Қағам.кз сайтына кіріп қалғанымда көзіме бірден мысырлық астынан тағы, басынан бағы тайған қазіргі заманғы перғауыны Хосни Муюәрак туралы мақала түсті. Онда "Хосни Мүбәрактың дүние-мүлкі Билл Гейтстің дәулетінен асып түседі" деп тақырып қойылған қысқа да нұсқа мақала бар екен.
Мақаладағы деректерге сенсек, Х.Мүбәрак — әлемнің ең бай адамы. Оның дүние-мүлкі 70 млрд. долларға бағаланып отыр-мыс.

80 миллион адамның жартысынан көбі күніне 2 долларға күнелтетін Мысыр халқы айына ресми түрде 808 доллар жалақы алған Х.Мүбәрак миллиардтарды қайдан тапқанын түсінбей әлек.

Халқы аш-жалаңаш, немесе жартылай аш-жалаңаш жүрген елдердің басшылары «сұмдық» бай болса, өте қиын. Халқы момын және құқықтық жағынан сауатсыз болса, «Аңқау елге — арамза молда» деннің дәл өзі болады.

Таң қаламын! Адам жата беріп те жалығады екен! Әйтпесе, интернет, тамақ, көрпе-төсек, кітаптар, Шымкенттің қақ ортасында пәтерім бар! Алматыдан қуып жіберсе, әйтеуір, далада қалмасымды білем!

Биыл алдыңғыдан өзгеше қыс болды. Шымқалаға келген күнім +10 бар еді, шамасы… Келесі күндері қар жауды дейсің, қарға қарық болып қалдық. Әдетте кішкене жауып тоқтап қалатын қарымыз, күнімен-түнімен тоқтамады. Ақыры, қардың биіктігі 60см болды! Халық у-шу! „Не боп кетті өзі?„ деп таңқалысуда. Соңғы 5 жылдықта (қателеспесем) болмаған қар болды. Тас жолдарда қар кіртік-кіртік болып тұрып қалды…

Таксиге тоқтатайын дедім. Қызыл түсті Opel Vectra келіп тоқтады. Аққұба реңді, қырлау мұрынды кісі есікті ішінен ашты.
— Қайда барасың, бауырым? — деді.
— Огонек. Тоғызқабатты басқарманың алдына -дедім қолымды үрлей.
— 500 болады!
— Ой братан, қымбат айттың ғой! 300ге баратын жер ғой мынау тұрған — дедім ортаңғы үш бармағымды көрсете.
— Жолды қарасай бауырым, ешкім бармайды 300ге! Отыр кеттік! — деді қолын маған сермеп.
Бағасы қанағаттырмаған соң есікті жаптым да, кері қарай жүрдім…
Кішкене жүргенім сол еді, әлгі Opel артқа жүріп келді де:
— Ал, отыр кеттік 300ге — деді.
Машинаның ішіне жайғасып алдым. Келе жатырмыз. Әңгіме қызу кетті…
— Бұл шешеңнің… басшылары қайда қарап отыр өзі. Жол болса мынау, әлі тазалаған жоқ. Тым болмаса бөлінген ақшаның жартысын жеп, жартысын жұмсаса болмай ма? Машинам шашылып қалатын болды ғой! — деді ашуланып.
Үнсізбін.
— Осы жолдың басшысы бір рет отырса ғой машинама! Қаладағы бүкіл қотыр жолмен жүре отырып апаратын едім баратын жеріне…
Қызыл Opel тоғыз қабаттық басқарманың алдына келіп тоқтады.
— Рахмет, аға!

Назар аудармаңыздар, інім ғой (анда-санда чашканың ішіне түсіп шомылып алатын әдеті бар):)

Сағат кешкі 6-лар шамасы. Телефоным шырылдап мазамды алды. Pathword нөмір екен. „Кім болды" деймін ішімнен. "Қап, бәлем, біреу-міреу қарызын сұрап жылайын деп жатыр-ау" деп ойладым. Бірақ, соңғы рет кімнен қарыз алғаным есіме түсе қоймады. Көтердім.
— Ассалаумағалейкум Саке?
— Оооо, Ерекеее, уағалейкум ассалам (Ербол Серікбай — termin.kz, surak-zhauap.kz деп аталатын Еуропа мен Солтүстік және Оңтүстік Америкада қолданылмаса да, Азия мен Антарктидада мықты беделге ие сайттардың АДМИНИСТРАТОРЫ, KerekInfoның белді қолданушысы)!
— Бүгін сағат кешкі 8 де Венецияның қасындағы LogyCom деген дүкеннің жанындағы кафеге (Мереке деген кафе. Жазудағы Е, К әріптерінің сбеті жанбай қалған:))кел! — деді!

7-34. Қолымдағы экраны істен шығайын деп тұрған телефонымды алып, Ерболға қоңырау шалдым.
— Алло, Ереке, мен келдім.
— Келіп қалдың ба? Қазір барам. 10 минут!
Тұтқа қойылды.

Далада қар күреп жатқан жігіттерге қарап тұрмын! Бір-екеуі қазақ емес сияқты. Әй жарайды, қойшы соны!

Ербол келді. Кафенің ішіне кіріп ішпек-жемегімізді алып әңгімеге кірістік те кеттік! Ерболды сол күні өмірімде бірінші рет көрдім. Түр-сымбаты келіскен, қараторы жігіт (телефонын өзінен сұраңыздар:)). 2 сағаттай ұзақ әңгіме болды. Кафе жабылатын болған соң бір-ақ шықтық.

Кіршік қарды аяусыз басып келем. Жаңағы таксисттің айтқаны рас секілді. Машина түгілі аяғым шашылып қалайын деп зорға жүріп келемін.

Қыздар керек емес пе? — деді бір әйел.
Жоқ! — деппін тауар алғалы тұрған адамдай!
«Астафирулла, сақтай гөр, Жаратқан ием! Сенсіз кіммін? Біліп-білмегендерімізді кешіре гөр!»
Ішімде жиіркеніш лаулап жатыр! Әлгі жерге қайта оралып, әлгі әйелді қарға көміп тастағым келіп тұр. Әрі қарай жүре бердім!

Аптекада «зеленка» жоқ екен! Таусылып кетіпті!

Алдыңғы күні бір қызды көрдім! Ұнады! Көздері тым әдемі сияқты! Еңлік… Есімі де тым әдемі…

Дүйсенбі күні Отырар Университетінде лекциям бар! Содан соң Алма қалаға шығамын Алла қаласа!

Менің үйде тұрмыста тұтынбайтын артық заттардың болғанына жаным қас.«Керек боп қалар» деген қағидатты ұстанбаймын, өзіме ненің керек екенін білемін.Еміс-еміс үйді ескі-құсқы нәрселерден арылтып тұрамын, осыдан жаным кәдімгідей рахат табады. Бүгінгі бітірген ісім де осы болды. Үй жинастыра жүріп, екі дәу пакетке күл-қоқыс жәшігіне «жолдама» жазып бердім. Екі пакет ауылдан қатынаған біреу-міреуді күтіп шкафта тұр, ішіне баламның сыймай қалған киім-кешектерін толтырып қойдым. Ауылдағылар оны «гумпомощь» дейді. Фэн-шуйда пайдаланылмайтын ескі-құсқы бұйымдардың жағымсыз энергия бөлетіні туралы айтылады. Қысқасы — бүгін үйдің аурасын біраз қалыпқа келтіргендей болдым.

Азанда ұйқыдан тұрғаннан соң, жуынып шайынып алып, алдынан бері көре алмай жүрген киномның бірі "Әлеуметтік желі" (Фэйсбук ком сайтының негізін қалаушы жайлы) фильмін көріп тастадым. Содан қасыма көмекші баламды шақырып алып, машинасымен жұмыс жаққа барып, шамалы жұмыстарды ретке келтіріп қойдым.
Түстен кейін қасыма достарымды ертіп алып Балуан Шолақ спорт сарайын бетке алып шықтық. Қазір өтіп жатырған Қазақстан Республикасының бокстан өтіп жатқан 20-шы чемпионатының жартылай финалдық жекпе жектерін көруге. Біраз халық жиналыпты барсақ. Атақты боксшыларымыздан Біржан Жақыпов пен Данияр Елеусіновтың қатысуымен өткен жарыстарды көрдік. Қызылордалықтардың жекпе жектері кеше өтіп кетіпті. Ертең жексенбі күні өтетін финалдық жарыстарда тек бір жерлесіміз Рүстем Сыбаев қана бар екен.
Спорт сарайында қазақ спортының жарық жұлдыздары Ермахан Ыбрайымов, Болат Жұмаділовтерді көріп қуанып қалдым. :))
Жарыс күнінің ең қызықты жекпе жегі ең соңынан болғандай болды. Соңынан шыққан 91 келі салмақ дәрежесіндегі Шығыс Қазақстан облысының өкілін Алматы облысының боксері есінен тандырып тастады :)
Опшым ертеңгі финалдық ойындар қызықты болатын түрі бар. Алматылықтардың барлықтарына жарысқа келіңіздер демекпін. Кіру тегін.

Жақында "Ұлан" газетінің бір журналисінен хат алдым:

Сәлеметсіз бе, Аршат аға! Мен әл-Фараби атындағы Қазақ Ұлттық университетінің журналистика факультетінде оқимын. Республикалық балалар мен жасөспірімдерге арналған "Ұлан" газетіне мақала жазып тұрамын. Жақында ескі газет-журналдар ақтарып отырып, жақсы бір материалға көзім түсті. 1989 жылы «Пионер» журналында «Аршат: мен ерекше баламын ба?» деген сіз туралы мақала оқыдым. Қазір сіздің қазақ интернетіне қосып жүрген үлесіңізді балалық шағыңыздағы сол бір материалмен сабақтастырып мақала жазуға тапсырма берген еді газет ұжымы. Егер сұхбат беруге келіссеңіз, бір-екі күнде сұрақтарды почтаңызға жіберейін. Сау болыңыз!

1988 жылы шыққан мақаланы сканерлеп, маған салып жіберіпті. Сіздермен бөлісейін дедім:

***

Иә, Аршат Оразов шынында да ерекше бала ма? Ол қазір жеті жаста. Бірақ 3 класта оқиды. Сурет салуды жақсы көреді. Атасы мен әжесін керемет сағынады. Ауылды аңсайды. Ақтөбеде тұрады… Бір сөзбен айтқанда, бұл мақала ерекше баланың өмірі, өнері, таланты туралы сыр.

Үлкен үзілістің кезі болатын. Класқа Нұршагүл айқайлап кіріп келді.

— Балтұрсын апай пионерге өтуге дайындала беріңдер деді!
Оқушылар жан жақтан шу ете қалды:
— Алақай!
— Галстук тағамыз!
— Пионер боламыз!

Көптен күткен күн. Мереке. 3-ші класс оқушыларының қуанышында шек жоқ. Тек сабақты нашар оқитындардың ғана көңілдері пәстеу: «екіліктерін» ойлап алаң. Пионер қатарына тәртіпті, үлгілі, сабақ үлгерімі жақсы балалар ғана өтуі керек қой.

Батыстық қазақша реп тарландарының бірі — Жақаудың тректері көп болғанмен (айтпақшы альбомы да жарық көрген) клиптері аз еді. Туған жері Жаңаөзен мен қазақ тіліне қатысты екі клипін ғана көріппін өзім. Мынау Жақаудың жаңа клипі. Соңғы таңдау деп аталады. Реп сүйер қауымға арналады.

Жаңа үйге көшкелі мұздатқышсыз жүр едік. Сүт, ет, майонездерді көршінікіне қойып. Бүгін сенбі күнгі демалысты пайдаланып, Сулпак пен Технодомды қарап, мындай шағын мұздатқыш алдым:



Бойы ұлымның бойынан сәл кіші. Біз сияқты шағын отбасыға жарайды. Бағасы 32990 теңге. 4-ші қабатқа жалғыз өзім көтеріп шықтым. Сондай мықтымын мен :)

Өз өзіме риза болып, енді жұмысқа келіп, бір шабашкамды бітіріп тастайын деп жатырмын.

Сенбі. Жұмыс жоқ, бірақ 9-да автомектепке бару керек. Әне тұрамын, міне тұрамын деп өзімді күштеп, әрең дегенде 8-40та ояндым. Сағат 11-де сабақты аяқтап, үйге келсем, әйелім әлі ұйықтап жатыр екен. Оятпақшы болып қасына жантайдым. Содан оның ұйқысын әбден ашқан соң, тұрып іш киімімді кидім.

Әйелім тамақ әзірлеп жүріп, плитаның ашасы розеткадан алынбайтындығын жеткізді. Мен шнурды тартып көріп едім, шынымен де розетканың іші балқып, ашаны жабыстырып тастапты. Тамақ ішіп болған соң, розетканы ашып қойдым да, өзім базарға жаңа розетка сатып алуға бардым. Өзінің тауарын мақтай жөнелетін сатушылардан әрең құтылып, өзіме қажетті розетканы алып үйге қайттым.

Үйге келіп, құралдарымды іздей бастадым. Өзімнің ұсақ-түйек жарақтарымды салатын қорабымды шығарып едім, ішінен қапелімде ештеңе табыла қоймайтынын білдім. Қажетті, қажетті емес қоқыстардың бәрін қорапқа жинай беріппін. Әйелім екеуміз «мынау керек, ал мынау керек емес» деп заттарды сұрыптай бастадық. Нәтижесінде бір пакетке жақын қажет емес шнурлар, розетка бөлшектері, сынған бұйымдар, атам заманғы көне телефондардың зарядкілері шықты.

Жаңа розетканы орнатып, «Вуаля!» деп әйеліме қарасам, маған күлімдеп бір құшақ… удлинительдер ұсынып тұр. Бәрі де істемейді: біреуі балқыған, біреуі күйген, біреуі үзілген. Содан бәрін құрастырып-құрастырып, іске жарамды екі-үш удлинитель шығардым.

Қазір демалып, осы жазбаны жазып отырмын. Бір сағаттан кейін мини блогкапқа кетемін.

Таңертең ерте сегізде үйден шығып аялдамаға бет алдып. Автобус жоқ, аялдамада адам да көп емес. Сосын такси ұстадым, мен баратын жерге жер қарада 400 теңге еді, бүгін 800 болыпты. Дабай жақсы дедім де, жауя кеттім.
Жарты сағаттан онбес минут артық жүріп келдім. Осы, дым қызық болмаса да.

Кеше қызметтес келіншектің қайтыс болған шешесіне бата жасап бардық, көңіл айттық. (Оның арғы күні орыс апаның жерлеу рәсіміне қатысқан ек. Осындайда қазаққа риза болып қаласың. Барлық шығынды, қызметті, мәйітханаға апару, шығарып салу бәрін-бәрін