Шал мен кемпірдің қолында немересі тұрыпты. Бала неме бірдеңені түсініп қалмасын деп шалы «Кемпір соғысайық» дейді екен. Содан екеуі соғысып алады екен. Күндердің күнінде ойнап жүрген немересін шақырып алған әжесі «Барып атаңа айтып келе қойшы, әжем соғысайық деп жатыр де».содан немересі атасына келіп, «Ата,әжем соғысайық деп жатыр»депті.сонда шал "Әжеңе айтып бар, атам кешегі соғыста өліп қапты де" деген екен.

Енесстің, бүгін, синематорграфтың әр саласының қыздығын алған фильмдерге саяхат жасағанды жүн көрдік.
Сонымен, тарихтағы ваще және очм алқашқы фильм, бұл – 1896 жылы шықан «Пойыздың Ла-Сиота вокзалына келіп тоқтауы» атты «кино». Паровоз аңқып келіп, вокзалға тоқтай қалад – сонымен бітті. Яғни қазір кез-келген 3 мегапикселі бар СаянҮш сияқты бұтақбас күнде түсіре алатын кино. Дегенмен бұл фильмді, өз заманында көрермендер «пойыз басып кетед, ойбай шешесс!» деп, бұттарына жіберіп отырып қарайтын болған. Ендеше тым қарапайым екеніне сөкпеңдер, ептібайымайттар!

Әні: Роза ӘЛҚОЖА
Сөзі Құралай ОМАР

1.Білесің жаныма ыстықсың өрттей,
Жүректі шарпыдың айықпас дерттей.
Бір өзің жаралап, бір өзің емдейсің неге, жаным,
Қасымда қалшы кетпей.

«Кто бы знал мое одиночество? Будь он проклят, этот самый талант, сделавший меня несчастной...» Ф.Раневская

Қазір анекдотқа айналып кеткен біраз әзілдер орыстың мықты актрисасы Фаина Раневскаяға тиесілі. 88 жасқа дейін өмір сүрген ол ойындағысын бүкпесіз айтатын, мінезді адам болған. Жақында оның өмір жолы туралы әдемі кітапты оқыдым. Мынау содан аударылған бірнеше әзіл

Биылғы оқу гранты иегерлері анықталды. Түсіріп алу үшін төмендегі сілтемені басыңыз.
Түсіріп алу

Бүгінгі күн өзі жағымды жаңалықтарға толы болып жатыр. Лайым осылай жалғаса берсін деп тілейік.
Оңтүстік Кореядағы Инчхон қаласында болып жатқан Азия чемпионатында жартылай финалға шыққан бес боксшымыздың төртеуі финалға жолдама алды. Атап айтқанда:
52 кг салмақта Ілияс Сүлейменов филиппиндік Рей Салударды 30:17 есебімен талқандап тастапты. Финалдағы қарсыласы — қытай Йоң Чаң.
60 кг салмақта Айдар Әмірзақов қырғызстандық Абдилай Анарбайұлын (почти фамилияласым екен ) ұтқан. Есеп — 12:8. Мұның да финалдағы қарсыласы — қытайлық Лю Чиаң.
Рустам Сваев 69 кг салмақта өзбекстандық Нодирбек Қосимовты 38:34 есебімен жеңіпті. Ол да

Қазақстанда доп теуіп, нәпақа тапқан тәжірибелі шетел футболшылары жетерлік. Сондай футболшылардың бірі Абдуллаи Диакате. «Тараз» футбол клубында еліміздің намысын қорғап жүрген сенегалдық жартылай қорғаушы бұған дейін Түркияның бірінші лигасында ойнаған. Жақында 23 жасар футболшымен тілдесудің сәті түскен еді.

– Абдуллаи, Қазақстанға биыл бірінші рет келіп отырсың. Командаға қаншалықты бой үйреттің?
– Бастапқы кезде тілге байланысты қиындықтар туындаған. Қазір бірте-бірте оған да үйреніп келемін.
– Тіл демекші, қазақша қандай сөздер үйрендің?
– Әзірге «Сәлем», «Қалайсың?», «Рахмет» деген сөздерді ғана үйрендім.

Уа, Керекші жамағат, Астанадан бір жағымды жаңалық келді. Тағы бір Админұлы дүниеге келіп, Әмин батыр інілі болып жатыр. Нәрестенің бауы берік болсын, елдің мақтаны болар азамат болсын деп тілеймін. Қалған тілектер — сендердікі

АҚШ жазушысы Сидни Шелдон 11 ақпан 1917 жылы Чикагода дүниеге келген. 30 қаңтар 2007 жылы 89 жасында қайтыс болған. Шын аты-жөні – Сидней Шехтель. Прозаик, сценарист. 1937-2007 жылдар аралығында үздіксіз шығармашылықпен айналысқан. Криминалдық драмалар, детективтер, махаббат туралы романдар жазған. 1947 жылы «Оскар» жүлдесін алған.
Екінші дүниежүзілік соғыста авиацияда қызмет етіпті. 1941 жылы азаматтық өмірге оралып, мюзиклдар жаза бастапты. MGM пен Paramount Pictures студиясына сценарийлер жазған. 1970 жылғы романы Эдгар По атындағы премияны ұтып алады. Романдары 56 тілге аударылып, 300 миллионнан астам таралыммен жүздеген елдерге тараған. Оның сценарийлері бойынша 25 шақты фильм түсірілген. Жазушыны «бестселлер» деп атайды екен.
Былтыр осы жазушының «Таңертең, күндіз, түн» атты 1996 жылы жазған романы қолыма кездейсоқ түскен. Шыны керек, Агата Кристидің бір ғана кітабынан басқа детектив оқымаған басым, Шелдонның аталмыш романынан бас ала алмай қалдым. Қысқасы, романды бір темппен үзбей оқып шықтым.
Бүгін «Керекке» кіріп қалсам Нұржанбай америкалық Теодор Драйзерді ұсынған екен. Осы моментті пайдаланып, мен де Сидни Шелдонның қай шығармасын оқысаңыз да өкінбейсіз дегім келеді. «Утро, день, ночь...» романында Гарри Стэнфорд атты мультимиллионердің өз балаларынан аяған байлығы өзіне де, өзгеге де бұйырмай, ақыры ит өліммен өлгені, өлгенде де кімнің қолынан ажал құшатыны туралы жазылған. Тағы не болатыны туралы айтсам қызық болмай қалар. Одан да өзіңіз оқып алсаңыз, күшті болар еді.
Айтпақшы, Сидни супер жазушы ма, классик па оны білмейді екем. Так что, қоқысқа кете ме, кетпей ме, оны да білмеймін. Бірақ, жазғандары шытырман, тілі орамды, оқырманды өзінен кетірмейтін қасиеті бар.

himanshublogging.blogspot.com/2009/04/sidney-sheldon-tribute.html — сурет мына бір үндіс баланың блогынан алынды.

Әбіш есімді бір қазақтың окопта жатып түс көріп, ояна кетсе, немістер «Ауфштейн» деп тұрғаны туралы байканы әкем мен ес білгелі айтып келеді. Сақалы сапсиып кетті біраз сол анектің.