Бұл өте-мөте жақсы сайт!

Мұнда эстафета сияқты өздері туралы сөз болатын тақырыптар ең популярныйлары екен. Керекинфоны екі күнде оқып шыққам. Басында таңғалдым, қазақ арасында осылай ойлайтын, қарапайым шындықты көретін, одан ұялмайтын, оны мойындайтын адамдар бар екен-ау деп. Қуандым шынымен.
Бірақ сайт пикке жетіп, енді құлдырап бара жатыр, ия?! Тек өз-өздерің туралы сөз болатын тақырыптарға құмарсыңдар, айналдырып келіп соны жазасындар, бір-біріңді мақтаған, шағын одалы пікірлер жазуға құмарсыңдар. Жазбасандар, сол жақты төңіректейсіңдер.
Күшті, қызық, шын жүректен шығып жатқан посттар жоқ.
Қолға алыңдар сайтты!
Бұл өте-мөте жақсы сайт!
Әрі қарай

Менің /және почти барлығымыздың/ қателіктерінен сақтандырғым келеді

Мектеп бітірерде бар ғо, қасыңда көзі ашық, саған шын жаны ашитын адам болмағандықтан, көбіміз қазір қалай болса солай өмір сүріп жатырмыз. Біреулеріміз соны түсініп, іштей, сырттай қиналсақ, біреулеріміз «жұрттан кем емеспіз» деп жұбанғанымызға сеніп жүрміз. Айтайын дегенім, неге ғана оқу бітірерде дұрыс мамандық, дұрыс университет таңдамадым деген ойлар ғой баяғы! Өкінем мен, бірақ мен өкінішімді жөндейтін болдым. Осы жылы КИМЭП-ке тапсырдым. Айтып-айтпа, бәрібір, КИМЭП-тан басқа дұрыс университет жоқ қазір Қазақстанда. КИМЭП-ты бітірген менің сыныптастарымның барлығы қазір 130 000-нан жоғары, өте жақсы жерлерде, өз мамандықтрымен жұмысқа тұрды. Таныссыз, тіл білуімен, мамандығын универінде осы заманмен сәйкестіріп оқығандығының арқасында.
Адамға байланысты бәрі дейтінмін баяғыда, ол рас. Бірақ бар ғо, «грант» үшін оқуға түсу деген неткен ақымақтық еді, ия? Грантқа қызықпаңдар балалар, грант «престижный» мамандықтарға өте аз бөлінеді. Оны да тек алтын белгілер алады. Оқудың тегініне емес, қыруар ақша кетсе де сапалысын таңдаңдар!
«Ой, колледж бітірген анау да қазір бай ғо», «Жұмысқа тек таныс керек, сондықтан тек бітіріп алсаң болды», «Рейтинг бойынша, ЕНУ бірінші орында» деген қыңыр сөздерге құлақ аспаңдар! Жан-жақтарыңа қараңдар! Жан-жақтарыңда ондай адамдар кездеспесе, КИМЭП бітіргендермен кездесіңдер, сұраңдар! Жаңа бітіріп те, жоғары жалақы алатын, ұжымда тұлғаны сыйлайтын Алматыда тым жақсы компаниялар көп. Ата-аналарыңызды да аямаңдар! Олардың басты міндеті де сол — сендерге дұрыс тәрбие мен білім беру.
Дұрыс білім — қашанда «роскошь». Ұмтылыңдар соған!

П.С: Мен ғой қатемді дер кезінде түсінген жанмын. Біреулер бәрін қоғамнан көріп, әлі жүр. Шын ниетіммен жаздым, әсіресе башкавик, пысық емес, дарынды балаларға арналады.
Әрі қарай

Бұрынғы қазақ халқының жылдық тамақтану үрдісі.

Біздің ата — бабаларымыз, яғни қазақ деген халық дұрыс тамақтанудың адам ағзасына қаншалықты тікелей әсер ететінін ешбір өзге халықтардан кем білмеген. Сол сияқты жылдың
төрт мезгілінің де ағзаға қаншалықты әсері бар екенін,қай мезгілде қалай тамақтану керек екенін өте жақсы білген. Барлық дәрумендер тек қана көкөніс пен жеміс-жидектерде, болмаса балық, бақа-шаяндарда деген түсінік біздің аталарымызда ол заманда болмаған. Сонда да ғасырлар бойы өз тәжірбиелерінің нәтижиесінде жинақталған тұжырымдарының дұрыстығы арқасында ешқандай емханасы, курорты жоқ иен далада жойылып кетпестен, қазіргі білгішсініп жүрген біз сияқты ұрпақтарының негізін қалаған.Ал енді аталарымыз жыл он екі айда қандай
тәртіппен тамақтанған деген сұрақ туындауы әбден дұрыс-ақ. Көктем айы «Жуанның жіңішкеріп, жіңішкенің үзілер шағы»-деп аталған,«Көктемнің көк өзек шағы»-атанған уақыт та осы кез.Қыстан қиналап шыққан жұрт есін жиып, күш жинау үшін осы бір шақта көктемгі соғымдарын сойып, тоя тамақтанып әл жинаған, сөйтіп ағзаның әлсіреуіне жол бермеген.
Осы шақта мал төлдеп, ақ молайып,қымыз-шұбат ағыл-тегіл уақытқа жалғасқан.Бұрынғылардың «Мал ауызы көкке, жан ауызы аққа тиді»-деген уақыты осы шақ болса керек. Жаз бойғы тамақ негізі құрт-май,ірімшік, айран-қатық, бағлан қозы сияқты дәрумендерге бай тамақтар болған.
Қазақтың «Күн жаз, ет аз»-деген сөзі осы уақыттан қалса керек.Содан терең күзге дейін солай жалғасқан. Ел қыстауға көшіп,қора -қопсысын, отын суын жайлап алғаннан соң Қараша, Желтақсан айларында қысқы соғым басталған. Қазақта соғымға мал сою уақыты өзінше бір мереке іспеттес болған. Бұл уақыт бір айдай кезеңге созылып, соғым сайылған үйде өз майына қуырдақ дайындалып ағыл-тегіл, мәре-сәре болып жатқан.Қазақ негізі соғымға жылқы, түйе малдарын арнаған.Себебі бұл екі түліктің де еттрінің емдік қасиетке өте бай екенін аталарымыз жақсы білген.Қой малын арнаулы қонақтар келгенде ғана атап, бата сұрап сойған.Ал сиыр, ешкі малдары еріксіз, ақсақ-тоқсақ болмаса сойылмаған.Екеуінің де еті суықтық, жел әкеледі деп саналған. «Соғым сойылған күн, ақ түйенің қарыны жарылған күн» — деген сөз осы уақытты меңзесе керек. Сонымен қайран Бабаларым қысымен әр үйден соғым басын тойлап,қазыны кертіп,қартаны майын ағызып жеп көктемге де шыққан. Оған қазақтың қаймағы бұзылмаған кең сахарасының саф ауасын, сол даладағы саятшылық, аңшылықты, әр үйде күмбірлеген домбырамның қоңыр үнін қос.Осыдан кейін оған дәрумен, ритм, ситмің не керек деп еріксіз ойлайсың.Бұл менің ешқандай энциколопедиядан көшірмеген таза өз тұжырымым, сондықтан қателесуім әбден мүмкін.
Әрі қарай

"Құрметті қолданушы"

«Блогкемптің» ыстық-суығы басылғанда мынау неге маңырап отыр демеңіздер…  Шымкенттен келе сап, Алматыда бір апта, бір апта универдің аттестациясы мойын бұрғызбай, «Керекке» енді бас сұғып отырмын. Келсем, бәйге жарияланып, жүлдесі үлестіріліп қойыпты. Санымды шапаттап қала бердім, aza салатын единицаны алу бақытынан айрылып қалдеееем деп…  «Блогкепмтің» ресми бөлігі қызееқ болды. Әкім кіргенде қыздар арасында орнымыздан тұрсақ па, тұрмасақ па деген дискуссия болды. Стартаптар байқауында Әбіләкімнің жобасы еленбегеніне ішім ашыды. «Жауһарды» әкелген бала ренжімесін. Оның қазақ өнері үшін ізденгенінің өзі мақтауға лайық. Дегенмен, бұл сайттың тізгінін Әбілге ұстатқан жөн еді. Әбіләкім — дәстүрлі ән мектептері туралы кеңес сұрар мамандармен жұмыс жасайтын, бейнеқоры жасақталған, әншілермен байланыс орнатқан толыққанды маман. Дегенмен, кім жасаса да, жолда қалмасын. Өткен жылы да осындай жобаларға көтермелеу жасалған. Биыл солардың қорытындысы шығарылмады. Стартапты ұтып алғандар келесі жылы есеп берсе дұрыс болар еді. Өткен жылғы «Блогкемпте» маған Талғат Байназаров пен Қуаныш Мағзұмов ұнағантын. Зерделі әрі сырбаз жігіттер екен. Ал, биылғы «Блогкемпте» есімде қалған, болмыс-бітімі елден оқшауланып тұратын жомарт-batyr . Ал, Жігерді түрі Маралбекке тартқаны болмаса, Азаматтың төл баласы ма деп қалдым. Күні бойы Азаматқа еркелеп, қасынан кетпеді. Адамның көптігінен тек «керекшілерді» ғана маңайлап, қара тұтып жүрдім. Шәкіртімді ертіп бармасам, тіпті далада қалғандай екем. «Бәйшешектен» қайтқанда Әбіл "қазір грамоталарың болмаса, абтобусқа кіргізбейді",-деп шәкіртімнің қолына сертификатын ұстата салды. Артынып-тартынып «Керекшілер» жиналған абтобусқа тақадық. Әбілдің «бұлардың грамоталары бар»-деген сөзін Назгүл қыстырған жоқ, қабағын түйіп: «Орын жоқ»-деп кесіп айтты. Оны ұрғам жоқ, автобусқа барып отырып алдым.
Менің көріпкелдік қасиетім, керекшілердің біразы келесі «Блогкемпті» Қарағандыда өткізгенін қалайды деп сыбырлап отыр. Әбіл мен Абзал үшеуміз құрылтай Қарағандыда өтсе бір жасап қалатынымыз хақ. Дегенмен, Шымкенттіктердің блогқұрылтайды жаңа сапаға көтеріп тастауы, осы деңгейді түсіріп алмаймыз ба деген күдік те жоқ емес. Біздің облыста да ұлтқа жаны ашитын азамат отыр. Қасым Аманжоловтың жүз жылдығын дүркіретіп өткізген. Егер, жұрт Қарағандыны қалап отырса, ертерек қимылдап, ұйымдастыру жағын бастап кету керек. Себебі, Қарағандыда блогшы ағайын саусақпен санарлық. Өтетін орны, қарсы алу, шығарып салуды жасау оңай. Ал, демеуші табу жағы өзімді қорқытады. Сол себепті, Талғат пен Данияр тізе қосып, құрылтай өткізуде тағы бас болғаны жөн. Ал, мен ресми жағын ұйымдастыруға дайынмын.
Шымкентке бару үшін біраз тер төгуге тура келді. «Фотобайқауға» қатыстым, "Ұйқыашар" жасаймын деп Қарағандыдан құрт тасыдым, стартаптар байқауына тіркелмесем де, Аршаттың «ләппай» деуімен орта жолдан қосылып кеттім. Біреуі еленсеш…  «Пшен Алматы» тұрғанда қайдааааа... Шутка. Бірақ, мен осы «Блогкемпте» ең басты адамның назарына іліндім. Аршат мені "«Керекшілердің» "құрметтісі" деп таныды. Сатыбалды ушівөөөөөлл!
Әрі қарай

Шоқыр Бөлтекұлы деген кісі болыпты баяғыда

Шоқыр Бөлтекұлы кім?
Ол қазақ боксының атасы. Жетім. Қазақфильмде суретші болып жұмыс жасаған. Қазір соның атымен аталатын жыл сайын бокстан жарыс та өткізіліп тұрады.
Бұл адам мен үшін бір әдемі образ. Маңғыстаудың жетім баласы, өзі талпынып қазақтан тұңғыш боксер атанған. Болтеков болмай, Бөлтекұлы болып қалған. Қырсығып фамилиясын өзгертпегені үшін, ірі сайыстарға да өткізілмеген жан. Жаны сұлу адам болған деседі. Бокстан кеткенде, киностудияда суретші болған. Атаққа ұмтылмаған, қарапайым өмір сүрген деп өтірік мақтамайын. Бірақ солай болған сияқты маған.
Өмірі, түр-әлпеті киноға лайықталып туғандай жан. Ол туралы ақпарат іздеуден шаршадым-ақ. ЖОҚ. Осы кісі туралы кім не біледі? Біреулерден естігендерің бар шығар. Бөлісе отырыңдар!
Әрі қарай

Есенберлиннің Мемлекеттік сыйлықты алмағаны дұрыс екен!

Бізді мектепте Ілияс Есенберлиннің КСРО Мемлекеттік сыйлығын алуына өзіміздің қазақ жазушыларының үстінен жазылған арыздары түрткі болды деп оқытты. Ал дәл сол сыйлыққа ұсынылған басқа грузин жазушысының артынан бір вагон вино ма, тартулар ма жіберілген-мыс. Дұрысына келгенде, сол арыздар әділетті деп ойлаймын. Себебі Есенберлиннің тарихи романдары қанша жерден құнды, қызықты, танымал десек те, жазушы ретінде оның Әзілхан Нұршайықовпен деңгейі бір. Олар әдебиетті сүйген жандар, бірақ талантты емес еді. Есенберлин мен Нұршайықовтың қай шығармасы да «тәтті» де «ащы» да емес. Сатыбалды айтпақшы, «кемтар дүниелер». Есенберлиннің сыйлықты алуына кедергі болған арыздар қызғаныштан емес, әділеттікке ұмтылғаннан жазылған сияқты маған. Әрі сол сыйлыққа ие болған Нодар Думбадзенің кітабын оқығанда, екі жазушыны бір-бірімен салыстыруға келмейтінін түсіндім. Нодар Думбадзе — керемет жазушы, ерекше адам екені шығармаларының әр абзацынан көрініп тұрады. Оқыған адам оның бірден фанаты болатынына сенімдімін. (бәрі емес)Интернеттен осы бір кісінің бірлі екілі шығармасын оқып, ойларыңызбен бөліссеңіздер екен.
Әрі қарай

Биоотын—энергия көзі. Қаншалықты үмітім ақталады?

Қиды отынға айналдыру баяғыдан белгілі. Қидан отын жасаудың жаңалау әдісі -биогаз өндіру. Шығыс Қазақстанда 5 ай көлемінде биогаз өндіруге жарамды. Басқа уақытта күн суығы биогазды өндіруді тиімсіз етеді (мүмкін маған белгісіз жайттар бар шығар). Білім жетпейді. Ыдысқа сақтау арқылы газды тасымалдауға жарамды ету, ұзақ мерзімге сақтау ілгерлі қадамның бірі болайын деп тұр. Мәселенің шешімі газ құнына қалай әсер ететіні белгісіз. Алға қойған мақсатым-шағын кәсіпорнымның толықтай энергетикалық тәуелсіздіздігін қамтамасыз ету. Осы уақытқа дейін үкіметтің ауыл шаруашылығына арнап бөлінген қаржылай немесе мүліктей көмегін алып көрген жоқпын. Қарыздар болғаннан сақтасын. Жеті ай қыстың бұлыңғыр күндері күн энергиясын пайдалану экзотика, қыстың ортасында жауған қарлы су жел күшін пайдалануда да күмән келтіреді. Биоотын өндіруден басқа мүмкіншілікті көріп отырған жоқпын. Тек биогаз емес, басқа биоотын өндіру мүмкіншілігін қарастырудамын. Төртінші сәуірде Өскемен қаласында германиядан әкелінген «жасыл» технология көрмесі ашылды. Соған барып көремін. Мүмкін пайдасы тиіп қалар. DENA энергетикалық агенттілігі дайындаған. Бізге не әкеліп ұсынғанын блогыма жазамын.
Әрі қарай

Ақсүйек ойыны

Мен орталығы Түркістандағы Халықаралық Қазақ-түрік университетінде оқығанмын. Сол универде қалыптасқан бір дәстүр бар еді. Кентау, Түркістан, Шымкент, Тараз бөлімшелері жылда жаз айында Машат шатқалындағы универдің лагеріне жиналатын. Сол оқу жылында ең белсенді болған үздіктер 3-4 күнге бас қосатын. Сондай кездесулердің бірі 2005 жылы жазда болды. Ылғи студенттер жиналған соң көңіл көтеру, ойын-сауық дегендей. Сөйтіп, түнгі мезгілде би алаңында біраз билеген соң Ақсүйек ойнайық деген ұсыныс түсті ортаға. Ойынды бастаушы барлығы біледі ғой деген оймен ережесін түсіндірмей-ақ, ақсүйекті түнде табу керек деді да, ағаштардың арасына қарай лақтырып жіберді. Сол жердегі студенттердің көпшілігі іздеуге кеткен. Біз бірнеше адам ғана би алаңында қалып, билеп, общение, мәпщение жасап жатқанбыз. 15-20 минуттан кейін Ақсүйек іздеуге кеткендер паровоз құсап тізбектеліп келе жатыр. Өздері мәз: Ақсүйекті тауып алдық -дейді. Оны басындағы адамға ұстатып қойыпты. Ортада ішегіміз түйілгенше күлдік. Жүргізуші содан кейін ғана әлгілердің өмірінде ақсүйек ойнап көрмегенін түсінді де: Сендер қызықсыңдар, ақсүйекті бір бағытқа лақтырса, оны кері бағытта іздейді бір бір жігіт болып — деп, ережесін, мәнін түсіндіріп әлек болып қалды. Сөйтіп, ақсүйекті тағы лақтырды. Содан кейін ғана барлығы іздеуге кетті. Өмірімде ақсүйекті осылай ойнағанын бірінші рет көруім және соңғы рет. Естеріңде қалған Ақсүйектер бар ма?
Әрі қарай