған күн, айналаға шуағын төгіп тұрды.

Тылсым күшке сенемін, дегенмен күнде кездесе бермеймін. Көптен бері бірнеше киелі жерлерге бару ойда жүргенмен, сәті осы демалыста түсті. Сонымен тау жолының нашарлығын алға тарта таңғы төртте Кентау қаласы жақтағы (Шымкент облысы) Укаша ата мазарына жолға шықтық.

-Қазақстанда жаңадан зауыт ашылады!, -десе қуанып қаламыз да, істің бір ұшын сезгенде қуаныш ғайып болады. Қандай да бір аспаптың тетігін бекітетін шрупты (schraube неміс тілінен) лицензсіз, яғни аспап жобалаушысының рұқсатысыз жасай алмайсың. Өйткені шығарылатын техникалық жабдық шетте жобаланған. Техника зат, зат емес компьютерлік программалық жабдықтардың бөліктерінде қолданатын алгоритмдердің де шетте иелері бар.
Соны түсінген соң«кері бағытта» жасап шығару әдісін қолға алдық. Кері бағытта жасау немесе жобалау әдісі дайын өнімнің нәтижесіне қарап сондай нәтижеге беретіндей өнімді жасап шығару жолы. Жеңіл автокөліктерді қарастырсақ, басқару тетіктері бірдей, бірақ та ішкі құрылғылары әр автокөлікке жасаушының техникалық шешіміне сай жасалынады. Өнімнің жасау жолы жаңадан қайта анықталады. Сонда нақты көшірмесін емес, мүлдем басқа өнім алынған болып есептелінеді. Ондай өнімге талас жоқ. Осындай жолмен шағын өнім алдық. Он жылдық еңбек нәтижесі. Ең бастасы бізді бағалады, бағалады өзіміздің ғалымдар, соған қуандық.
Қазақ тілінде айтып түсіндіргенге дайын болдық, бірақ та ағылшын тілінде түсіндірдік. Естірту үшін ағылшын тілі көмектескен болып шықты.
Осы жерге дейін оқып шықсаңыз:
-Не істеген бұлар?, -деп сұрақ қойған шығарсыз.
-Сондай ешнәрсе істеген емеспіз. Растрлық бейнелерді: қағаз бетіндегі әріптерді, фотосуреттегі автокөліктің мемлекеттік нөмірін т с.с. ақпаратты өңдеуді автоматтандыруға қол жеткіздік. Таңбалардың оптикалық тану мәселесін шешетін алгоритм алдық. Ең бастысы алгоритм өзіміздікі, ешқандай дайын программалық жабдықтың бөлігін қолданған жоқпыз. Нағыз дербес программа. Ендігі мақсат армандар санатынан -алгоритмді тетікте іске асыру микроаспапта. Мүмкін арманымызға жетеміз. Сонда қазіргі басты кемшілік «бейнені тану уақытын» көптігін азайтамыз да ең алғы қатардағы әлемдік көрсеткіштерге жетеміз (секундтың бөлігі). Кемшілігі бар дегенде ойлап қалмаңыз «мүлдем жарамсыз, баяу жұмыс істейді» дегендей қазірдің өзінде қолданысқа жарамды, тану сапасы сексен пайыздан төмен емес, яғни осындай тектес алгоритмдерді іске асыратын программалардан кем түспейді. Жалпы менің ұстанымым: кез-келген ғылымдағы білімге «мына жері немесе ана жері» деу үшін оған дейінгі білімді игеріп алған соң ой қорытып айту қажет.
Шетелде біздің студенттерге бар жаңалықты қолға ұстата бермейді. Шет елмен мүлдем араласпауға шақырып отырған жоқпын. «Тек өзгеге қарап жүріп түзелеміз» дегендерге қарсымын. Өзімізді сырттан бақылап үйренейік.
Студент кезінде орыс тілді ұстазым, орыстың кәрі әйелі:
-Сен жас елдің баласысың, қазақ тілінде де программалау тілін жасап шығарасыңдар, -дегені құлағымда қалыпты. Жиырма жыл бұрын естіген сөз еді. Студент едік. Бұл жеке әңгіме тақырыбы. Әзірше, біздің біліктілігімізбен білімізге сенген жастарға алғысымды білдіремін, оларсыз еңбегіміз жарыққа шықпасы анық еді. Оң істеріміз үзілмесін, жалғастырарымыз болсын!

-Жанайка, ұстама ағашты, таста қолың кір болады…
-Жанайка, шыныны ұстама қолыңды кесіп аласың…
-Жанайка, баспа ол жерді. Аяқ киіміңді былғайсың…
Қарап отырсам баламызды беталды тия береді екенбіз. Кезінде өзіміздің қалай өскенімізді ұмытып кететін секілдіміз. Біздер де жерде жатқан шыбықты ат қылып міндік. Күл-қоқыста жатқан сынған ыдыс-аяқтар қалдығымен апа-қарындастарымыз ойын ойнайтын. Ешкім содан өле қалған жоқтын. Баланың аты бала. Әр нәрсеге қызықпай тұрмайды. Қолына балмұздақтың таяқшасын алып, жерді сызып ойнағысы келеді. Оған ит сарып кетсе де балаға бәрібір. Кейде, өзімнің қызыма көп тиымдар жасайтынымды түсініп еркіне қоя беремін. Ондайда қызым емін-еркін асыр салады. Тиымның бір шеті қала баласының үйге киетін киім, далаға киетін киім деген ұғымнан алыстап кеткендігінде ме екен? Біздерде үйде киетін киім, ойнауға киетін және дәліздегі бір бұрышта жататын мал жайғауға арналған киім деген болушы еді…
***
Кейбірде балаға өзіңнің де жауапты екеніңді келіншегіңе көрсеткің келіп, балаңа су бергелі жатқан келіншегіңе компта отырған қалпыңда «Әй, жылытып бер, қайнаған су бер» деп қоясың. Құдай-ау, өзіміз шатырдан сорайып салбырап тұрған сүңгілерді сорып өстік. Қыстың көзі қырауда достарымызбен бәстесіп, мал суаратын суаттан су ішетінбіз. Оның бәрін ұмытып кетеміз. Өбектей берген баланың аурушаң болатынын кей кездері есімізден шығарып аламыз.
«Біздер баламызды қатарынан қалдырмаймыз деп кей кездері олардан балалығын ұрлап жатқан жоқпыз ба осы?» деген сұрақ кей сәтте мені қатты мазалайды. Замана ағымы, бала оның бәріне ілесе білуі керек. Бірақ, әрненің өз уақыты бар емес пе? Екі жастағы балаға планшет алып береміз. «Бұлар бәрін біліп туған. Қараш өзің» деп саусағын жып-жып еткізіп «Әңгіибердіс» ойнап отырған баламызға сүйсініп қоямыз. Ол балаға қаншалықты зиян немесе пайда әкеліп жатқанында шаруамыз жоқ. Қай заманда болмасын аға буын соңындағыларға көңілі көншімеген деседі. Баяғыда, бірдеңелерді есептеп отырған ағаларым менен «Мыншаға мыншаны қосқанда қанша болады?» деп сұрады. Мен тосылыңқырап қалдым. «Әй, калькулятормен туған қулар-ай» деп өздері сақ еткізді керекті цифрды. Ойлау қабілетіміз заман дамыған сайын төмендеп бара жатқандай…
Қазір көбіміздің үйіміздегі терезелеріміз пластик. «Пластик керемет. Оған қырау тұрмайды» деп мақтаймыз. Бала кезімізде аяз салған өрнекте жалықпай қарап отыра беретін кездерімізді ұмыттық. Мен тұра салып терезеге жүгіретінмін. Кешегіден басқаша өрнек салып кеткен аязға таң қалушы едім. Қазіргі балалар оны сезіне алмайды-ау…
***
Бала байқампаз келеді. Үй ішіндегі кикілжіңді жасырғың келсе де сезіп қоятын кездеі болады. Баланың көңіліне қаяу түспесін деп кей нәрселерге кешіріммен қарауды үйренесің. Бала отбасына тыныштық алып келеді екен.
Балалардың өз түсініктері бар. Менің қызым көк туымыз тек мектептің үстінде ғана тұрады деп ойлайды. Есік алдында мектеп бар. Үстінде туымыз желбіреп тұратын. «Әке ту жоқ» деді қызым бір күні. Мектептің үстіне қарасам, расымен ту жоқ. Қашан алып тастағанын, не үшін алғанын білмеймін. «Ееее» дедім де қоя салдым. Бірер күн өтті. «Әке, ту қайда кеткен» деп сұрады қым тағы да. Бұл жолы мектептің тәрбие жөніндегі орынбасарына кірдім. «Қызым туға қарап мәз болатын» Қолын шошайтып «Әке, туды қара » деп тұратын. Біраз болды туларыңыз жоқ. Қызым мазасызданып жүр» деп едім, ол кісі сумкасынан кәмпит алып, қызыма ұсынды. «Туымыз желмен жырымдала бастаған соң жаңасына тапсырыс бердік, жақында орнына ілеміз деді. Мектептегі рәміздер бұрышынан қызыма кө туымызды, елтаңбамызды және өзі шала-пұла білетін әнұранымызды көрсетіп қайттым.