Барлықтарыңызға сәлем! Бұл жазбамда сіздерге өз қолымнан шыққан шағын ғана туындыны таныстырмақпын. «Бисмилләәһир-рахмаанир-рахиим» деп бастадым, ал кеттік онда!
Жастық шақта әркім де өлең шығарады дейді ғой, мен көбіне орысша өлең жазатынмын. Қазақшадан көрі, орысша сыр шерткен оңай еді мен үшін. Көбіне Лермонтов пен Есениннің әсерінде өлеңдер шығаратынмын.
Сондай әсерлердің бірінде, Лермонтовқа арнап
07.07.07 датасында блог жүргізуді бастап жатып, бұның ақыр түбі неге ұласуы мүмкін екенін елестету ойда болмапты. Төрт жылға жуықтап қапты. Аршаттың көмегімен қолайлы шаблонды икемдестіріп жатқанымыз кеше ғана сияқты еді.
Теміртау қаласында қазақ тілді мектептерге күн өткен сайын, сұраныс артып келеді. Қалада 17 орыс мектебі бар, олардың көбісі толық емес. Яғни оқушылары жетіспейді. Сонда да сыныптарды ұстап отыр. Қазақтарға қазақ мектептері жетпегендіктен, балаларын
Орталық мешітке барған едім, көзім «Араб тілі сыныбы» дегенге түскені. Үйдегі қыздарды берсем бе деп ойланып шартын сұрасам, тек ұлдар оқытылады екен. Дегенмен, бір жіп іліп шықтым. Сонымен, 10.06.2011-де ұлдарға арналған 1 айлық тегін лагерь
Қолына қылышын алып елін қорғаған бабаларымыз, түн баласы көз ілмей найзасына сүйеніп ұйықтап, мына ұланғайыр жерді бізге қалдырған екен. Бізден қанша қаларын кім білсін… Сол жаугершілік заманында толғай атқан садақтың оғын өткізбей қалатын