Бүгін бір мақала оқып қалдым. Ол жерде Қазақстандық фотомодель Руслана Коршунованың өлімі туралы мақала жарияланыпты. Руслана 2008 жылы қайтыс болған екен. Вики қарт былай депті. Сұрағым келгені сендер осы қызды танисыңдар ма?
Кешегі бас қосу жайында біраз жазбалар жазылған екен. Енді мен суреттермен бөлісейін. Өкініштісі «керуенде» ешқандай суретке түсірмеппін. Енді суреттер сарнасын. (сапасына кешірім сұраймын) Ойын алаңы.
Осыған дейін де әңгіме қозғалған көркем фильмнің атына кір келтіру деп ұқтым. Ылғи көргенсіздік пен үйлеспей қалған еліктеушіліктерден тұрады. Әңгіме не туралы дейсіздер ме? «Служебный романның» жаңа заманғы ремейкі туралы.
Бұған рецензия жазып та
Әркімнің де өмірінде бүкіл өміріңнің мән-мағынасын бір-ақ сәтте өзгертіп жібере салатын шешімдер болады. Бірақ адам соңғы мезетте өз мүмкіндігін пайдалана ала ма, әлде жоқ па ол өзінің шаруасы. Мен де осындай кезеңге әйтеуір бір күн келіп жолығарымды
Ары кетсе жарты сағат шығар керекшілермен бірге отырғаным. Әйтеуір тез өтіп кетті ғой. Уақыт аз болған соң көп сөйлесе алғаным жоқ, бірақ бұрыннан таныс сияқты еркін сезіндім. Нұрғиса ағай мен Бекжан ағай сондай мейірімді екен. Түрлеріңіз «добрый»
Гүл бейнеңнен сенің көз алмадым арай бағым
Түнде түсте, күндіз өзің жайлы көп ойладым
Алып ұшқан жүрек сағыныштан өртенердей
Оралар деп жаным жолын әр кез қарайладым
Астаналық керекшілер кездеспегелі біраз болып еді, кеше соның сәті түсті. Кездесуге Аршат, Бекжан Толыбай, Нұрғиса, Саммита, Қарақыз, Айдосик, Жанасыл келіншегімен және
Көптен бері көңіл, күйім жақсы болмағасын, кешкісін ерігіп отырып, бұрынғы бір қыз досыма қалжыңдап қол телефоныммен бір қысқа хат жолдадым, мазмұны мынадай: «жаным, не істеп жатырсың? Кешкісін жолықсақ, маған серік болшы жалықтым, өріт болып