Қажығұмар Воркута. "Соңғы айқай"
Хард-әдебиет бөлімін Қажығұмар атамыздың көп қуанта бермейтіні рас. Ол заңды да: заңсыз кәсіпкерлікпен айналысқаны үшін алты айлық абақтыдан шыққаны осы. Келе сала редакцияны жағалады десеңіз де оңбай қателесесіз. Көшеден кездестіріп қалып, өзіміз қолқаладық. Алдын кес-кестеп, «жеті ай жатып дым жазбады дегенге сенбейміз! Қаламныңнан тәбәрік беріп кет!» деп, ізінен қалмадық. Ақыры Киселев пен Есет батырдың қиылысына бұрыла бергенде, «мә, атаукерелеріңді!» деп, бір тілім қағазды лақтырып кетті. Ашып қарап,«Толқудамыз. Қобалжудамыз. Қызылдар қаһарға мінді. Бестікке жылуды көбейтіңдер. Таз Ермек.» дегенді оқып, түк түсінбедік. Сүйткенше Қажығұмар атамыз кері жүгіріп келіп, бұл қағазды тартып алып, басқасын беріп, қайта кетіп қалды. Ал біз тап сол жерде-ақ жариялап жіберуді жүн көрдік. Шешесстің.
Әрі қарай










