Жақында Блогиададағы тапсырма бойынша блогер @zhazular (Жандос Құсайын) Шиеліге барып, Асқар Базарбай туралы репортаж жасап қайтқан еді. Автордың рұқсатымен осындағы сайттастармен де бөлісейін дедім.


zhazular.wordpress.com

Менің сіздерден сурагым келеті кандай уй жануарын баққаным дұрыс
Тауык
Каз
уйрек
коян
бодене

Менің сіздерден сурагым келеті кандай уй жануарын баққаным дұрыс
Тауык
Каз
уйрек
коян
бодене

Мен бугын қарапайым пенопласты кесіп алдым сосын оны тор тор темірге орналастардъм төрт бұрышты корапша қылып екі жағына тесік салдым сосын оған су құятын жалпақ ыдыс қойдым тауық жұмырткасын коятын сетка орналастырдым сосын ен бастысы жарық 9вттық төр лампа орналастырдым міне осылай қарапайым инкубатор жасауға да болады екен ғой суретін кейін саларым

Ең құрығанда, моральдік тұрғыдан абыройыңызды шұлықтан да төмен түсіріп, келесіде бәрі сізге қолын шошайтып көрсететіндей деңгейге дейін “танымал” етуге уәде берем.
— Ернар Бекеновтың контент ұрыларына соңғы ескертуі.

Ернарды 2011-ден бері жеке танитыныма қарамастан, ол туралы білмейтінім көп екен. Тіпті бар ғой, суреттерін қанша көрсем де, көзінің түсін де білмейді екенмін. Оның желідегі альтер-эгосы “Patick”-ті 2009-дан бері танысам да, лақап атының төркінін де сұрамаппын. Біз таныстарымыз, достарымыз, тіпті туыстарымыз жайлы көп дүниені ойлана бермейміз. Ол адам Ернар сияқты аз сөзді, ұяң жігіт болса, тіпті де қиын.
Дегенмен, тымық түннің ашық сырласуға болысатын әсерін пайдаланып, оның қайшылыққа толы тұлғасынан бір үйлесім табуға тырыстым.

---

БЛОГШЫЛЫҚ ЖӘНЕ ШЫҒАРМАШЫЛЫҚ

Түрлі тақырыптағы жазбаларын сарказммен жазады, жиі қаладағы қоғамдық мәдениетті сынайды, әділетсіздік туралы көбіне шарасыздық мәнерде баяндайды. Ернар мықты киносарапшы, Олег Борецкийдің қазақша нұсқасы деуге болады.

Сондай-ақ, “фанфик” (өнер туындыларының мотивтері мен сюжетіне еліктеу) және пародия жанрындағы әңгімелерін«хард-әдебиет» қауымдастығына жазып тұрады. «Жыным келеді», "үміт жоқ", "өмір көңілсіз" дейтін жазбалар интернетте өте көп. Тек, олардың көбі Ернардың жазбаларындай сәтті шықпайды. Блогиада сайысында Ернардың қазылар тарапынан ең жоғары ұпай алған жазбасы — “Мен жек көрем қазақтың эстрадасын” оның бұлай жазу мәнерін әбден меңгергенінің дәлелі болса керек.
Ернар "… ғаламтордан ештеңе жасырмаймын, барлығы жария" деген еді. Көрелік:

• Ең алғашқы жасаған сайты: patick.my1.ru
• Өзіндік жазу мақамы бүгінде бақилық Daruisholgen.com және Zhastar.biz танымдық, ойын-сауық порталындағы белсенділігі негізінде қалыптасты.
• Қазақтілді блог жүргізуге қызығушылығын “Сатыбалдының араққа арнаған блогы” оятты. Өз айтуынша, бастапқы жазулары да соған еліктеуден туған.
• Кейін Patick образы оның patickblog.wordpress.com жеке блогында жиі көрініс беріп отырды.
• «Туалет түйткілдерімен» бөлісіп, әжетханалардың моральдық-рухани бейнесіне алаңдаушылық танытады: №1 айғақ, №2 айғақ, №3 айғақ . Өмірде де “мәдениет — әжетханадан басталады” қағидасына берік.
• Грек мифологиясына арналған блогы бар.
• Алғашқы блог-құрылтайда тайм-киперлердің (уақыт сақшыларының) бастығы боп тағайындалды. Сол құрылтайдан соң Дінмұхаммед Зияддинмен сыйластығы артып, достығы бекиді. Нәтижесінде екеуінің Kinostan.kz деген жобасы дүниеге келеді.

• Kerekinfo.kz блог-тұғырнамасында рейтингісі бойынша 4-ші орында тұр. Қылмыс данышпандары туралы қызықты блог айдарын жүргізді.
• Бірде туған күніне орай Кинопати шарасын ұйымдастырып, оның жеңімпаздарына «Ағаш Асқар» үлестіріп, креативтың апогейін танытты.
• Тіпті ескі және жаңа көлігі туралы да жазылған.
• Ара тұра әңгіме жазу,үздік постер сайыстарына қатысты.
• Шарасыздық пен мезі болуға ода ретінде — Bliazaibal.wordpress.com блогын жүргізеді.
• «Бүгінде троллингты қойдым» дейді Ернар, алайда биыл ғана күлкі күніне орай“Мағауинның “Шақан Шері” атақты туындысының негізінде голливудта фильм түсіріледі” деп, тіпті жалған шетелдік сайт ашып, ресми БАҚ өкілдерін оңдырмай алдағанын қалай ұмытуға болады?!

---

АДАМДАРҒА АЛҒАШҚЫ ӘСЕРІ

«Патикті» көбі өмірде де сотқар деп ойлап, шын кездескенде оның ұстамдылығына таңырқап жатады. «Ернар қойдан жуас екен» дейтіндер де бар.

Шынымен де сондай ма? Егер солай болса, Патиктың тентектігі қайдан шығады? Осыны анықтау үшін біз Ернармен балалық шағы жайлы сырласып көрдік.

---

БАЛАЛЫҚ ШАҒЫ

— Егер сен туралы биографиялық фильм түсірсе, қандай кадрлар көрерменді селт еткізер еді?
— Екі рет өлімнен аман қалғаным шығар: 6 жасымда машина қағып, бірнеше апта төсек тартып жатқаным, 9 жасымда 200 вольттық токқа соғылып, әрең аман қалғаным. Тек бұл ситуациялардың барынша комедия етіп берілгенін қалар едім.

— 200 вольт тоқ соққаны жайлы толығырақ есіңде ме?
— Үйдің артында ойнап жүргенмін жалаңаяқ. Турник секілді темірді көрдім. Ол — үйге тоқ кіргізетін түтік екен. Ішіндегі сымы тұйықталып тұрса керек, «Уо, турник!» деп асылғаным сол — жабысқан күйі қатып қалдым. Қолымды тартсам алынбайды. Әкем көріп қалғаны жақсы болды, болмағанда шейіт болып кетеді екенмін. Дем жетпей, сөйлеуге әлім келмей сірескен күйі көзім жұмылды, ашсам әкем сызды жерге жатқызып жатыр — тоқ күші жерге тарап кетуі үшін.

— Ата-анаңның мамандығы қандай?
— «Пақанның» мамандығы мал тұқымдатқыш (осеминатор ма), бірақ мамандығы бойынша істеген емес, әр кәсіпті бір шалып жүреді, қазір бос. «Мақан» балық зауытында вахтер.

— Ерте балалық шақтан не есіңде қалды?
— Нағашы атамның өз аяғымен тұрып жүрген сәттері есімде, ол кісі мен беске келгенде төсек тартып жатқан болатын. Негізі мен оларды ұмытуым керек, өйткені есі кірмеген бала жасындамын ғой. Мысалы, кеңес дәуірінің шет жағасы — «газ вода», темір ойыншықтар, балабақшадағы кездерім есімде. Балабақшаға 2-3 жасымда бардым, Тілек деген досымның болғанын білемін. Аппақ мысығымыз болды үстінде бірде-бір дағы жоқ. Тілім ерте шыққан, бір жасымда түсіндіріп сөйлей алатын болыппын. Әтіка. Ағам кішкентай кезінде тілі келмегенде мені солай атаған, немере бауырлар ол сөзді “пәтіка”, “патика” деп өзгертті.

— “Патика” демекші, сені жеке танымайтындардың көбі желідегі “Патик” образың арқылы бұзақы деп ойлайды. Мектепте нешінші атаман болдың?

— Өзімді төбелескіштер, сотқарлар қатарына жатқыза алмаймын. Басында емес, бел ортасында жүрген шығармын, өйткені батылырақ, агрессиялы жігіттер аз болған жоқ арамызда. Төрт ағайындының ішінде ең жұмсағы мен сияқты. Ағам мектепті қарады, екі інім де осал емес, кенже бала тіпті мектепте “смотрящий” ме бірдеңе екен.

— Бала кезіңде қатты сөгіс естіген, таяқ жеген кезің болды ма?
— Он оқимыз, он бірінші кластың балалары жинап алды да, сырт жаққа апарып аңымызды шығарды, бір сағаттай қорлады. Одан да көп шығар.

— Қатты ұялып-қысылғаның ше?
— Төменгі сыныпта. Қайсысы екені есімде жоқ. Сабақтан шығып келе жатырмын, күн қатты суық… Кіш еткім келді, тіпті үйге дейін шыдамайтынымды білдім. Бір тасаға шаптырып тұрсам, көрші тұратын сыныптас екі қыз қарап тұр… Ертеңіне бәріне айтып жеткізді.

---

МЕКТЕПТЕН КЕЙІН

— Ернар, сен әскерде болдың ба?
— Жоқ, шақырту алған емеспін. Мектепте «полейвой сборда» болдым 3 күн.

— Әскерден өтуге көзқарасың қалай?
— Қазақстанда әскерде болсын, басқа салада болсын жүйе жоқ, басқару жүйесі, менеджмент жүйесі жоқ. Жүйе болса да құрып кеткен… Барынша «беспредел» орнаған жерлерден алыс болғым келеді. Сондықтан әскерде болуды соншалықты абырой санамаймын.

— Өмірлік мектеп ретінде де ме?
— Кезекті рет офицерлік немқұрайлық пен жүйесізді көру уақыт жоғалту деп есептеймін.

— Сен бала кезде көп ауырдың ба?
— Қатты ауырғаным есімде жоқ, егер қызу көтерілу секілді ұсақ түйектерді есептемесе.

— Ерекше жақсы көретін туысың кім?
— Ағам шығар, менен бір жас үлкен болса да, әкемнен де қатты құрметтеймін.

— Аты кім? Саған ара-тұра ақша салатын ағаң ба?
— Ерлан. Ол салады, мен саламын, ақша айналым арамызда жақсы. Мені оқытқан сол адам. Оқу ақымды төлеген Атырауда.

— Осы тұста өкініштерің де бар сияқты…
— Өкінішім бар, ол менің балалық шағыма байланысты. Көбіне, әкеме қатысты. Мен ойлаймын, көбісі балаларының аяғына тұрып кетуіне, аз да болса бір серпіліс береді. Ал менің әкем маған ешқандай демеу бола алмады. Қаржылық болсын, рухани болсын. Бала үшін өте маңызды нәрселер болады. Еш тәжірибесі жоқ, өмірге жаңа аяқ басқан шағында әсіресе күтеді оны. Менде ол болған жоқ. Ата-анамда жас кезінде көп мүмкіндіктер болды. Олар өздері жіберіп алды. Әсіресе, әкем. Сәйкесінше, өзі де қазір нашар жағдайда және менің де сәтті қадам жасауыма кедергі болуда.

— Сол балалық реніштер мен комплекстер сені есейген шағыңда да бұрыс шешім қабылдауға итеретін кездері бола ма?
— Ондай кездер болады. Мысалы, менің қазір жалақыма көңілім толмайды. Өзім ойлаймын, егер ата-анам маған кішкене болса да, бір себін тигізіп, «толчок» берсе, басқаша болар еді. Сосын әкем мені кекшіл болуға үйретті. "Өшіңді қайтсең де ал" деген сияқты. Нағашыларыма қарсы қойды. Бала кезде әкемнің айтқанына иманымдай сенгендіктен, сол қасиеттер кейде жолымды бөгеп, адамдармен тіл табысуыма әсер ететін сияқты.

— Яғни, сені агрессия атмосферасында есейді деуге бола ма?
— Иә.

— Ернар, білуімше сені, ортақ таныстан Нұрберген бұрыннан таниды, басқа нағыз достарым деп кімді айта аласың?
— Иә, онымен бір группада оқыдым, бірінші курста Атырауда. Басқа достарым сол Жалғас Ертай, Дінмұхаммед Зияддин.

— «Оффлайнда», яғни желіден тыс танитын достарың бар ма?
— «Оффлайнда» да, «онлайнда» да достарым — осылар.

---

ЕРНАРДЫҢ ДОСТАРЫ

Нұрберген Мақым, журналист, блогер:


Үлкен аудитория. Шығармашылық конкурс. Ернарды бірден байқадым. Бірден көзге түсіп, назар аудартатындай сұмдық ерекшелігі болғандықтан емес, жай, сол жылы журналистика мамандығы бойынша оқуға ниет білдірген екі еркек кіндіктінің бірі сол еді. Оқуға түсіп кетіп жатса, төрт жыл бойына осы бұйрабаспен «дос» бола тұруға тура келетініне іштей дайындала бастадым… Бірақ, күдігім бекер боп шықты: Ернар екінші курстан соң оқуды тастап, Алматыға кетті, арақты «водка» дейтіні және оны іше алмайтынын есептемегенде, тым-тәуір азамат болып шықты.

* * *
Қателеспесем, ҰБТ-дан 79 балл жинаған ол, оқуға түсетініне сенімді болды. Жалпы, сырттай сәл аңғалдау, жасқаншақтау көрінгенімен, өз-өзіне сенімді болатын. Тіпті, менің қалалық екеніме сенбей, іштей болса да «мына ауыл баласының қап-қаралығына қоса, өтірік айтатыны да бар екен» дейтіндей сенімділік болды бойында. Сол сенімділігінің арқасында ма, әлде, менің «ауылбайлығымның» арқасында ма, әйтеуір, тез тіл табысып кеттік…

* * *
...әңгіме жазатыны бар екен. Ең бірінші маған оқытатын. Жазуының әдемілігіне бір қызығып, әдемі жаза алатынына бір қызығып, бүкіл топтың алдына шығып оқытушы ек. Көзіміз тиді ме, өзіміз бұздық па, ұяңдау бала, кейін сол әдетін қойып кетті. Күні кешеге дейін, ең алғаш жазған әңгімесінің қолжазбасы үйдегі қағаздарымның арасында жатушы ед. Қапелімде іздеп таба алмай қалдым. Жоғалмаған шығар…

* * *

Бірінші курстың қысы. Әлі көше романтикасынан ажырай қоймаған мен «малолеткамен» қоштасудағы игі рәсімдердің бірі – «восмиугольникті» Ернардың басына кигіздім. Бозбала шақтағы талай шатақ пен төбелестен басымды аман алып шыққан уа нелер келіп, нелер кетпеген уақыттарды бірге қарсы алған «восмиугольнигім» өзіме ыстық болатын. Кейін, Ернардың басынан көргенде, бір-екі рет қайта сұрап алғым кеп кеткен кездер де болды… Тағы да біраз уақыт өткен соң, сол бозбала шағымның, сол шақтағы ең ыстық та ынтық назымдардың куәсі – Ернардың өзі болды. Мен сыйлаған «кәртөзді» әлі тастамай, анда-санда киіп тұрады екен…

---

Дінмұхаммед Зияддинге (интернет-жобалар менеджеры, блогер) сұрақты басқаша қойдым:

— Димаш, «Гопник», Әдебиетші, Сұлу мен Кастинг-директор пойызда келе жатырсыңдар. Кенет «Гопник»: «Ернар қалай, нәрмәлні жігіт пә өзі, а?» дейді. Әдебиетші де қосарласып: «Ернар Бекеновтың шығармашылығы несімен ерекше?» дейді, Сұлу: "Қандай «джигит» ол?— деп көзін айналдырады. Кастинг-директор: «Фактурасы мен темпераменты қандай бұл кандидаттың? Қай кейіпкерге келеді? Қандай рольдерді алып шығады?» дейді.

— Түсінікті. Әрқайсысына жауап берейін. Сұмдық екен. Қашанға дейін қажет жауаптарым?

— Міне, станцияға жақындап қалдық, сөмкелерді жинап қойып, аузыңа қарап отырмыз төртеуіміз.


— Ыха-ха-ха. Кейбір адамдар болады. Қаның қарайып, ызаға булығып, тиісе кетейін десең маңына жуытпайтын. Себебі… себеп жоқ. Кемшіліксіз емес, әрине, бірақ, мынауың мынау деп оң қалтаңнан бір, анауың анау деп сол қалтаңнан екі шығарып алып, алдына тартып, жерге бір түкіріп, бұрылып кететіндей айыбы жоқ. Ернар осындай адам.
Оның шығармашылығы арғы-бергі әдебиет тарихының алтын жауһары ретінде мойындала қойған жоқ. Дәруішөлген жазушысы болғандықтан ресми түрде мойындала қоюы да екіталай деп ойлаймын. Ернардың жазғаны Сатыбалды сатирасы секілді айызыңды қандырып, қышыған жеріңді дыр-дыр қасымайды, Нұрбергеннің жазбаларында кездесетін әлдебір лирика мен сезім ноталарын байқамайсың, тіпті дәл сол сәтте, сол орында оқып болған соң, есіңде қалу-қалмауы да белгісіз. Сұрқай тартқан, кеңестік кедір-бұдыр, қалай болса, солай ақталған қарабайыр бетон қабырға тәрізді.
Алайда… күндердің-күнінде көз алдыңда болып жатқан бір дүниеге қарап тұрып, «Ау, осы туралы әлгі Патик жазып еді-ау, ә! Дәл осылай жазып едіп-ау, ә!» деп күбірлей жөнелесіз.

Қандай жігіт екеніне сұлу қыз ретінде баға бере алмаймын. Бірақ, біраз жерде бірге жүрген қандыкөйлек жолдас ретінде қарсы жыныстағылар үшін бір тартымдылығы бар екенін білемін. Оңбаған… Фактура, темперамент тұрғысынан Ернардың ерекше екені сөзсіз. Тарантиноның фильмдеріндегі циник, аяусыз, жақыны болмаса, жатты аямайтын кейіпкерлерді еске түсіреді. Бірақ, бұл бетпе-бет бірнеше ауыз сөз алмасқанда туатын әсер. Оның үстіне, әлгі қатігез қаһарманның сценарий бойынша финалда мейірім мен адамшылық белгілеріне ие болып, бақытқа кенеле жөнелуін де жоққа шығара алмаймыз. Қартайғанда Вьетнам-АҚШ соғысына қатысып, контузия алған, артық күлкі мен орынсыз сөзді ұнатпайтын қазымырлау шалдардың рөлін жақсы алып шыға алатын секілді (Клинт Иствуд, сәлем!).

---

Жалғас Ертай, Qazaqmedia құрылтайшысы, блогер:


— Ерекше қасиеті — қазақтарда кездесе бермейтін жоспаршылдығы, жоспарынан сирек ауытқиды, принциптің адамы, «интеллигент» деген «советтік» термин бар ғой, сол.

— Қарызға ақша берер ме едің оған?
— Қарызды аламын да, беремін де. Қажет кезде. Кіммен бір жоба жасағың келеді десе, ойланбай Ернарды айтуға болады. Шынында, Ернар бірінші ойыма келер еді.

— Үмітсіздік тән бе оған?
— Жоқ. Тек өз айналасындағы әділетсіздік пен мәдениетсіздікті байқап, онысын жасырмай жазып та жүреді. Демек әлі үміті бар деген сөз.

— Айналасындағы мәдениетсіздікпен күресудің тағы қандай әдістерін қолданады?
— Өзі сол тәртіпті сақтайды, өзгелерге сақтауды айтып, жазып жүреді.

— Ернарды мұңсыз дей аласың ба?
— Мақсаткер дей аламын.

— Болашақта оны кім ретінде көргің келеді?
— Интернет жобаның жетекшісі. Жаңалықтық, тақырыптық, мүмкін «Киностан». Әйтеуір, контент тудырушы сайт.

---

АВТОПОРТРЕТ

Ернардың желідегі жолын шарлап, балалық шағы мен есеюінің басты моменттерін шолып өттік, достарының пікірін де білдік. Енді өзінің өзі туралы пікірін білсек...

— Сен өзіңді келбетті санайсың ба?
— Жоқ. Мен өзімді ешқашан сұлу жігіт санаған емеспін. Нағашыларыма тартқанмын. Олар, әсіресе еркектер жағы, сұлулығымен аса ерекшеленбеген.

— Сен өзіңді ақылды санайсың ба?
— Мен танитын кейбір адамдармен салыстырғанда 80 пайызға ақылдымын деп ойлаймын. Ақымақ емеспін, әйтеуір.

— Ереке, ал киімге қалай қарайсың, қалай киінесің көбіне?
— Киімді… көбіне әйелім таңдайды, оның сөзінше, мен талғамсызбын.:-)

— Кемшіліктерің бар ма?
— Көп сөйлеймін деп артық нәрселер айтып қоюым мүмкін. Адамдарға «жоқ» деп айтуға ұяламын. Уайымшылмын. Кейде айтқым келген нәрсені дәл тамағыма келгенде «тормозить» етіп қаламын. Ұмытшақпын, кейде жақын араласып жүрген адамның атын есіме түсіре алмай ұялам.

— Қызғаныш тән бе саған?
— Әлбетте. Іште сақтауға тырысамын, бірақ білдіріп қоюым да ғажап емес.

— Ақшаға қалайсың?
— Қолыма ақша тисе, үнемдемей, санамай қажетіме жаратқым келеді. Экономикалық тұрғыдан сауатсызбын, сондықтан өз пайдамды білмей, ұтылып қалатын кездерім көбірек.

— Үй шаруасына қалайсың?
— Істен шыққан сантехника, электр приборларды шұқылаудан қашпаймын, қолымнан келгенінше шұқылаймын.

— Нұрберген сенің бұрын әңгімелер жазғаныңды айтып еді.
— Қазір есіме алсам күлкім келеді, романтикалық, әлжуаз бірдеңелер.

— Қазір романтиксің бе?
— Күнде ғашық болатын едік қой, әр ғашығыңа бір әңгіме арнайсың. Қазір де сондаймын, бірақ құндылықтарым өзгерді.

— Қаһармандық тән бе саған?
— Зорланып жатқан бейшара қызды бандиттің қолынан құтқару ма?

— Иә.
— Тырысар едім, бірақ денсаулығыма орай әлім жете бермес әрбір бандитке

— Өзіңе мүлде тән емес қылық көрсетіп, өзіңнен өзің шошыған кезің болды ма?
— Болады. Ашу үстінде. Қазір енді ақыл тоқтаттық ғой. Бала кезімде «психтау» болдым. Адамды ұрып жіберу, пышақ алып жүгіру болды. Өте-өте сыйлы адамды боқтап жіберу сияқты әрекеттер болды. Мысалы, әжемді (өте сыйлы, ешкім оған қарсы сөйлемейтін) боқтап жібердім. Ал қазір енді өзіңді ұстайсың ғой.


— Адам өлтіруге қолың барар ма еді?
— Сот болмаса — әрине, мысалы елсіз аралда болса

— Яғни, біреуге өлім тілеген кезің болды ғой?
— Болды. Үш адам есімде. Бірақ олай болмайтынын түсіндім.

— Өзіңе өзің қол не аяқ жұмсау туралы ойлап па едің?
— Мен өмірді қанша жек көрсем де, өзіне қол жұмсау «вариант» емес екенін білемін. "Қалай болар еді?" деген оймен ғана елестетіп көріппін. Жай сюжетті өрбітіп, сырттан қараушы ретінде.

— Саяси ұстанымың бар ма? Оңшыл не солшыл, демократ-либералмын, діншіл не зайырлымын деген сияқты?
— Белгілі бір саяси бағыт ұстанбаймын. Құдайға сенем, бірақ діни сауатсызбын.

— Тәуекелге тез бел буасың ба, жоқ оңы мен солын ұзақ саралайсың ба?
— Ұзақ ойланғанды жақсы көрем, әлде бұл шешімсіздігім ба екен?!

— Қатаң ұстанатын қағидаларыңды айтшы.
— Әділдік, қоғамдық тепе-теңдік. Адалдық.

— Құндылықтарыңның өзгергенін айттың… Қазір бірінші орында не сен үшін?
— Карьера, отбасы, денсаулық.

— «Салт», «мораль», «этикет» дегендерге көзқарасың қандай?
— Салт-дәстүр — ұлттың бас ерекшеліктерінің бірі деп білемін, сол себепті супержаһандану кезінде де, егер ұлт сен үшін маңызды болса — салт-дәстүрдің қолданбалы элементтері сақталуы тиіс деп есептеймін: мысалы, жерге төсек жаю, үлкенді сыйлау. Мораль туралы бірдеңе айту қиын мен үшін. Этикет — өркениеттің басты қозғаушы күші секілді, бір елдерде тіпті басты белгісі. Бірақ, этикет пен салт-дәстүр өзара үйлесім таба ала ма, әңгіме сонда… ең бастысы тепе-теңдікті сақтау.

---

---

БЛОГИАДА

— Ернар, блогиада басталмай тұрғандағы ойың мен қазіргі ойың қандай болды?
— Мен үлкен бақталастықты күткен жоқпын. Өзімді блогер санаймын ғой енді. Бірақ үздік жазбаларды көріп, өзімді одан әрі қамшыладым. Басында, әрине мен блогиаданы әдемі басталып, аяғы сұйылып кететін көп жобаның бірі деп ойладым. Қазір олай емес екеніне көзім жетті.

— Блогиада сен үшін не? Қандай өзгеріс әкелді күнделікті өміріңе?
— Миллионға қол жетпейтінін сезінген сәттен бастап, мен үшін ол, Қазнеттің басты оқиғасынан, яғни үздік блогшылардың «карнаваланынан» қалып қоймау. Яғни, «тусовканың» ішінде болу. Екіншіден, өзімнің қаншалықты сапалы контент жасай алатынымды көрдім, мықты тұстарымды, әлсіз тұстарымды білдім. Басқалардан креатив жағынан да, техникалық жағынан тәжірибе алмастым.

— Блогиада біткен соң қалай болады? Көрмегенім блог болсын деп мүлде тастап кетесің бе? Жоқ, керісінше одан да қарқынды жаза бастайсың ба?
— Меніңше, мен ғана емес, әрбір қатысушы, блогиада біткеннен кейін, кез келген тақырыпта сапалы контент жасай алатын болады, кез келген дүниеден сюжет өрбітіп әкете алатын дағды қалыптасады.

— Бұл бәйгеде сегіз озаттың бірі атануыңа сенің қай қасиетің жеткізді деп ойлайсың?
— Шынымды айтсам, бір кездері елемей жүрген блогерлердің мықты жазбаларын көріп, ұялып қалған кезім болды. Сегіздікке тұрақтылықтың арқасында жеттім деп ойлаймын. Қанша ұпай алсам да, блогиаданы тастап кету, оған қолды бір сілтеу ойыма да келмепті. Мысалы, «Киностанды» да сол тұрақтылықтың арқасында жүргізіп келе жатырмын. Басында таза коммерциялық оймен жасалған жоба болатын, «старт-апты ұтсақ та, ұтпасақ та ашамыз» деп келістік Димаш екеуміз, бізге ақша әкелмесе де, ол менің күнделікті әуестігіме айналды. Ешқашан, оны жауып тастауды ойламадым.

***
Ернар бір сөзінде, «Блогиаданың сегіздігіне іліну — мақсатым» деген еді. Ал мен Ернардың әр жазбасы тек блогиада шеңберінде емес, дүбірлі дода мәресінен кейін де өз оқырманын табарына сенемін және Ернарға өзінде онсыз да жетіп артылатын төзімділік пен кейде жетпей қалып жататын сәттілікті тілеймін.

Бұл жолы көпке таныс «блогер Маралбек», "әнші Маралбек", «журналист Маралбек» клавиатураға ілінбейді.

Маралбек – бала

1984 жылы 17 наурызда Ақтөбе облысы, Ырғыз селосында дүниеге келген Маралбек туылғаннан-ақ өте жуас, тыныш бала болды. Үйдің бесіншісі, яғни кенжесі болса да, еркеліктің жетегінде кетпей, өте сабырлы бала болғаны – таң қалдырарлық-ақ құбылыс.

Өзі қатарлы балаларды, у-шуды іздемейтін, үнемі өзімен-өзі ойнап отыра беретін. «Тойған қозыдай» деген тіркес бала Маралбек үшін айтылғандай. Үнемі бір бөлмеге кіріп алады дағы, жастықты ат қып мініп, ары-бері «шапқылайды» келіп, «шапқылайды» келіп. Сондағысы батыр боп, жауды жайратып ойнайды.

Әлде ізін жуып-шайып жүре ме, әлде шынымен де тым тәртіпті ме, әйтеуір үйіндегілер «Маралбек пәленшемен төбелесіпті, сыртта бірдеңе бүлдіріпті» дегенді есіткен емес.

Туғандары еркелетіп әрқалай атайтын: әкесі Махарашвили десе, әпкесі Максимилиян деп шақыратын. «Мако, Маконай, Макстар» Маралбектің «туған есіміндей» боп кетті.

---

Әкесі Сапар, 70 жаста

Мен Маралбектің артынан мектепке барып, ата-аналар жиналысына қатысу үшін арыз-шағымдар алған емеспін. Кішкентайынан-ақ өлең шығара ма, оқи ма, шығармалардағы образдарды ойнай ма, әйтеуір шығармашылық әдеттері болды. Айқайлап бірдеңені айтып келе жатқанда мамасы шошып кететін.Ұлым әке алдындағы үмітін ақтады деп мақтанышпен айта аламын.

---

---

Маралбек – бауыр

Ата-анасы үнемі жұмыста, Маралбекті бауырлары өсірді десе де болады. Жалғыз ағасы мен екі әпкесі оқуға кетіп, көбіне үшінші әпкесі Гүлнәзираның қарауында қалатын. 6-ақ жас үлкен әпкесін кішкентай санап, тыңдамай кету, айтқанын істемей қою деген болған емес.

Бірақ, ол үй шаруасына көмектесуін сұраса, оқып отырған кітабын тастай алмай, «қазір, оқып болайынға» басатын. Кітапқұмар болғаны сонша, әпкесі «кітабын өртеп жіберем,» деп қорқытпайынша қозғалмайтын. Қалай болғанда да айтылған тапсырмалар орындалмай қалған кез болмапты.

Бауырмал. Туғандарына қолынан келгенше көмектескісі кеп тұрады. Бауырлары да Маралбек әр жетістікке жеткен сайын қуанып, тілеуін тілеп отырады.

---

Әпкесі Гүлнәзира, 36 жаста

Маралбекке әпке болып, «үйт-бүйт» деп көп айтқан емеспін. Бірақ, журналистика мамандығын таңдауда менің де үлесім болды-ау. Қазіргі жетістіктері үшін қатты қуанамын, риза боламын, сүйсінемін. Маралбек – жан-жақты, сауатты, ақылды, сабырлы, қамқоршы, бір сөзбен айтқанда, асыл азамат. Менің інім – менің мақтанышым.

---

---

---

Маралбек – күйеу

Маралбек өмірлік жары Самалды өзі қатысып жүрген дебаттан тапты. Екі жылдан аса уақытқа созылған достық 2005 жылы заңды некені тіркеумен аяқталды.

Бірге өмір сүріп келе жатқан 9 жылдан астам уақыттың ішінде Маралбек қайда барса да Самалды жанынан тастаған емес. Ол не Маралбектің, не Самалдың қызғаншақтығынан емес, екеуі барлық қызықты бірге көргісі келеді.

Анда-санда ыдыс-аяқтың болар-болмас сыңғыры естіліп жатса, Самалдың ашуы тез тарқайды. Ал, Маралбекті оңайлықпен ашуландыру мүмкін емес, ашулана қалса — «жібуі» тым қиын.

Самалдан ерінің бойындағы қандай үш қасиетін ерекше бағалайтынын сұраса: -«ымыраға келе алатындығы», «жеті өлшеп, бір кесетіндігі», «қолына алған істі ынта-жігерімен атқаратындығы»,- деп жауап береді.

Маралбектің қызметі сол – үнемі қыз-келіншектердің ортасында. Оқуда да дәл солай болған, мамандығының талабы. Сол тұсқа келгенде Самалдың кейде қызғанып қалатыны бар. Бірақ, онысын еріне көрсетпеуге тырысады. Маралбек те дәл солай, қызғанып тұрса да, еш сездіртпейді.

Жер үйде тұрмағандықтан, еркектің ісі көп қажет болмайтындықтан ауланың шаруасына қалай екенін дөп басып айту қиындау. Бірақ, Самал көмек сұраса, үйдегі тірліктің бәрін істей береді.

Келіншегін интернетте «Жампозым» деп атағанмен, өмірде олай айтқан-айтпағаны Самалдың есінде жоқ.

---

Жары Самал, 30 жаста

Ол мені «қошақан» деп еркелетеді, мен оны «бота, ботақан» деп шақырамын.
Бірде Маралбекті қатты ашуландырып алдым. Ол далаға шығып кетті. Ешкімге зиян келмесін деген шығар. Сыртта біраз жүрді де, үйге кірді. Сосын сабырға келіп, қайта сөйлестік. Әрине, бәрі түсіністікпен аяқталды. Содан кейін Марконың ашуына тимеу керек екенін түсіндім.
Үйде пультті Жігер ұстайды

---

---

Маралбек – әке

Маралбек 2008 жылы әке атанды. Шақалақтың ауырмай-сырқамай, аман-есен адам қатарына қосылып кеткенін тілеп, қатты алаңдады. Қазір де анда-санда аурухана жағалай қалса, «Жігердің табанына кірген тікен маңдайыма қадалсын» деп шырылдап, уайымдап кетеді.

Ұлына кішкентай бала емес, үлкен адам ретінде қарап, дұрыс тәрбие беруді көздейтін Маралбек «бұдан да жақсы әке болуым мүмкін еді» деген ойда. Қызмет, басқа да шаруалар әке мен баланың көбірек бірге болуына кедергісін келтіретіні жаман-ақ. Интернеттен қалай жасалатынын қарап алып, Жігерге қамшы өруді үйреткені бар. Сосын оған қызығып кетіп, өзі де үйреніп алды.

Перзентінің үлкен, ақылды адам боп өскенін қалайды әке жүрегі.

---

Ұлы Жігер, 6 жаста

Әкем — жақсы адам. Бұрын «көп телевизор қарама» деп ұрсатын, енді маған ұрыспайд, тек қана жынданады, болды. Садикті бітірдім, енді мектепке барамын. Папам отпускы алды, бірге жүрміз. Маған қамшы жасауды үйретіп еді, ұмытып қалдым. Бір рет домбыра тартуды үйретті. Мамамды да, папамды да, екеуін де жақсы көрем, сонықтан екеуінің де баласымын. Папам қолын және мойнын ауыртып алды, жарасы кетсін деп тілеймін.

---

Маралбек – сыныптас-дос

Маралбек Ырғыз аудандық Ыбырай Алтынсарин атындағы қазақ орта мектебінде білім алды. Өте алғыр, озат оқушы болды. Староста болғанының өзі сыныптағы салмағы қандай болғанынан хабар береді.

Салмақты, анау-мынауға ашулана бермейтін Маралбек бір күні сыныптастарына: — «Сендер мені тыңдамайсыңдар,» — деп, бұлқан-талқан ашуланғанда бәрі таң қалған. Спорттан волейболды жақсы ойнайтын, қатты жүгіретін. Химия мен математика пәнінен олимпиадаларға жиі қатысып, мектептің абыройын көтеру жауапкершілігін сезінетін. Түрлі жарыстардан орын алып келіп жататын.

---

Сыныптасы – Жомарт, 30 жаста

Айтқан нәрсесін орындамайынша тынбайтын Маралбектің уәдеге беріктігін мықты бағалаймын. Қызық мінезі бар, ренжісе – қырсығып, сөйлемей қояды. Сосын ол ашылып, өкпесі тарағанша себебін біле алмай дал боламыз. Фантазиясы жақсы, ерекше бірдеңе істегенді жақсы көріп тұратын. Домбырамен ән айтып, вешірлердің гүлі болатын, тамада болғанға бейімдеу еді. Биіктерден көріне берсін!

---

---

Маралбек – ақын

Маралбектің жақындарынан басқа ешкім біле бермейтін тағы бір қыры бар. Ол – ақындығы.
Оқушы кезінде өлең жазатын. Тіпті мұғалімі ара-тұра шығарманы өлеңдетіп жазып келуге тапсырма да беретін. Алайда, қазір Маралбек:- "ақын емеспін, тіпті поэзияны біреу сілтемесе — өздігімнен оқымаймын," -деп, мойындайтын емес.
Ғашықтықпен жазған 2 өлеңін Самал әлі сақтап жүр.

---

Маралбек — қожайын

Маралбек үй жануарларын асырауға аса құмар болған емес. Жер үйде тұрған соң ит асырау — міндет, ауласында үнемі біреуі жүретін. Тіпті бір мезетте 2-3 итті бақты Маралбек. Бақты деген аты ғана, тамағын түгендеп, қой кезекке ертіп кеткеннен басқа дым да істемейтін.

Иттен басқа асырауға тырысқан жануарлары қыршынынан қиыла берді. Бірінші сыныпта Вася деген мысықты асырап көрмек болып еді, көпке жетпей өліп қалды.

Спортпен шұғылданып жүрген Маралбек далада кетіп бара жатқан қоянды қуып жетіп, үйіне алып келеді. Оны бағуға бел буғанын қайтейік, 4-5 күннен кейін ол да сілейіп қалды.
Көшеден тауып алған ауру құсты да «адам қыла алмады».

Қазір асырап жатқан жануары аман болсын енді. Елден ерекшеленген журналист болуға ұмтылып, қояннан көріпкел жасағысы келді. Екі мақсатына да қол жетті: рейтинг те көбейді, қоян да көріпкел боп шықты. Әлем чемпионатына болжам жасайтын қоян Еуразия телеарнасында түнейтіні болмаса, күтімі Маралбектің мойнында. Бір-біріне бауыр басып та үлгерді.

---

Қояны — Көріпкел, 1 жаста

Қожайыным өте жақсы. Уақтылы тамақтандырады, уақтылы астымды тазалап отырады. Тіпті, менен жұлдыз жасап, көріпкелдік қырымды ашты. Бір жаманы — ылғи Маралбектің жұмысына түнеймін. Жұмыс емес, үй жануары болғым келеді.

---

---

P.S.

Маралбектің ел білмейтін қырлары туралы балгер не дейді?

Ұялы телефондағы суреті арқылы біраз ақпарат алуға да болады екен. Беймәлім қырларын қайдам, мәлім қырлары дәл келіп жатты


(Ақпараттардың дереккөзі: әкесі, әпкесі, әйелі, баласы, сыныптасы және өзі)

Уа, қыздар-ай, беу, қыздар!
Кәне, бері қарайық!
Абзал атты жұлдыз бар,
Оны ортаға алайық!

Жеті арыстың ішінен,
Алған таңдап Абзалым.
Бес барыстың ішінде,
Қалған бойдақ Абзалым.

Гастарбайтер сияқты
Бодибилдер болмас па?
Жарау аттай қуатты,
Бір сымбатты марқасқа.

«Маралбектей жаңалық
жүргізе алмас бұл әлі»
дерсің, мүмкін, қаралық,
Еркін сөйлеп тұр әні.

Ол Жандостай режиссер
бола алмайды дейсіз бе?
Бекеновтай рецензия
жаза алмайды дейсіз бе?

Бірақ Абзал өз жолы,
Өз міндеті бар жігіт.
Өмірінің өзгеше,
Болуы да заңдылық.

Таныстырсам еркені,
Жиырма алтыда жасы бар,
Қоңыраттың «көтені»,
Әжептәуір басы бар.

Туған жері ерімнің — Оңтүстігі елімнің.
Мақтаарал ауданы
Құрбан-ата жерінің.


Сәби кезде манежден,
Қолын сермеп тұратын.
«Хатшы бол» деп «Обкомда»
Әкесі үміт қылатын.

Өзі балабақшада,
Әнші ұл атаныпты.
Ән байқауда қаншама,
Бас жүлдені алыпты

Сонау бала күндегі
Мектебі де лайықты —
(Жиырма жеті түлегі
Алтын белгі тағыпты)

«Заңгерлікті қалаймын»,
Деген-дағы, таңдаған
атындағы Абайдың
ҚазҰПУға самғаған.



Арасында Қытайда,
Бір жыл пәтер жалдаған:
«Han Shan Shi Fan Da Xue»-да
Магистрлік жалғаған.

Демеңіздер «жәй заңгер»,
Демеңіздер «қиблоггер»,
Тағы бір плюс айтайын —
Абзал –жеке кәсіпкер!



Жұмыстан соң ол бірден,
Дүкеніне асығар.
Беу қыздар-ай, құр жүрмең,
Өлтірмейді ол, асырар!

Сөзім тағы салмақты,
Болу үшін айғақты,
Достарына жүгіндім,
Сұрау салып жан-жақты.

«Абзалжанның сырын айт,
Бес жағымды қырын айт,
Бес жағымсыз сипатын
ашып, елден бұрын айт!»

Деп ем, Нұржол Табиғат,
Дария, Абай, Азамат,
Айымзада, Мейірбек
Тізіп берді саралап:

«Ең алдымен достарға,
Адалдығы тым ерек.
Жақсылыққа құштар да,
Жамандықтан шын бөлек.

Бауырмалдық — ол да сын,
Алалауды білмейді,
Қандай шара болмасын,
«Бәрің бірге жүр» дейді.

Қандай жағдай болса да,
Сабырынан таймаған,
Позитивтен шаршамай,
Көзінде ұшқын ойнаған.

Жомарттығы бөтен ер,
Жақсылыққа жетелер.
Қарның ашса «KFC»
Абзал сатып әперер.

Дайын тұрар көмегі,
Жоқ еш сылтау-себебі.
Бұл да оның бір жағы,
Елгезектік – ер ебі.

Бес жағымсыз қыры ма?
Ақкөңіл де аңқау тым.
Шыдамсыздау, шынына
келер болсақ, Абзалдың.

Білгішсініп кей-кейде,
Сөйлеп кетер сәл енді.
Сосын қызға келгенде,
«Тормоздығы» бар енді...»

Құрбым, егер байқасаң,
Мұндай «минус» түк емес.
Идеалды аңсасаң,
Жеткізбейтін құр елес.

Достарына сенбесең,
Ағалардан сұралық.
Әділдігін ендеше,
Солар айтсын бір ауық.

Кей ағаның жауабы,
Аздап «нелеу» болса да

Тиген екен сауабы —
Мақтаушылар қаншама!

Нұрғиса ағам тосылмай:
«Абзал – сайдың тасындай,
Ісі мірдің оғындай,
Жазбалары осындай »

Аршат ағам: «Түсінік,
Сыйластығы бар жігіт,
Іні көрем кіші ғып,
Күлімдеген нар жігіт.»

Алдан ағам: «Ыңғайшыл.
Ол бір жігіт өсетін.
Бір орында тұрмайтын,
Ізденімпаз еще тым.»

Былай дейді Данияр:
«Ол шекпейді, ішпейді»
(Сөздерінің жаны бар —
Көзіме бір түспейді).

Ол аз болса, Абзалдың,
Жұмысына барайық,
«Қандай екен ұжымда?»
Бастығынан сұрайық.

Жұмыс орны, жаным-ай,
Міне, мына құжатта:


Еш ұйқасқа жарымай,
Болып қалдым ұятты.


Осы жерде Абзалжан,
Заңгер болып істейді.
Ақ халатсыз абзал жан,
Қолдан қағаз түспейді.

Бастығы да мақтады,
Жамандауға батпады.
Осылайша жазбада,
Бірізділік сақтады.


«Маманы өз ісінің,
Уақытымен жүреді,
Ішке сыйлы, кісілік
мінезін ел біледі»

---

Жетегінде үміттің
кетіп әбден ұмыттым,
Өз талабы бар шығар,
Қоятын бұл жігіттің?

«Ақылына көркі сай
қыз болса екен, тәнті қып,
дайындаса, шіркін-ай,
Ет, машпалау, мәнтіні»

Қалжыңдайды алайда,
Сүйіп тұрса қарай ма?
Анасынан сұрайын,
«Қандай келін қалайды?»


Шамшат апай тәтті мен,
Қою шайға қандырды.
Содан кейін баппенен,
Әңгімені жандырды:

«Үйлендірем баламды,
Мен биылдан қалдырмай,
Өміріне алаңмын,
Жүр ғой құрық салдырмай.

Оған себеп жуырда,
Елші болып ел асып
кеткелі жүр, қиырда
жалғыз жүру не машық?

Қонақ келсе сыр бермей,
Күтіп, көңілін таба алар,
Шақырылса бір жерге,
Ханымдай боп бара алар.

Мықты келін тіледім,
Дейді ана-жүрегім:
«Шымкент жақтан болса екен»
Бірақ өзі біледі.

Әлбетте, өзі таңдайды,
Маған қарап қалмайды.
Дұрыс келін тап келсін,
Айдай ашық маңдайлы.»

Осылай деп анасы,
Сөзін қысқа қайырды,
Тыңдап тұрған баласы.
Көзін төмен тайдырды.

Сүйген екен алаңсыз,
Жүрек қатты жаралы.
Өткен сезім баянсыз,
Жанын өртеп барады…

Шет-жағасын маған да,
Жеткізген-ді шамалы.
Дегенмен де әманда,
Айтылмауын қалады.


Міне, осындай жыр-бейне,
Ішке бүккен сыр-бейне.
Портреттен соң осындай,
Абзал түске кірмей ме?

Қыздар, қапы қалмаңдар!

---

Белгілі режиссер, дарынды блоггер, студенттік жылдарымда жатақханада бірге тұрған «старшагым», Құдай қосқан жарымен бірге тәрбиелеп отырған 2 ұлдың әкесі, қысқасы бәрімізге таныс Жандос Құсайынов деген жігіт осы.

Бүгін мен Эльвираны бетпердесіз көрдім. Ол сіз ойлағаннан өзгерек...:x


Суреттегі ақпаратты көру үшін суретті басыңыз! :-@d

P.S. Бұл сурет Эльвира Ерғалинаға байланысты белсенді түймеден тұратын 18 ақпарат және 17 видео, 1 аудио файлды қамтиды.

---

Сурет ішіндегі сұхбаттың жазбаша нұсқасы: l-)

ӘКЕМ ҮЛКЕН БОЛҒАНША АРҚАЛАП ЖҮРЕТІН

Мен көп балалы отбасында дүниеге келгенмін. Төрт ұлдың арасында өскен үйдің кенжесі әрі жалғыз қызбын. Туылуыма екі ай қалғанда Индира есімді әпкем қайтыс болған екен. Сөйтіп мен дүниеге келгенде бәрі мені әлпештеп, мәпелеп, еркелетін өсірген. Ең кіші ағаммен арамыз он жас. Анам қаталдау кісі, мен әкемнің қызы болып өстім. Әкем үлкен болып кеткенімше арқалап жүретін. Әкемнің қайтқанына екі жыл болды. Анам қазір жетпіске таяп қалды, сырқаттанып жүр… Қазіргі уақытта ағаларымның барлығы өз алдына үй болып шығып, әр қайссысының өз бала-шағасы, өз істері бар. Менің тілеуімді тілеп отырған жалғыз анамшым дүниеден қайтса Шымкент жаққа баруымды сирететін шығармын…

АУЫЛЫМА АҚЫН ДЕП ТАНЫЛҒАНМЫН

Мен мектепке бармай тұрып әріп таныдым. Айналамдағы қыздар үлкен болғандықтан, олар «Сабақ-сабақ» ойнап жатқанда солардан үйреніп алып, мектепке барғанымда еш қиналғаным жоқ. Мен мектепте тентек қыз болғанмын. Бірақ әкемнің тапсырмасы бойныша сабақтарымды беске оқитынмын.
Алтыншы сыныптарда өлең жаза бастадым. Ағаларым өлеңдерімді жинақтап, кітап етіп шығарып бергені есімде. Үйде әлі күнге дейін бір-екеуі бар, бірақ жұртқа көрсетуге ұяламын (күліп). Күні кешеге дейін тығып өлеңдер жазып жүретінмін. Кейінгі жазған өлеңдерімді ешкімге көрсеткен емеспін. Негізінен сыныптас, группаластарым мені ақын деп біледі. Ақындығымның арқасында ауыл, аудан, қалалықтан өтіп Республикалық жарыстарға қатысып жүрдім, Абай оқуларына барып келгенмін. Ол кезде мектеп тарихында ондай болмағаннан соң, ауылға ақын қыз болып танылып, ауылдың бәрі «Эльвира», «Эльвира» деп шулап жүрді. Оқушы кезімде мұғалімдерімнің барлығы мені жақсы көретін…
Кішкентайымнан ерке болып, қашанда адамдардың көзайымы болып өскеннен соң қазірдің өзінде үлкейіп кетсем де, кішкентайымнан үйреніп қалған сол назарды қалап тұрамын. Әлеуметтік желілерге суреттерімді де көп салатын себептерімнің бірі сол. Ерке болып өсіп, балалық шағым балдай өткенімен, мектеп бітіргеннен кейін оның бәрі сол күйі ауылда қалып кетті.

ЖУРФАКТЫҢ ШЫҒАРМАШЫЛЫҚ ЕМТИХАНЫНА ҚАТЫСА АЛМАДЫМ
Мектеп кезінен жазу-сызуға жақын болғаннан соң, сол кезден бастап журналист боламын деп ойлайтынмын. Мектеп бітіргеннен соң Алматыға кеттім. Бұл жақта журналистикаға тапсыру үшін алдын ала емтихандар тапсыратындығын білмегендіктен, қалып қалған екенмін. Журналистикаға жақын ғой деп филологияға тапсырдым. Сөйтіп жатақханаға келіп орналасып, өте қызықты басталған студенттік өмірім басталды.

МІНЕЗІМ АУЫР
Менің мінезім өте ауыр. Өте қырсықпын. Мінезімнің ауыр екендігін жақсы түсінемін. Сол қырсықтығым өмірімде көп қателіктерге ұрындырды. Сол үшін достарым теріс айналып кетіп жатты… Өйткені мені ешкім түсінбейді. Кейде өз-өзімді түсінбей қалып жатамын.

ДОСТАРЫМ АЗ
Мектеп кезінен менде тұрақты дос болған емес. Мүмкін қыздар жағынан тұрақты дос болған жоқ дегенім дұрысырақ болатын шығар. Ағаларымның арасында өскеннен кейін бе екен, маған негізінен қашанда жігіттермен достық қарым-қатынас орнату оңайрақ еді. Ал қыздар қашанда жанымда көп жүргенімен, ұзаққа тұрақтамайтын. Алдында айтқанымдай мінезімді көтере алмай қалады. Өйткені мен тік адаммын.

СОЛ ҚЫЗ АУРУЫМДЫ АЛЫП КЕТТІ ДЕП ЖОРЫДЫМ
Алғашқы жұмысым дипломымды қорғағалы жүргенде «Алматы» телеарнасынан басталды. Бірақ үш ай тағылымдамада, жұмыссыз жүре алмайтындығымды түсініп ол жақтан кетуге мәжбүр болдым. Сөйтіп бір группаласымның шақыруы бойынша супермаркетке сатушы болып түнгі сменаға жұмысқа орналастым. Күндіз диплом, түнде жұмыс істеу өте қиын болып, супермаркеттегі жұмысымнан айлығымды да алмай шығып кеттім. Сөйтіп жүріп дипломымды қорғадым. Университетті бітіргеннен кейін жұмыс табылған жоқ. Үйдегілер ақша жіберіп тұратын. Жұмыссыз жүріп, не әрі емес, не бері емес болып қиналып жүргенімде күзде әкімшілік жанынан құрылып жатқан бір компанияға аудармашы болып жұмысқа тұрдым. Жұмысым да, әріптестерім де өте жақсы еді. Енді бәрі орнына түсті-ау дегенде күздің соңына таяу бүйрегім ауырып, емханада қысымым қырық градустан түспей қатты қиналып жаттым. Қыста түсімде қайтыс болған группалас қызымды түсімде көріппін. Ол меннен бір аяқ киімімді сұрап келген екен. Сөйтіп мен түсімде «Бір аяқ киімді қалай киіп жүресің екеуін де ал» деп, оған қоса аяғың қажалып кетпесін деп «капрон» колготкиімді де қосып беріп жібердім. Таңертең оянсам, ауруымнан толық айығып кеткен екенмін. Таң қалдым, сол қыз ауруымды алып кеткен екен деп жорыдым…

ҚҰДАЙ САҚТАП ҚАЛДЫ
Қыс өтіп көктем келді. Өмір өтіп жатты. Ол кезде Алматыда көп қабатты үйлердің төртінші қабатында тұратын едік. Бір күні үй жинастырып жүргенімде абайсыздан терезеден құлап кеттім. Құдайдың құдіретінің арқасында аман қалып, қазір жаныңда отырмын.
Ол уақытта менің омыртқам мен аяғым сынған екен. Есімді реанимацияда жинадым. Ол жақта өткізілген бірнеше операцилардан кейін, енді жүре алмайтындығымды айтты. Мүгедек болып қалғаннан гөрі өліп қалмадым ба деп жылаумен күндер өте берді. Сол жатқаннан сегіз ай жаттым. Сегіз айдан кейін біртіндеп отыра бастадым, ары-бері аунайтын болдым. Ең алғаш рет аяғыма тұрғанда жүруді ұмытып қалған екенмін. Аяғым жәй сүйек болып қалған, өзімді жаңа туылған сәбидей сезіндім. Біртіндеп қадамдар жасай бастадым. Дәрігерлер омыртқамды емдей беріп, аяғымды ұмытып кеткен екен. Гипсты шешкенде аяғымды қисайтып басатын болдым. Сыртқа шықсам адамдар маған біртүрлі қарайтын… Бұрын «Эльвира» деп ортасынын гүлі болып жүретін қыз бір сәтте аяғы ақсақ, қорқақ, ұяң қызға айналып шыға келді.

АЙҚАРАКӨЗДІ АШУ АРМАНЫМ БОЛДЫ
Жүре алмай төсекке таңылып жатқаннан соң, достарым, группаластарым келіп-кетіп жүретін, ол кезде агентті қолданатын уақытымыз. Құр жатпай оқып жат деп агенттен түрлі сайттардың сілтемелерін жіберіп жүретін. Ермұхамед Мәулен деген группаласым өзінің футболға арналған «Aladop.kz» деген сайт ашқалы жатқандығын айтып, сайтын көрсетіп тұратын. Сол кездерден бастап мен қыздарға арналған сайт ашқым келіп жүрді. Оның қалай болатындығын бәрін ойластырып қойған едім, бірақ жоспарымды дүниеге келген жоқпын. Сөйтіп жүріп on.kz-ке тіркеліп, блог жаза бастадым. Үйде жатқан адамға блог кәдімгідей ермек болды.
Біраз уақыт өткеннен соң ойымда жүрген сайтымды аштым. «Айқаракөзді» халық жақсы қабылдайды деп ойлағанмын. Онда қазақ қыздарын бұзу деген сынды ойлар болмады. Ол кезде орыстың қыздарға арналған сайттарындағы дүниелерді қазақшаға аударып сала берген едім. Жазба біздің менталитетке келмейтіндігін ойламаппын. Бірақ адамдар сол жазбалардан кейін бітті «Бұл бұзылған қыз» деп сыртымнан жаман атты етіп қоя берді. Енді-енді өмірге жаңа көзқараспен қарап келе жатқан маған ол қатты психологиялық соққы болды. Сол үшін көп жылайтынмын. «Аузың толған қан болса да, дұшпаныңа көрсетпе» дегенді ұстанып етіп, алдымнан кезіккен қиыншылықтарды жеңіп шықтым.
Уақыт өте келе Аршаттың айтуы бойынша Керекинфоға тіркелдім. Ол жақтағылар мені жылы қабылдады. Содан кейін алғаш рет Блогкемпке Астанаға келдім. Жаңа достар таптым, жаңа орта таптым. Кәдімгідей көңілім бөлініп, бұрыңғы күйзелістен шыға бастадым. Сөйтіп блог жазудың қызығына түсіп, блогерлер сынды қызық нәрселер жазғым келді, солар сынды көп лайк жинап, көп пікірталас туындайтын посттар жазғым келді.

КҮЙЗЕЛІС МЕНІ ХЭНДМЕЙДКЕ АЛЫП КЕЛДІ
Емделіп жүріп жұмыс істеп жүрдім. Адамдардың аяғыма қарай беретінінен мен күйзеліске көп түсетін болдым. Сол күйзеліс мені хэндмейдке алып келді. Өйткені құр отыра берсең өзіңді оймен жеп қоясың. Ал бірнәрсе жасап отырсаң кішкене жеңілдеп қаласың ғой. Солай солай хэндмейдпен айналысып жүрдім. Алғашында оны тек өзім үшін ғана жасайтын едім. Инстаграмға соңғы 1-2 жылда ғана сала бастадым. Тәжірибе уақыт өте келе жинала береді ғой, кейінінен интернеттен түрлі нәрселерді көріп, оған өз идеямды қосып жаңа хэндмейд заттарын жасай бастадым. Менің заттарымды инстаграмнан көрген оқырмандарым өздеріне де сондай әшекейлер жасап беруімді сұрап жүрді. Сөйтіп мен жасаған заттарымды сата алатын жағдайға жеткенімді түсіндім. Одан кейін оны бір бренд етіп қалыптастырсам, керемет етсем, былай істесем, былай істесем деген үлкен армандар болды. Бірақ бәрі қаржыға келіп тірелді.

ЖАУАПКЕРШІЛІКТІ СЕЗІНДІМ
Күндердің бір күнінде Аршат жаңа жоба ашылайын деп жатқандығын айтып Астанаға шақырды. Оның алдында Аида деген қыз KazTube.kz-ке шақырып жүрген болатын. Алайда өзім енді жазылып келе жатқанда Астананың суығынан ауруым асқынып кетеді ме деп қорқып жүрген едім. Аршаттың ұсынысына қызығып, содан екі жұмысымды біріктіріп Астанаға жол жүріп кеттім. Астанаға келгеніме өкінбеймін. Астана маған жаңа мүмкіндіктер сыйлады, жаңа мақсаттар қойып берді, армандарыма ұмтылыс беріп, өзіме деген сенімділігімді қалыптастырды. Астанаға келгеннен соң KazTube пен Мұнарада қатар жұмыс істеп жүрдім. Казтюбтің контентін толықтыру керек болған кездерден бастап біртіндеп өзіме қызық деген тақырыптарда видео блогтар түсіре бастадым. Біраз таныла бастағаннан соң әлеуметтік желілердегі достарымның саны да арта бастады. Олардың саны артқан сайын өзіме деген жауапкершіліктің де артқанын байқап, бұрыңғыдай кез-келген нәрсені жаза бермейтін болдым. Көбісі маған «Астанаға барып есейіп кеттің», «Қазір бұрыңғыдай ойыңа келгенді жаза салмайсың» деп жатты сол кезде. Мүмкін есейгендік те бар шығар, бірақ мен өзіме деген жауапкершіліктің көп екендігін түсіндім деп ойлаймын.

БЛОГИАДАҒА ҚАТЫСУҒА ҚОРЫҚТЫМ
Блогиада іріктеу басталғанда Нұрберген, Асқар, Димаш сынды қанша жылдық тәжірибесі бар адуынды блогерлер қатысатындығын біліп, қатты қорыққанмын. Өйткені солардың жанында ешнәрсе жаза алмай ұятты болғанша, қатыспағаным дұрыс деп шештім. Сол кезде Аршатпен бірге жұмыс істеймін. Ол «Ешнәрседен қорықпа, көр. Не боларын ешкім алдын ала білмейді. Дым болмаса тәжірибе жинайсың. Егер оналтылыққа өтіп жатсаң оның өзі жақсы» деген болатын. Сомен мен қатысушы атанғаннан соң енді көп еңбектің, ізденістің қажет екендігін түсіндім. Сөйтіп алғашқы постымды қатты ізденіп, толғанып-толғатып жүріп жазғаным есімде. Жақсы ұпай алуым мені одан сайын шабыттандыра түсіп, бір шыққан биігімнен түсіп қалмайын деп тырмысып келе жатырмын. Қиын тақырыптарға баратын себебім ол да бір азғантай болса да бонус қосатын шығар деген ой. Блогиада маған үлкен мектеп болды. Көп нәрсе үйрендім. Блогиадаға жасап жүрген жұмыстарым арқылы қазіргі уақытта журналистикаға өтіп кеттім. Бүгінгі күні менің өзіме ұнайтын эксперименттер, тәуекел ету туралы репортаждар жасайтын жобаға жұмысқа орналастым.

АЙҚАРАКӨЗ САТЫЛАДЫ
«Айқаракөз» сайты менің Айқаракөз атануыма, атымның танылуына септігін тигізді. Сайт ашылғанда мен оған қаржы көзі ретінде қараған жоқ едім. Одан кейін оқырмандар саны 5000 мыңға жеткенде табыс табуды ойлай бастадым. Сөйтіп 1-2 жарнамадан аз-маз ақша тапқанмын. Бірақ одан кейін менің қызығушылығым басқа жаққа ауып кетті. Сөйтіп сайт жаңартылмай қалды. Өзім анда-санда қолым тигенде айына 1 реттен материалдар салып отырамын. Жазғы салбырлық бар, Блогиада бар сондықтан мүмкіндік болып жатса оны сатқым келеді. Оған бірінші себеп сайтты шарықтау шегіне жеткіздім деп ойлаймын. Қазнеттің оқырмандарының қандай тақырыпқа қызығатындары анықталды деген сияқты (күліп). Мені осы дәрежеге дейін жеткізген «Айқаракөз» болса, енді менің алға жылжуыма кедергі келтіретін «Айқаракөз». Сондықтан мен қазір өзімнін алға қойған мақсаттарыма қол жеткізгім келсе, «Айқаракөзді» өзге иесіне табыстауым қажетпін деп есептеймін.

ШАШЫМДЫ ЖАСЫЛҒА БОЯП АЛАМЫН
Өзім эксперимент жасағанды жақсы көремін. Әйел адамның жан дүниесінде немесе жеке өмірінде өзгеріс болатын болса ол шашына тиісе бастайды. Бірақ менің шашымның жиі өзгеруі менің тұрақсыздығымды білдірмейді. Өйткені шашымның менің жеке өміріме қатысы жоқ. Мүмкін басымдағы «тарақандарым» сондай тәртіпсіз бе екен… (күліп) бірдеңкені өзгерту қажет болса жылдам қол жеткізетін өзгерістердің бірі ретінде шаш үлгімді өзгертемін. Шашымның түсін, үлгісін өте көп өзгертетін адам ретінде байқағаным… Халық сары, қоңыр түсті шашқа да, ұзын, қысқа, тақырбас шаш үлгілеріне де үйреніп қалған. Соңғы шаш үлгімді қазір жұмыс істеп жатқан жатқан жобамда «Қарапайым қыздан жұлдызға айналу» деген тақырып аясында репортаж жасап, эксперимент жасағанбыз. Бұндай қызғылт түске шаштарын негізінен батыстықтар мен орыстың әйелдері бояғандықтан, қасы-көзі қап-қара болып шашы қызғылт қызға халық көп назар аударды. Көшеде кетіп бара жатсаң бұрылып қарайтындар көп еді. Қазір қызғыл түс кетті, енді шашым сарғаяды. Содан кейін шашымды жасылға бояп аламын (қалжындап, күліп)

САТЫБАЛДЫ АВТОРЛЫҚ ҚҰҚЫҒЫҢДЫ ТАПТАТПА
Негізі «Эльвиризм» деген шаблонды маған тағып қойған Сатыбалды Кербабаев болатын. Менің жәй әзіл болсын, жұрт әлеуметтік желілер арқылы дін мен саясаттан өзгеде нәрселерді талқыласыншы деп қалжын әңгімелер жазып жүретінмін. Мысалы, өйткенде «Жайдарманның» туған күнінде «Ас атасы нан, ал апасы кім?» дегендей. Соны Сатыбалды «мақалдарды өзгертіп айтатын, жоқ жерден прикол шығарып жүретін, күлкілі болмаса да күлкің келетін жазбаларға «Эльвиризм» деген атау тағып берді. Одан кейін ол достарымның, блогерлердің арасында қалжын болып жүрді де, бірде Алмас Тоқабаев оны «лайк» жинау үшін бәріне баратын деді ме, әлде өзінің суреттеріне көп «лайк» жинағыш деді ме сөйтіп жазып шығарған болатын. Негізі оның анықтамасы қате. «Эльвиризмнің» авторы Сатыбалды болғандықтан Сатыбалдыға авторлық құқығының тапталуына жол бермесііің дегім келеді.
Шындығында оның бәріне әзілмен қараймын. Өйткені менің қылықтарыма күлетін, әзіл ететін тұстары бар болса, демек менің жалпы сары массадан ерекшелігім бар деген сөз.

«Рахмет! Мүмкіндігімше тырысам». Бұл менің кейіпкерімнің осы блог-тұғырнамада жазған алғашқы пікірі. Не істеуге тырысатыны туралы сәл кейінірек.

Материалды бастамас бұрын түсінгенім – біз Әйгерім туралы көп нәрсе біледі екенбіз. Ол – ғалым, блогер, өлең жазады, сурет салады. Дегенмен, бұл өнердің бәрі қайдан пайда болған? Бастауы қайда? Өзімді осы сұрақтар қызықтырды. Жауап табатын бір ғана жер Әйгерімнің ауылы, үй іші екені анық. Өзінен ештеңе сұрағым келмейді, ендеше, Қурайлыға кеттік