Кеше ғана интернетті кезіп жүріп, мына бір Әзербайжанның әдемі халық әніне тап болдым.



Әзербайжанның аңызы бойынша бір мұсылман жігіті мен христиан қызы бір-біріне ғашық болыпты. Алайда екеуінің жанұялары бұлардың ғашықтық сезіміне қарсы болып, оларды айырып жібереді.

Әннің сөзі:

Saçın ucun hörməzlər [Шаштың ұшын өрмейді]
Gülü sulu dərməzlər [Сұлу гүлді термейді]
Sarı gəlin [Сары келін]

Saçın ucun hörməzlər
Gülü sulu dərməzlər
Sarı gəlin

Bu sevda nə sevdadır [Бұл не деген махаббат?]
Səni mənə verməzlər [Олар сені маған бермейді]
Neynim aman, aman [Не қылайын? Рақым сұраймын.]
Neynim aman, aman
Sarı gəlin [Сары келін]

Bu sevda nə sevdadır
Səni mənə verməzlər
Neynim aman, aman
Neynim aman, aman
Sarı gəlin

Bu dərənin uzunu, [Бұл жардың тереңі]
Çoban qaytar quzunu, quzunu [Шабан қайтар қозыны, қозыны]
Bu dərənin uzunu,
Çoban qaytar quzunu, quzunu

Gün ola mən bir görəydim [Сол бір күнге жетсем, көретұғын]
Nazlı yarımın üzünü [Назды жарымның жүзін]
Neynim aman, aman
Neynim aman, aman
Sarı gəlin

Gün ola mən bir görəydim
Nazlı yarımın üzünü
Neynim aman, aman
Neynim aman, aman
Sarı gəlin

Бұл постты жазуға «Хабар» арнасының журналисті Мақпал Мадиярованың «Орталық хабар» бағдарламасына арнап түсірген мына сюжеті себеп болды.

Күздің қоңыр салқын күндері болатын. Таң азаннан басталған тұман сейіле қоймады. Кешкісін қорадағы екі сиырдың біреуінің келмегенін көрген Мырзагүл киініп алып өзі іздеуге шығады себебі ата – анасы жол жүріп кеткен болатын, үйде өзі жалғыз қалған. Бір үйдің кенжесі ерке – шолжаңдау болғанымен оқуына зерек, үй шаруасына пысық еді өйткені үйдің үлкендері баяғыда – ақ ержетіп, бойжетіп өз жөндерімен кетіп құтты орындарына қонып қала – далада бір – бір үйдің түтінін түтетіп отырғанды. Ал бұл қыз анасының 45,әкесінің 51 жасында көзкөрген қуанышы еді. Сол бір күз Мырзагүлдің 16 ға толған жаңа ашылған қызғалдақтай құлпырып келе жатқан кезі еді ауылдағы қыздардың ішіндегі сұлуы да сол болатын. Мектептен қайтарда сөмкесінен ыстық сезімге толы хаттар да тауып алып тұратын. Бірақ оның еш біріне көңіл бөлмеді сабағын оқиды, үйінде қарт әке – шешеге шаруаға көмектеседі. Сонымен не керек кешқұрым мал іздеп ауылдан ұзап кеткенін өзіде байқамай қалады. Оның үстіне тұманда қоюланып, қас қарайып кеткен уақыт. Айдалада тірі жан, тісті бақа көрінбейді тыныштық. Қыз байғұс бағытынан адасып қайда барарын білмей аңырап келе жатқанда көз ұшынан бірдеңе қараяды. Дереу сол қарайған жаққа жүгіреді. Барса ескі мола екен. Ауыл маңына бағыт жасайын десе бұл ескі моланы ол ешқашан көрмеген. Бұл уақытта айнала мүлде қараңғы, түн бола бастаған. Көп ойланбастан сол молаға түнеуге шешім қабылдайды. Түннің бір уақытына дейін ұйықтай алмаған қыз таңға жуық көзі ілініп кеткенін өзі де байқамай қалады. Әлденеден селт етіп оянса таң қылаң беріп күн шыға бастапты. Дереу орнынан тұрып далаға шығып маңайын бағдарлай бастайды. Ауылдан 4-5 шақырым жердегі астыртта тұрғанын біледі. Түндегі ауылдың жарығы көрінбей бағдарын жоғалтып алғаны осы екен. Ақырындап аяңдап ауылға беттейді. Ауылға таяай бергенде оның алдынан іздеушілерде шығады. Түн ортасында келген әке – шеше қызының үйде болмағанын көріп, ауыл адамдары бар, ауылдың жалғыз инспекторы бар бәрі шарқ ұрып әлі таппай жүр екен. Сонымен қызын аман есен көрген әке – шешесі сол күні құдайы тамақ беріп, жеті нан таратып кешті батырады. Ертеңіне сабақтан келген Мырзагүлдің түс ауа іш жағы бүріп ауыра бастайды. Анасы ауруды басатын дәрі береді, әйтеу өзінше ем дом жасаған болады осылайша ол үйінде екі-үш күн жатып қалады. Қызының беті бері қарамағанынан қорқа бастаған анасы көрші кемпірге барып мән – жайды айтады. Ол кемпір үйге келіп қызды көріп ұшықтап әйтіп – бүйтіп қайткенмен молаға түнедіғой деп көрші ауылдағы тәуіпке апаруға кеңес береді. Ертеңіне көрші кемпірдің шалының жигулиімен көрші ауылдағы тәуіпке жол тартады. Тәуіп қыздың тамырын басып бұл қыз түнеген мола әруақты адамның моласы. Ол жерді аяғымен басқаны үшін оған әруақ ренжіген деп үшкіріп өзінің ем домын жазып береді де, бір аптадан соң қызың құлан таза айығады деп шығарып салады. Бірақ бір аптаға жетпей жағдайы мүлде нашарлаған қыз аудандық аурухананың реанимация бөлімінен бір – ақ шығып сол түні тіл тартпастан жалған дүниемен қоштасады. Мәйітханада жасалған экспертизаның нәтижесі оның (молада түнеген күні) ұятты жерінен тарақан кіріп ішкі ағзаларын зақымдағаннан пайда болған ірің қанға араласып уақытылы медициналық көмек көрсетілмегендіктен ажал құшты деген қорытынды шығарды…

Әпкемнің 16 гб флешкасына видео көшіріп бергенмін. Басқа компқа салған соң флешка ашылмай қалды. Форматтауды сұрап тұр. Ал оның ішінде дерек көп. Қайтпек керек? Отыра қалып гуглдаттым. Біраз ізденістің арқасында мына сайтқа тап болдым. PhotoRec бағдарламасы арқылы форматтауды сұрап тұрған флешкадағы деректерді қайтарып алуға болады екен. Енді бағдарламаның жұмыс жасауына тоқталсақ.

1. Әуелі бағдарламаны түсіріп алыңыз. Архивтің ішіндегі testdisk-6.11.3 деген папкіні шығарыңыз. Құжаттың ішінде win деген папка бар. Соның ішінде photorec_win деген бағдарламаны ашыңыз.

Иә… Сонау 3-курстың соңында диплом тақырыбымды алдым-дағы, бірақ мәлімет жинастырмадым. Шымкенттегі жас драматургтердің конкурсына қатысам деп, пьесама іздедім мәліметтерді. Сөйтіп, 4-курсқа өттік. 1-курстағы жабылмаған құқық сабағым бар еді. Ол да пәле еді. Мамандыққа аттестация болып, одан да өттік жаттағанымызды белгілеп. Бірақ көпшілік шпор деген тәсілді қолданды. Сөйтіп, желтоқсан соңында әлгі құқық сабағымды да жаптым. Екі кредитін төлегем, қарызға ақша тауып. Мұғаліміне жолықсам, емтихан кезінде қинасам, ренжімеңдер деген. Дайындалыңдар деп. Бірақ емтихан кезінде жолықсам, кешке таман үй жаққа кел деді. 16-мен зымырадым. Адам көп. Әлгі құжаттарым сумкамда болса да, сумкамен қоса мыжылып қалғантұғын. Бардым, апай 75 қойып берді. Ертеңіне универге апардым да, одан кейін группадағы Батыстың қыздарымен қоян боп қайттым пойызда. Дипломға мәлімет жинамағам. Қысқы демалыстан кеп, практикаға кірісіп кеттік. Мемлекеттік қой. 2 ай іс-тәжірибеден өтіп, содан кейін ғана сәуірдің 15-теріне таман Ұлттыққа барып, мәлімет жинай бастадым. Жинағанда сол, Д.Әлімжановтың өмірбаяны жазылған бір мақаланы, содан соң тағы бір мақаланы нәуітбұғыма теріп жаздым. Сөйтіп, бір еңбекті ашып қойдым да, содан көшірдім. Пайдаланылған әдебиеттерді де қатырдым. Сөйтіп, 3 күн ішінде дипломымды аяқтап тастадым. Сәуірдің 20-сына дейін өткізіңдер деп жазып қойыпты деканат. Айдалаға 50-60 мың құртқанша, ол қалтамда да қалған жоқ. Себебі ондай ақша жоқ қой менде (күліп жатырмын). Декан да рұқсат етіп, қолын қойыпты диплом жұмысыма. Енді, міне, мемлекеттік емтихандарды да тапсырып жүрміз. Бұған да дайындалмаймын еш. Қабылдайтындарды күнде тамақтандырады кафеден, біз жинап берген 10 мың теңге ақшадан (студент басы). Үштік баға алып жүрмін сол. Қазір сол үйдегі жатыс тіршілік…

http://mtdi.kz/tusindirme-sozdik сілтемесі бойынша көшуге болады. Сөздің қолдану үлгісімен берілген.

Бүгін! Алғашқы рет! Кешкі сағат 19:00де Қызылорда қаласында «Домбыра Party»! Келіңіз, көріңіз, әдемі кештен қапы қалмаңыз! Өтетін орны: орталық алаңдағы ескі фонтан маңы, «Майя, майя» пиццериясының артында орналасқан. Байланыс телефондары: 8 701 317 16 15 Сабыржан және менің номеріме де хабарлассаңыздар болады

деп ақпараттандырып фейсбукқа жаздық. Бірінші мәрте өткізгелі отырғандықтан, қалай болар екен деп те ойластық. Арнайы ешкімді шақырмадық, бірақ жоспарда шақыру бар еді… Сабыржан екеуміз таныс домбырашы дос, құрбы-құрдастарды іздедік. Күнде хабарласа отырып, Сабыр 4-5 жігітті тапқанын айтты. Онда бастап кетейік, қалғандары қолдайды дедік те, 04.05.2013ж жоспарладық.

1 мамыр күні әбден қыдырлық, М. Горкий паркіне сосын жаруанлар бағына бардық, бәрін көрдік, бала-шаға бір қуанып қалды. қызық бәрін тамашаладық. бірақ ең жаманы үйге келгенде болды. өзіміз бір досымным үйіне келіп қонғанбыз, ертесіне бір-ақ бардық кешке. келсек үйдің терезесі ашық тұр, содан жәйлап үйге кірдік. бәрі орнында, ештеңе шашылмаған. келе сала үлкен ұл ноутбук ойнаймын дейді. іздесек жоқ. қолды болып кетіпті, мейлі бастан құлақ садақа. бірақ ит тойған жерге тоғыз келеді деген. қайта айналып соғып қала ма деген қәуіп басым

Жақынарада күтіңіздер...

(Тасының асты. Басы — өткен постта).

Адамдардың күйеліағаш түрлері болады. Олар ішіп жұмысқа бармайды. Шығарам десе — «Гытыканы шақырам нақ!» деп, айбат шегеді. Мал әнаңңдарға Шива бірақ актерлік шеберлік пен сондай момақан көздер мен келбетті аямай берген. Журье көбіне сондайлардың сойылын соғып жүреді. Өздерін Робиннің көтіндей сезінеді, типінақ, жоқ-жітіктердің жарылқаушысы, жепті нақ.

Әлеуметтік бағдарламалар мен жаңалықтардың пидор тұсы сол: онда тіпті он мың мөр басылған қағаз