Сол адал шағымның,
Балауса күнін сағындым бәрін.
Сол күндермен мұңсыз,
Қоштасып үнсіз, қолым бұлғадым.
Сол менің мұңлы әнім,
Менің жырларым, менің жылдарым.
Сені іздеп күнім жиекке жығылады,
Қызыл да жасыл дүние құбылады.
Жанарыма кеп түйір жас тығылады…
Сезімім тамшы әйнекке ұрылады,
Сыңар аққудың сыңсиды сынық әні.
Сол әнді, жаным, өзіңдей кім ұғады?
Аяғыма кигенім, былғары етік, сәулем-ай,
Табанымнан барады, ызғар өтіп, сәулем-ай.
Жақсы болсаң келерсің судан өтіп, сәулем-ай,
Жаман болсаң қаларсың суға кетіп, сәулем-ай.
Менің жерлестерім шығарған әнді сіздерге ұсынғым келеді.Музыкасын жазған Көшеров деген ағамыз Күршім ауданына тұрып,қызмет еткен. Қайтыс болған. Жақында папамның ең жақын досының мерейтойы, сол тойда осы әнді біздің жанұя айтатын болды. Папам маған да
ҚАҒАЗ КЕМЕ
Қағаздан жасалған кеме көріп қалдым арықтан
Асығып аққан, ғашық болатын
Көз алмай біраз кідірдім аңғармайды оны ешкім
Ағып барады, алыс барады…