Анама

(1998 ж, жаз)
Анам барда күлімдеймін, күлемін,
Сен болмасаң қалай өмір сүремін?
Анам барда керегі жоқ ештеңе —
Анам менің жүрегім мен тірегім.

Анам менің! Дүниедегі асыл жан!
Мейірімі шуақ болып шашылған.
Анашымның өнегесі, тәлімі
Жадымда бір кітап болып басылған.

Анам менің бұл дүниеде көнерім,
Анам менің бұл өмірде сенерім.
Теңдесі жоқ үлкен сыйлық емес пе,
Анашымның “айналайын” дегені!
Әрі қарай

Сайын дала

(2000 ж, Ембіге бара жатқанда)

Керілген кең дала,
Бір ойға батамын,
Сенде өстім, сен ғана –
Туған жер, Отаным.

Өзіңнен нәр алар,
Жабықса көңілім.
Сен үшін сан адам,
Қиды өз өмірін.

Сенде адам үміті,
Сенде ауыр жарасы,
Байтақ, құдыретті,
Қазақтың даласы!
Әрі қарай