Свобода есть единственная характерная черта цивилизации…
Лев Ильич Мечников
«Маймылдар планетасы» — бір емес, екі емес, желісі бойынша жеті рет фильм түсірілген Пьер Буль атты жазушының ғылыми-фантастикалық романы.
Ал, экрандағы «Маймылдар планетасы» — бес фильмнен тұратын пенталогия (1968-1973 жылдары түсірілген). Менің көршім айтып жүрген, Тим Бертон түсірген «Маймылдар планетасы» (2001 ж.) – шын мәнінде 1968 жылы шыққан алғашқы фильмның римейкі.
Биылғысы – спин-офф, яғни бұрын жарық көрген туындының оқиғасын, кейіпкерлерін негізге ала отырып жаңа жобаның жүзеге асырылуы. Ал, жоба жүзеге асты ма, жоқ па, оны уақыт көрсетер.
Блогыңды жұмыстастарың оқып жүрсе қандай сезімде боласыз? Көбісі өзін ашқысы келе бермейді. Жазбаларыңда сенің ішкі «менің» сайрап тұратыны бар емес пе?! Жұмбақ күйді кейбіріміз паш ете бергіміз келмейді. Бірақ кеңселес көршілер алдымен блогыңызды оқып ап, кейін coffee room’да сізді ұсақ-түйегіңізге дейін сканнерлеп тұрса… Жайсызданасыз ба?
Мектепішілік «Алтын күз» мерекесі мәреге жақындап, қысым мен температура жоғарылай бастайды. Бәрі білед: біздің сұлу Айжан алад! Билеп те берді, ән де салды, ал қиғаш көздерімен атып-атып жіберген кезде, еркек атаулы дімкәс бірдеңеге айналып, мал
«Адамнан айла артылмаған» деген бір сөз бар еді ғой. Соны сіздерге бір рет дәлелдеп берейін, егер бұны дәлел ретінде қабылдасаңыздар. Қазіргі заманда адамды ұялы телефонсыз( қалтафон) елестету мүмкін емес. Кейбірімізде қос-қостан бар. Қалтаңыздағы бір телефоныңыздың заряды өшіп қалды делік, екіншісінің заряды жеткілікті. Бірақ сізге отырып қалған телефон өте қажет.Екіншісіне ауыстырып салайын десеңіз Джиесем мен сидимейдің симкалары бір-бірін қабылдамайды. Зарядкаңыз үйде.Батарейка алайын десеңіз ақшаңыз жетпей тұр, алдын ала есептелінбегендіктен. Бұған бола еш уайымдаудың қажеті жоқ. Бұрыштан да шығуға болады жолын таба білген адамға.
Әскерге жана келген кезіміз болатын.Бізді алғаш әскери тәртіпке үйретіп жүретін Артықбаев деген сержан күнде жатарда
«Тағы да бір күн өтті»- дейді сонда бәріміз айғайлап «Ну и пуст» деуіміз керек.Ол «Завтра новый день» дегенде бәріміз бірден айғайлап «А нам похи» деуіміз керек.Осылайша күндер өтіп жатты.Бәріміз орысшаға тіліміз келетініміз бар келмейтініміз бар әлгі сөздерді жаттап алдық.Кешке сержант Артықбаев кезекшілікте болған кезде үнемі осы сөздерді қайталап айтып жүрдік.Бір күні кешке бәріміз ұйқыға жаңадан жатқан кезіміз болатын.Ротаның командирі журнал толтырып жүріп«сегодня какой день»деді.Сонда арамызда орысшаны мүлдем қақпайтын Досжан деген досым сержан Артықбаевтың үйретіп жүргенімен шатастырып «А нам похи» демесі бар ма."Қандай күн болсада сендерге похи ма не?" деп ашуланған командиріміз «сендерге похиды көрсетейін»- деп түнімен ОЗК кигізіп плацта жүгіртіп қойған еді.
Это было лет пятнадцать назад на зеленом рынке. Когда вся страна кормилась клетчатыми баулами. Когда все что-то продавали, реже — покупали.
Это сейчас естественно платить за туалет тенге двадцать. А в те времена это была несусветным бредом, собачьей чушью.
Вздумал однажды то ли владелец, то ли начальник рынка — «базарком» (комиссар базара?) «Джоник»