Әбіләкімнен қалыспайын деп...

Блогымдағы алдыңғы жазбалардың бірінде «қызық әлі айтыла жатар» деп ескерткен едім. Блогқұрылтайдан келгеннен кейін, бір-екі күн жер-жерден сурет аңдумен жүргенде, күнтізбе сенбі-жексенбіні көрсетіп қойыпты. Ол күндері өз басым компьютер мен ғаламтордан қол үзіп кететіндіктен, мынау жазбам аяқсыз қалған болатын. Бастаған дүниенің аяқтайын деген оймен дәл қазір асығыс пернетақта қамшылаудамын. Шындығында, Керекинфода Әбіләкімнің «Керектің тұрғындарына шолу» деген жазбасынан кейін туындаған ойлар ғой:
Әрі қарай

Сайт керек пе?

Джумлада орнатылған сайтты басқара білетін, сайтты тегін иемденгісі келетін юзерлерге:

Саған (күшік) сайт керек пе? Мен qalamger.idhost.kz/ сайтын беруге әзірмін. Өзімнің басқа жобаларды қолға алуыма байланысты, жеке бас мәселелерінің көбеюіне байланысты, бос уақыттың азаюына байланысты сайтты жауапты біреудің қолына тапсыруды жүн санап отырмын. Одмин болам деуші еріктіге бере саламын.

Талап: Ешқандай міндет-шарттар қоймаймын. Сайтты бір қалыпты басқарып, қолданушыларды-оқырмандарды көбейтуге жұрт қатарлы үлесін қосса жетеді.

Жауып тастайын десем обал болып тұр.
Әрі қарай

Бабалардан қалған ескерткіштердің біздің еліміздегі күйі

Алматыға жақын жердегі Қарасай ауданындағы осы көне тарихы бар ескерткіштің де жоғалып кетуіне аз қалған жағдай болған.
Дәлірек айтқанда, Іле Алатауының баурайындағы біздің эрамыздың бірінші мыңжылдығынан келе жатқан, сактардан қалған қорғандардың орнына құрылыс жүріп кетуі мүмкін еді.
Марғұлан Арнабай атындағы археолгия институтының аға ғылыми қызыметкері Нуржанов — диаметрі 25 метров және биіктігі 2,5-3 метрлерден келетін қорғандар 1986 жылы Қазахстанның мәдени және тарихи құндылығы бар ескерткіштер қатарына қосылғанын растады. Ол сондай ақ осы уақытқа шейін бұл қорғандар тексерістен өтпегенін растады.

Өткенін қастерлемегенді болашақ қадір тұтпайды ағайын.http://www.kerekinfo.kz/blog/osylaieken/1294.html дағы пікір айтушыларға
Әрі қарай

"Пакмаяның" күші

ЖАркент маңындағы Басқұншы (Баскунчи) ауылының жанындағы заставада болдым. Әскери міндетімді өтей жүріп әрине. Талай қызықтар өтті. Басқұншының қыздары солдатпен жүруді мәртебе санайды екен, неге екенін… Бұны неменеге жазып отырмын…
Солдат болған соң жоқтан бар, бардан нар жасауға тырысасың. Артымыздан «молодойлар» келіп ата болмасақта «старшый» болған кез еді. Қостанайлық бір бала екеуміздің берцы, бушлат (складтыңартық кілтін қолға түсірдік) сатып жүргенімізді бір шал застава бастығына «тоқылдап» қойды. Жазаландық. Жазалана жүріп бұның әділ еместігіне іш қайнады. Себебі, шал бізбен алдында істес еді ғой.
Досым екеуміз "Ө" операциясын ойластырдық. Өш алу. Аспазға көмектесіп жүретін «молодойға» дрожь ұрлатып алдық. «Пакмая» деген ашытқы.Естеріңізде бар шығар. Менің есімнен кете қоймас. Екі «пакмаяны қалтаға басып, бір „молодойды“ жанымызға ертіп тарттықСарыжайлауға шалдың үйіне. Үйіне емес дәретханасына. Әлгі ашытқыларды жақсылап сепкіздік. Ұзын ағашпен ара-арасына батыртқыздық. Ағашты шекара сымының ар жағына лақтырып, түк болмағандай заставаға оралдық. Ол жақтың жазы ыстық болады. Екі күн дегенде ауыл шу ете қалды. „ананың дәретханасы тасып жатыр, тесігінен асып жатыр“-деп. Не керек ауылдың жартысын алыпты сасық иіс. Шал байғұс екінші жерден шұңқыр қазып қалдықтарын сонда тасып көмсе, ол жерді де көтеріп кете беріпті. Пакмаяның күші ғой бәрі… Ақыры 40 шақырымнан астам жердегі Жаркенттен „Говносос“ шақыртты…
Әрі қарай

Блогыма не деп ат қойсам болады?

Блог-құрылтайда мен жасаған презентациядағы айтарлық бір ғана нәрсе болды (деп ойлаймын) – ол қазақ блогонимі дейтін термин. Блогоним (blog – блог, ὄνομα onoma) – есім) – блог атауларын (блогосферадағы атауларды) зерттейтін сала. Қазақ блогонимі қазақша блог атауларына қатысты ілім. Ескерте кетейін, зерттеу нысаны урл мекен-жай емес, блогтың маңдайшасындағы атаулар болып табылады. Жалпы блогонимдер туралы Өркенегро, Айкона өз жазбаларында атапты.
Қазақ блогтарын жіктегенде, негізгі мыналар (менің топшылауым) көзге түседі.

Әрі қарай

Үйрекконтент емес, Қазконтент үшін жанталасқандар...

(10.09 Kb, 250x72)

Блогкемпті атқарып, үш жұртты аралап болғаннан кейін «құлтемірмен» © ассалау-уағалейкімімізді бүгінге жазыпты. Күні бүгінге дейін интернет кәлимасы арқылы тәпсірленіп, сиясы кеппей жатқан пост-әсерлер — Алатау баурайындағы блогкемптің ҚазНет бенефисі болғандығының талассыз дәлелі-ау. Кіреберіске шоғырландырылған тіскебасарлардан әрірек тұрған блогкемп жұмысының «күн тәртібін», презентациялардың сағат, минутына дейін көрсетілген дәлме-дәл кестесін көргенде қазақтың «қааазір» синдромы аяққа оралып, шатақ болмас па деген ой сап ете қап еді. Тайм-менеджмент, басқа менеджмент жағының сыр бергенін байқамадым. Мазмұндық толтырылымы тәсірлі болды бәрінен бұрын. Еріктілердің өз ықтиярымен жасаған жұмыстарына бәрі ең жоғары баға беріп жатыр: шыны керек, сол кісілердің алдында әсіресе бейалматылықтар аздап ұяттымыз-ау. Қазақы қан-ген ғой, қонақтай етіп күтті, қанша жерден «бәріміз қатысарманбыз», «қонақ болу жоқ» постулаттарын шегелеп қадағансысақ та. Ақзере, Зилола, Айкона, Балғырған бастаған бір топ
Әрі қарай

Кашпировский. Психологиялық емдеу


90 шы жылдары есімде. Ол кезде біздің ауылға кешкі 19-00 ден түнгі 23-00 дейін қостыратын маторлы генератор бар. Оның пірі ауылдағы Тұрқара ағамыз. Жарқ етіп жанғанда әжеміз «Ей көзің ашылғыр Тұрқара» деп қояды, ал сөнгенде «Көр болғыр Тұрғара» деп қоятын жарықтық. Шам намазынан кейін атам кезінің ең мықты теледидары болған лампалы «Рекорд» теледидарын қостырады. Алатыны екі канал. Орыс арнасы 1 Останкинодан «Времья» бағдарламасы мен Кашпировскийдің сеансы көретініміз. Атам мен әжемнің жасына сәйкес болуы керек белдері ауырып, табаны қызып, буындары қақсайды…
Қаншама жыл өтіпті. Кеше телеарнада «Кашпировкий Қазақстанда» дегенге есіме түсіп отырғаны. Сол кісінің өзі ме екен, әлде басқа ма? Түрі жас көрінеді. Өзгермеген…
Әрі қарай