Отбасылық тәрбиенің алар орны ерекше. Алайда, ата-анасы күні бойы жұмыста болатын мына заманда, тәрбиенің көбісі көшеден, сыныптастары, құрдастары арқылы келері сөзсіз. Ересек жолдастарына ұқсағысы келіп сыраның дәмін татып, папиросты аузына салып жүргенді сән көріп, көгілдір экраннан, интернеттен, әр түрлі басылым беттерінен күнделікті жарияланып жатқан адами құндылықтарға жат көріністер көріп жүрген жастар қаншама?! Кейбіреулері соларды қайталауды сән көреді. Әттеген-айы осындай оқиғалардың соңы орны толмас өкінішке ұрындыруы мүмкін.

Биылғы ҚазКВН чемпионы ақтөбелік «Экспресс» командасы. Жоғары лигаға биыл ғана шыққан команданың финалға жетуінің өзін жетістік көріп, финалда көп ешкім жеңіс күтпеген еді. Алайда «Экспресс» 5 қарсыласын артта қалдырып, биылғы жылғы чемпиондықты жеңіп алды.

«Экспресс» салмақты, ойландыратын әзілімен ерекшеленген команда. Осы жеңісті салмақты әзілдің жеңісі деп бағалаймын. Арзан әзіл жеңілді. Бұл оқиға қазақша КВН-ға революциялық әсер береді деген ойдамын. Бұдан кейін командалар жеңіләзілдікті қойып, әзіл сапасына көңіл бөледі деген сенімдемін.

Жеңістерің құтты болсын «Экспресс»!

сурет: instagram.com/p/Sf8o--mby2/

Осы сонғы күндері жоғарғы оқу керек пе жоқ па деген ой мазалап жүр. Бұған дейін барлық адамдарша мектепте де, универде де сабақты жақсы оқып келдім. Енді бітіруге 1,5 жыл қалды. Универге баруға, оқуға ешқандай ынтам жоқ. Сол дипломды алғанда не болады, алмағанда ше? Айналама қарасам оқуын жарты жолдан тастап кешкі бөлімге түскендердің өмірде жолы болып,өз жеке істерімен айналысып жүрген адамдар да баршылық. Әрине, түсінем өмірде қандай да бір жетістікке жету — оқуды тастауға байланысты емес. Бірақ оқу да бір күннің біраз уақытын алады. Әкем бұл ойымды естігенде қатты ренжіді. Меніңше қазіргі кезде диплом алған ешқандай адам өз мамандығымен жұмыс жасамайды. Диплом алу — жалданып жұмыс жасауға ғана керек. Бірақ менің жоспарымда жалдамалы жұмысқа орналасу емес кәсіпкер болу бар. Сіздер қалай ойлайсыздар? Кім өз мамандығы бойынша жұмыс істеп жүр? Кім мында жеке кәсіпкер?

Шаш тарап жатып ақ шаш көріп қалсам, кәдімгідей көңіл-күйім түсіп кететіні бар. Сауалдар селі астында қалмасам да, жаратқанға ойша шағым айтып үлгерем ондайда.

— Әлі жап-жаспын ғой, мүшел жасынан шыққан жоқпын / қыз таппадым / әлі үйленбедім / ғой.

десе ішімдегі көк ит. Ақ итім:

— Кетчівар, дабай! Шашың ағаратындай не істедің? Не уайым сонша алып баратқан, қыртық неме?

— дейді.

Қар…
Мен қармын деп мақтанба,
Ерімегенмен ақпанда,
Ғайып болып кетесің,
Күн нұрын төккен шақтарда…

Күн…
Мен күнмін деп мақтанба,
Атқаныңмен ақ таңда,
Жоқ боласың қара бұлт,
Үйірілсе аспанда…

Астана қаласының Юнус Эмре атындағы Түрік мәдениет орталығы тарапынан ұйымдастырылған ТHY және Temtur демеушілігімен жүзеге асырылған «Демалыста Түркияда болдым» атты фотосурет жарысының марапаттау кеші 2012 жылдың 25 қараша күні сағат 14.00-те Қазақстанның ең ірі сауда орталықтарының бірі Хан шатырында бүкіл халыққа есігін ашты.
Қуанышты мерекелік жағдайында жүзеге асырылған марапат кешінде Түркияның табиғи және мәдени байлықтарының және Қазақстан мен Түркия арасындағы туризм саласының жандануына Астана қаласының Юнус Эмре атындағы Түрік мәдениет орталығы тарапынан ұйымдастырылған «Демалыста Түркияда болдым» атты фотосурет жарысының марапатталушы жарыскерлерге әртүрлі сый-марапат берілді.
Астана қаласының Юнус Эмре атындағы Түрік мәдениет орталығының директоры Ибраһим Йылдырым жарысты ұйымдастырудағы мақсаты Түркияда демалыстарын өткізген Қазақстан азаматтарының түсірген фотосуреттерімен Түркияның табиғи және мәдени байлықтарының фотосуреттері арқылы таныту арқылы Қазақстандағы әуесқой фотографшылыққа қолдау көрсету және Қазақстан мен Түркия арасындағы туризм саласының жандануы екенін және осыған ұқсас іс-шаралардың жалғасатынын атап өтті.

Футболға ұйқының қисапсызын құрбандыққа шалуға барлардың кейде қиялдары, армандары болады. Корифейлердің допты ұршықша иіріп, дриблингтерімен орныңнан ұшырып тұрғызатын, ертесіне «кәрістеріңмен» (корештеріңмен) жарыса тәпсірлететін сәттеріне куә болу сағат белдеуі Еуропадан анағұрлым алдағы біз үшін көп ретте қолайсыздықтармен ұштасып жатады. Ал дәл сол элит-топтағы «топтардыкін» тебіскенін өз көзіңмен көру ше?

Дәстүрге берік қазақ киносы салтты бұзбай көп күттірмей онлайнға шығарыпты. Киноға бармағандар осы жерден қараймыз:



P.S Ютубтан түсіріп алғыңыз келсе мына мақаланы оқимыз.

«Иногда даже простая ракушка может вдохновить меня на создание новой концепции...» © Белгісіз атақты дизайнер

Темекі түтінінен буалдыр тартып, әбден ысталып қалған Хэтроу қаласының бір белгісіздеу келген шағын кафесінде саясат, Қызықстан мемлекетінің тағдыры мен болашағы және Қызықстанды басқарып отырған Елкәлласы деген атаққа ие еркектің ұстанып отырған бағыты мен бағдарының дұрыс-бұрыстығы жөнінде кесек-кесек ойлар айтылып, түйдек-түйдек дәлелдер келтіріліп жатқан шағы еді. Шаштараздың берекетін алып, басын олай –бұлай қисайтып қиылғанымен онысы былай халыққа көп байқала бермейтин прическасы бар төрт бас, сегіз қол және қызара жанған төрт шылым шоғы олай бұлай қозғалып, күңгірт кафенің ішіне жан бітіріп тұрғандай. Шылым шоқтарының траекториясына қарап жігіттердің әжептәуір қызып қалғаны байқалады. Бірақ осында әп-әсем отырыстың аяқ астынан кинодағыдай шытырман оқиғаға айналып кетерін кім білген…
Төрттік отырған столдың жанында аяқ астынан бір бейтаныс жігіт пайда болды да әй-шай жоқ бос тұрған орындаққа жайғасты. Төрт бас жаймендеп бейтаныс жанға сосын бір біріне бұрылды, әрқайсысының жүзінде «сен танитын ба едің» деген сұрақ жазылып тұрды.
-Танымайсыңдар нақ, хуйнақ болып келдім араларыңа – деді бейтаныс жігіт. Қараңғы болғандықтан бет-жүзі дұрыс көрінбеді, бірақ сақал-мұрты өсіңкіреп кеткені байқалып тұрды.
Төрттіктің арасындағы Нұрлан өзін әжептәуір көзі ашық көкірегі ояу азамат ретінде санайтын, қоғам проблемаларына құлақ тігіп, өзі сынды замандастары ойларына түскендерін жазып қоятын Терекинфо сияқты сайттарды тіміскілеп жүретін жігіт еді. Бейтаныстың сөзін естігенде осындай сөздерді бір жерден естіген сияқты әсерде қалды. Бірақ көп оқыған жан ғой, «кезекті дежа-вю болар» деп шешті ішінен. Қалған үшеу бөтен адамды аса жақтырмаса да қонақжайлық танытуға мәжбүр болды. «Кел-кел бырат отыр, танысып қояйық» деп қолын ұсынған Талғатқа (өзара Тәлян) бейтаныс жан бақырайып бір қарады да атын айтпастан қолын ұстата салды. Қасына жетіп келген даяшыға «Екі Хербес!» деп тапсырыс жасады. Түк түсінбей қалған даяшыға «екі Дербес» деп түсіндірді Нұрлан, неге екені белгісіз бір ішкі түйсігі осы бейтаныс жанды баяғыдан танитындай сөздерін түсіне бастады. Даяшы екі бөтелке сыра мен кружаны әкеліп столға тоқ еткізіп қойып жөнеле бергені сол еді, «Хуйып бермейсің бе не нақ?» деп бақ етті бейтаныс. Хэтроу қаласының осы кафесінде сервис және клиенттің көңілін табу деген ұғым мүлде жоқ болатын, кәдуілгі Техастағы салундардай дөрекі-жабайылау дәстүр қалыптасқан еді.Соны білмейтініне қарап қонақ Алмұртты немесе Басқала қаласынан келіп отыр-ау деп жорамал жасады жергілікті жігіттер. Бірақ Хэтроу тұрғындары соған қарамастан ерекше қонақжайлылығымен ерекшеленетін, сондықтан қонақтын сырасын қасында отырған Жасик құйып берді.
-Өлуін өліп болып жерлене алмау деген сұмдық екен әнасс, осындай сұмдықты Шива Шива болғалы да көрмеген шығар, енді жүріс мынау – деп бейтаныс жанның мұрнының астынан міңгірлеп бастаған сөзінің аяғы музыка мен у –шудан естілмей қалды. Сыраны сылқытып іше бастады.
-Шегіп алған – деп сыбыр етті Тәлян Жасикке.
-Отвечаю, с приветом — деді Жасик.
-Зомби сияқты ма бірдеңе – деп күңк етті компьютер ойындарын көп ойнайтын айтишник Ержан.
-Тастарыңды қатырмаңдар шешесс, туғалы бері шегіп келе жатырм, жынды болсам бүкіл Д.мемлекеті ғылым академиясының академигі қылып сайламас еді рухани тірі кезімде, оның бәрі сендер үшін хертегі… – деген бейтаныстың көтеріңкі дауыспен басталған сөзі тағы да міңгірге ұласып кетті.
Нұрлан тап осы кезде кинодағыдай жайды бастан кешірді: көз алдынан Терекинфодағы жазбалар шұбалып өте бастады.
Өз-өзіне келгенде өзінің «Рухани қайтыс болдым. Тәнімді кездестіргендерден оны күштеп көмуді сұраймын» деп шіркеудегі әулие әкейдей бірқалыпты-қатты дауыспен айтып отырғанын аңғарды.
-Танып қойдың ғо нақ, тасың жасайды екен әнасс, ия өлдім ал, енді Шива нәсіп еткен жолмен шала-шарпы өртеніп ағып кетейін десем мына құрыған Қызықстандарыңда Ганг өзені де ақпайды екен – сыра әсер етті ме, рухани қайтыс болған тән қорс-қорс етіп жылай бастады. –Тірісінде бас түйістіріп шай іше алмаған Раджамен өлгенімде бір өзенде қалқып жүруді де жазбады ғой бұл піьяншік құдай…
-Ганг болмағанмен Қайық өзені бар бізде, жыл сайын ондаған адамдар кетіп өліп жатыр, шүкір, ешкім қайтып келген жоқ – деп шамданып қалды Жасик.
-Онда көмейік әнасс, оның не айқайы бар – деп бастама көтерді Тәлян. Сыраның буымен балқып отырған саналарында қысқа ғұмырда жақсылық жасап тұру керектігі жөнінде ой жылт еткен болуы керек, бәрі Тәлянды бірауыздан қолдады.
-Күрек жоқ қой – деді Ержан. –Далада уже қыс, жер қатып қалған болар еще.
-Біздің үйден аламыз как раз төрт күрек бар – деді Жасик.
-Жерлеп болғасын моламның төрт құлағының бір жағына алтыбұрышты жұлдыз, бір жағына крест, бір жағына ай мен жұлдыз енді бір жағына алты қолы мен екі бұтағы бар Құдай мүсінін қойыңдар — деп өсиет жасады Тән.
Жер бетінің барлық дінін бір бойына сидырған Тән рухани тірі кезінде қандай жан болды екен деп тамсанып қалды жігіттер.
Сәлден соң қаздай тізілген бес сұлба қараң-құраң етіп тұманға сіңіп бара жатты…